หนังสือ คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ 1

ธรรมทายาทหญิง : เวลานั่งสมาธิลูกจะเป็นคนคิดมาก จะนิ่งสงบภายในเวลาแค่ ๑ – ๒ นาที นอกนั้นก็ฟุ้งค่ะ หลวงพ่อ : ต้องนั่งสม่ำเสมอทุกวัน ต้องมีชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางเยอะ ๆ มีพระธรรมทายาท ท่านถามหลวงพ่อว่า ตอนหลวงพ่อนั่ง ใหม่ ๆ เป็นอย่างไรบ้าง หลวงพ่อก็บอกว่า นั่งใหม่ ๆ ก็เมื่อย นั่งมืด นั่งฟุ้ง นั่งหลับ นั่งท้อ นั่งน้อยใจในโชควาสนาบารมี นั่งไปด้วยก็บ่น ไปด้วย ก็เป็นอย่างที่ลูก ๆ เป็นนั่นแหละ ไม่ใช่ของอัศจรรย์หรือของ แปลก หรือเราเป็นคนเดียว แต่ตอนนั้นหลวงพ่อเข้าใจว่า หลวงพ่อ เป็นคนเดียวในโลก ก็บ่นรำพึงกับคุณยาย คุณยายก็ให้กำลังใจ ให้คำแนะนำ ก็ทำความเพียรไปเรื่อย ๆ แต่มันก็ไม่ได้ผล เพราะ ตอนนั้นอยากได้มาก ๆ มาได้ผลตอนที่ปลงตกแล้ว ตอนนั้นปี พ.ศ. ๒๕๐๖ …

นั่งสมาธิแล้วฟุ้ง Read More »

สามเณร : ตอนสมัยหลวงพ่อเรียนธรรมะกับคุณยายใหม่ๆ หลวงพ่อฝึกอย่างไรครับ หลวงพ่อ : ก็ฝึกอย่างที่สอนลูกเณรอย่างนั้นแหละ ในใจลึก ๆ ของหลวงพ่อ ตอนก่อนเข้ามหาวิทยาลัย มัน แสวงหาคำตอบหลาย ๆ ข้อ เช่น นรกมีจริงไหม สวรรค์มีจริง ไหม มนุษย์มาจากไหน แล้วก็แสวงหาความรู้เหล่านี้จากครูบา อาจารย์ต่าง ๆ อ่านตำราบ้าง แต่ก็ไม่มีใครตอบหลวงพ่อได้ ไปถาม ครูบาอาจารย์ที่ท่านเป็นพระ ส่วนใหญ่บอกว่า น่าจะมีนะ เพราะ พระไตรปิฎกว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ก็ไม่ค่อยถูกใจหลวงพ่อเท่าไร แต่ก็เกรงใจท่าน ไม่ได้ถามต่อ จนกระทั่งมาเจอยาย ก็ไปถามคำถามเดิม “นรกสวรรค์มี จริงไหม” ท่านบอกว่า “มี” “แล้วไปได้ไหม” “ได้” “ยายเคยไป หรือเปล่า ” “เคย” “คุณจะไปไหมล่ะ เดี๋ยวยายจะพาไป” “งั้น คุณ ทำอย่างนี้ ๆ นะ” ก็นั่งไป หลวงพ่อก็อยากรู้อยากเห็น …

หลวงพ่อฝึกธรรมะใหม่ ๆ Read More »

ภิกษุ หลวงพ่อครับ ที่หลวงพ่อเล่าว่า เคยนั่งธรรมะกับคุณยาย แล้วท่านบอกว่า ให้ใจเย็น ๆ ตอนนั้นหลวงพ่อฝึกอย่างไรครับ หลวงพ่อ : ก็ฝึกอย่างพวกเราฝึกนี่แหละ ฝึกธรรมดา ท่านสอนว่า การเห็นข้างในกับข้างนอกมันต่างกัน ข้างนอก เราเห็นได้ทันที แต่การเห็นข้างในมันต้องค่อยเป็นค่อยไป ค่อย ๆ เห็น จากไม่มีจนกระทั่งเห็นว่ามี จากเลือนรางก็ค่อย ๆ ชัดขึ้น จากชัดน้อยก็ไปชัดมาก จากชัดมากก็ยิ่งชัดมากยิ่งขึ้น เพราะฉะนั้น ให้ทำความเข้าใจ และรู้จักกับวิธีการเห็นข้างใน ว่า มันเป็นแบบนี้ ก็ต้องทำแบบนี้ เมื่อเราเข้าใจมัน รู้จักมันอย่าง ดีแล้ว เพราะฉะนั้นเราจะไปฮึดฮัดหรือหงุดหงิดในกรณีที่ไม่ได้ดังใจ มันไม่ได้ แล้วจะใช้วิธีบังคับให้ชัด มันก็ไม่ได้ผล เพราะคนละวิธีกัน เหมือนเอามีดผ่าฟืนไปปอกผลไม้มันไม่ได้ หรือเอามีดปอกผลไม้ ไปผ่าฟืนก็ไม่ได้ ของใครก็ของมัน พอท่านสอนให้ทำความเข้าใจตรงนี้ ก็มาทดลองทำ ใหม่ ๆ ก็ยังไม่ค่อยได้ผล เพราะเราคุ้นกับการเห็นอะไรได้ดังใจ หรือเห็น อะไรไม่ชัด เราก็ต้องไปเพ่ง ทำตาหยี ๆ …

นั่งธรรมะต้องใจเย็น ๆ Read More »

ภิกษุ เมื่อสมัยหลวงปู่วัดปากน้ำ ท่านมีการฝึกพระภิกษุสามเณรอย่างไรบ้างครับ หลวงพ่อ : ท่านฝึกทุกเช้าเลย วันละ ๑๐ นาที ฝึกทั้งวัด แล้วท่าน ก็สอนให้คิดแบบพระ พูดแบบพระ ทำแบบพระ ท่านก็หยิบเอา พระวินัยบ้าง เสขิยวัตรบ้างมาเทศน์สอน ส่วนพวกทำวิชชา ท่านก็จะสั่งให้ใจอยู่ภายในตลอด ไม่ว่า จะไปฉัน หรือทำอะไรก็แล้วแต่ ใจต้องอยู่ตรงนั้น หลุดไม่ได้ ท่าน ใช้งานบ่อย หลุดท่านก็ดุเอา สมมติว่า ท่านบุญเยี่ยมนั่งธรรมะดี หลวงปู่วัดปากน้ำมี แขกมาหาท่าน ท่านก็จะเอาท่านบุญเยี่ยมมานั่งใกล้ ๆ พอแขก เข้ามากราบ “หลวงพ่อเจ้าขา คนนั้นเจ็บ คนโน้นป่วย” ท่านก็ต้อง แก้ไป “หลวงพ่อเจ้าขาฝนตกที่โน่น” ท่านก็ต้องเป็นเจ้ากรมอุตุฯ “หลวงพ่อเจ้าขา พ่อตายแม่ตายไปอยู่ที่ไหน” ท่านก็หันมา “อ้าว ท่านบุญเยี่ยม อยู่ตรงไหน” ท่านบุญเยี่ยมก็ต้องค้นไป ท่านใช้ช่วยเวลารับแขก ซึ่งมันสารพัดเรื่อง ช่วยทุกข์มนุษย์ ทั้งนั้น ท่านใช้อย่างนี้อยู่ตลอด เพราะฉะนั้นไม่คล่อง …

หลวงปู่มีวิธีฝึกพระภิกษุสามเณรอย่างไร Read More »

ภิกษุ ทำไมจะศึกษาวิชชาธรรมกาย ต้องมาที่วัดพระ ธรรมกาย ไม่ไปที่วัดปากน้ำต้นแหล่ง หรือว่าไปที่ลูกศิษย์ หลวงพ่อวัดปากน้ำรูปอื่น ๆ ครับ หลวงพ่อ : ไปที่ไหนก็ได้ที่มีความมั่นใจว่าจะได้ศึกษาวิชชา ธรรมกาย เรามั่นใจตรงไหน เรามีความศรัทธาตรงไหน เราก็ไป ตรงนั้น เหมือนหลวงพ่อมีความมั่นใจที่คุณยาย หลวงพ่อก็ไปที่ยาย ก่อนหน้านี้ก็ไปวัดอื่นมาทั่ว แล้วมาสรุปที่วัดปากน้ำ ในวัดปากน้ำ ก็ไปทั่วหมด แล้วก็มาสรุปที่คุณยาย ทั้ง ๆ ที่บุคลิกของท่าน ถ้าไปเทียบกับครูบาอาจารย์ต่าง ๆ ท่านสู้เขาไม่ได้ รูปร่างท่านจะผอมบาง แต่หลวงพ่อดูหลาย ๆ อย่าง ไม่มีใครเหมือนท่าน ดูตั้งแต่เรื่องหยาบของท่านไปก่อน เพราะคน จะทำงานละเอียดได้ จะต้องทำงานหยาบให้ละเอียดก่อน ท่านจะ ประณีต มีความสะอาด มีระเบียบ แสดงว่าจิตใจของท่านมีระเบียบ มีวินัย ควบคุมตัวเองได้ ท่านจะพูดแต่พอดี พูดเป็นอรรถเป็นธรรม เรื่องอื่นไม่คุย เลย และไม่ว่าร้ายใคร ชมก็ไม่ค่อยชม หลวงพ่อไม่เคยได้ยินยาย ชมเลย ไม่เคยได้รับคำชมจากยาย …

จะศึกษาวิชชาธรรมกายต้องมาเฉพาะที่วัดพระธรรมกายหรือ Read More »

วัดพระธรรมกายไม่ใช่พุทธพาณิชย์นะ มีแต่เขาแต่งตั้งให้ ว่าเป็นพุทธพาณิชย์ แต่ความจริงไม่ใช่ เพราะไม่ได้ค้าขายอะไร เลย มีแต่เชิญชวนเขามาสร้างพระ มาสร้างบุญกุศล ก็เหมือน กับบรรพบุรุษปู่ย่าตายายของเราที่เขาทำกันมา แต่แปลกตรงที่ ถ้าครูไม่ใหญ่ทำ กลับกลายเป็นพุทธพาณิชย์ ทุกคนที่มาร่วมบุญ เขาก็มาทำด้วยความสมัครใจ เต็มใจ เมื่อร่วมบุญแล้วก็มีของขวัญให้เพื่อเอาไว้ระลึกนึกถึงบุญ ไม่ใช่เป็น ของขาย หรือของขลัง จะเอาหรือไม่เอาก็ได้ ไม่ได้ว่าอะไรเลย คือ ให้ไว้เพื่อระลึกนึกถึงบุญ เพราะความทรงจำเรามีจำกัด มันเสื่อมลง เมื่อกาลเวลาผ่านไป พอเห็นของขวัญ อ๋อ วันนั้น เดือนนั้น ปีนั้น เราได้ทำบุญอย่างนั้น ที่นั่น ที่นี่ ใจจะได้ปลื้มปีติ บุญก็เกิด เพราะฉะนั้น ขอยืนยันว่า “วัดพระธรรมกาย ไม่ใช่ พุทธพาณิชย์” ๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑ https://www.dhamma01.com/book/48 ๕ …

วัดพระธรรมกายเป็นพุทธพาณิชย์จริงหรือ Read More »

“พระ” อยู่เหนือความรวย ความจน ไม่ได้คิดเรื่องรวย ไม่ได้คิดเรื่องจน มันเหนือตรงนั้นไปแล้ว วัดก็เหมือนกันอยู่เหนือคำว่า “วัดรวย” หรือ “วัดจน” “วัด” เป็นเครื่องวัดของคนเข้าวัดว่า กิเลสหรือสิ่งไม่ดีหมด ไปแค่ไหน ยังเหลืออีกแค่ไหน และเป็นสถานที่ตักตวงบุญ เป็น แหล่งเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งความรู้อันบริสุทธิ์ของพระสัมมา สัมพุทธเจ้าที่จะทำให้เราดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ไม่ผิดพลาด มีสุคติ เป็นที่ไป มีเป้าหมายคือพระนิพพาน เราจะมองที่ถาวรวัตถุ หรือจำนวนคนเข้าวัดว่า วัดนี้รวย วัดนี้จน ไม่ถูกนะ วัดหลวงปู่หลวงตาหลาย ๆ วัดที่ต่างจังหวัด ท่านมีแค่กุฏิ หลังเล็ก ๆ มีทางจงกรม มีที่พักกลางวัน มีศาลาอเนกประสงค์ ที่ ท่านทำอย่างนั้น เพราะมีวัตถุประสงค์ต้องการปลีกวิเวกเพื่อให้ กายสงัด ใจจะได้สงัด กิเลสจะได้หมดไป นั่นวัตถุประสงค์ของท่าน ไม่ใช่ท่านจน ถ้าท่านจะสร้างให้ใหญ่โตท่านก็ทำได้ แต่ท่านไม่ได้มี วัตถุประสงค์อย่างนั้น ใครมีบุญอยากได้บุญก็มาฟังธรรม ไม่มีใคร มา ท่านก็ปฏิบัติธรรมของท่านไป มันแล้วแต่วัตถุประสงค์ วัดใหญ่ …

วัดพระธรรมกายรวยแล้ว Read More »

มาบวชเป็นพระ ไม่ใช่ว่าหมดหนทางทำมาหากิน ไม่ใช่ด้อย โอกาส แต่อิ่มตัวในการแสวงหาโลกิยทรัพย์ มีความปรารถนาอัน สูงส่งอยากจะแสวงหาอริยทรัพย์ ทรัพย์ภายใน เป็นเครื่องปลื้มใจ และมีความสุข ความสุขชนิดนี้ไม่ต้องอาศัยวัตถุจึงไม่พะรุงพะรัง มีวัตถุแค่บริขาร ๘ เพียงพอต่อความจำเป็นของร่างกาย สิ่งที่ท่านปรารถนา คือ อริยทรัพย์ ดังนั้นเป้าหมายการ แสวงหาจึงต่างจากคฤหัสถ์ วิธีการแสวงหาทรัพย์ของพระจึง แตกต่างจากฆราวาส ฆราวาสหาทรัพย์ต้องเคลื่อนไหว ต้องวิ่งเต้น มีใต้โต๊ะ ข้างโต๊ะ บนโต๊ะ มีสารพัด แต่วิธีหาทรัพย์ภายในของพระ ต้องหยุดนิ่งเฉย ๆ นั่งนิ่ง ๆ จะยืน จะเดิน จะนอนก็ต้องนิ่ง ๆ ถ้าเรามองดูแบบคนที่ไม่เข้าใจก็นึกว่า พระขี้เกียจ ไม่ทำมา หากินแบบชาวโลก ตอนเช้าตื่นขึ้นมาก็ถือบาตรไปขออาหารเขา เลยมองตื้น ๆ แค่นั้น เราจะมองแค่ผิวเผินแค่นี้ไม่ได้ น้ำยังมีทั้ง น้ำตื้นน้ำลึก บางทีเราเห็นน้ำตื้น ๆ พอกระโดดลงไปจมน้ำตายก็มี เพราะมันลึก นิ่งแต่ลึก ตอนเช้าพระไปบิณฑบาต แค่ขอแบ่งปันอาหารบ้านละคำ ไม่ได้ทำให้บ้านนั้นยากจนเลย …

บางคนมองว่าพระขี้เกียจ เอาเปรียบสังคม Read More »

การอธิษฐานจิต ไม่ใช่การค้ากำไรเกินควร ไม่ใช่ความโลภ ความโลภ เป็นเรื่องของบาป คือ โลภอยากได้สิ่งต่าง ๆ มา ด้วยทางที่ไม่ชอบ ไม่ถูก ไม่ควร อย่างนี้ใจจะเร่าร้อน ตรงข้ามกับบุญ ยิ่งมากยิ่งดี ยิ่งใจเย็น ใจใส ทำบุญไปแล้วต้องตามนึกถึงบ่อย ๆ ดวงบุญจะขยาย และ ทุกครั้งที่ทำบุญต้องอธิษฐานจิต เป็นอธิษฐานบารมีของเรา บุญ เป็นพลังงานชนิดหนึ่ง เหมือนกับกระแสไฟ เป็นของ กลาง ๆ จะนำไปใช้อะไรก็ได้ เอาพัดลมมาเสียบ พัดลมก็หมุนจี๋ เสียบเตารีด เตารีดก็ร้อน เสียบตู้เย็น ตู้เย็นก็เย็น เสียบหลอดไฟ ไฟก็สว่าง ถ้ามีบุญแล้ว เอามาใช้ไม่เป็น ก็มีวันหมดได้ ถ้าบุญหมด บาปก็แทรกได้ เหมือนเรื่องราวของขอทานอดีตเศรษฐีท่านหนึ่งที่พระ สัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ถ้าขยันทำงานตั้งแต่วัยหนุ่มจะได้เป็น มหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของประเทศ เพราะบุญเขามีมากขนาดนั้น แต่ถ้าหากออกบวชประพฤติพรหมจรรย์ ปฏิบัติธรรมจะได้บรรลุ มรรคผลนิพพานเป็นถึงพระอรหันต์ แต่ไม่ทำทั้งสองอย่าง ใช้ทรัพย์ ที่ได้มาด้วยบุญให้หมดไปกับการเที่ยวเตร่สนุกสนานในวัยต้น แต่ถ้าหากกลับตัวมาคิดได้ในวัยกลางคน …

การอธิษฐานจิตเป็นความโลภหรือไม่ Read More »

ภิกษุ ช่วงที่บอกบุญเสาเข็มวิหารหลวงปู่วัดปากน้ำ มีโยมถาม ผมก็บอกไปว่า บุญใหญ่มากเลย แล้วก็อธิบายไปหลายอย่าง เขาบอกตั้งใจว่าจะทำ แต่ขอถามนิดหนึ่งว่า ตั้งแต่บุญกฐินยาย บุญสร้างพระมหาธรรมกายเจดีย์ เสาเข็มพระมหาธรรมกายเจดีย์ แล้วก็มาถึงองค์พระ มาเสาเข็มวิหารหลวงปู่ ทุกบุญก็บอกว่า “บุญใหญ่” คืออยากจะทราบว่า บุญไหนใหญ่กว่ากันครับ แล้วทำไมทำบุญที่วัดพระธรรมกาย จะต้องบุญใหญ่ปิดอบายทุกครั้งครับ หลวงพ่อ : ก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ นะ เพราะคนจะไปอบายต้องไป ด้วยจิตที่เศร้าหมอง ไม่ผ่องใส มีอกุศลกรรม จิตมืดดำก็ไปอบาย แต่มาทำบุญที่วัด จิตผ่องใส ไม่เศร้าหมอง เพราะฉะนั้นจึงปิดประตู อบาย มีสุคติเป็นที่ไป บุญไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย แต่ก็ไม่ใช่ไปทำบาปใหม่นะ หมายความว่า ทำบุญแล้วก็รักษาบุญนี้ไปจนกระทั่งหมดอายุขัย ส่วนคำว่า “ใหญ่” เนื่องจากคำที่จะเอาไปเปรียบเทียบกับ สิ่งนั้น ภาษามันมีความจำกัด เหมือนกินข้าวก็มีความสุข เตะบอล ก็มีความสุข ไปทะเลก็มีความสุข เที่ยวบาร์ก็มีความสุข นั่งธรรมะ ก็มีความสุข ไม่รู้ว่าสุขไหนจะใหญ่กว่ากัน เอาไปใช้ปนกันหมด มัน จนด้วยภาษาที่จะนำมาอธิบาย …

บุญใหญ่ปิดอบายอีกแล้ว Read More »

การอธิษฐานจิตเป็นสิ่งสำคัญ ทำบุญทุกครั้งต้องอธิษฐาน หลักง่าย ๆ คือ เราต้องอธิษฐานเป้าหมายหลักเป็นอันดับแรกก่อน คือ ขออานุภาพแห่งบุญนี้ ให้เราได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ได้ไปสู่ ที่สุดแห่งธรรม เพื่อเราจะได้อยู่ในร่มเงาของพระพุทธศาสนา ให้ เราได้เข้าถึงธรรมตั้งแต่ยังเยาว์วัย ให้เข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว อย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย ถูกต้องร่องรอยตรงไปตามความ เป็นจริง อธิษฐานเป้าหมายหลักดังกล่าวก่อน แล้วต่อจากนั้นก็เป็น เครื่องเสริม เช่น ให้เราสมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข พวกพ้องบริวาร ให้มีแต่คนดี ๆ สิ่งดี ๆ เข้ามาอยู่ใกล้ตัวเรา เป็นต้น แล้วรองลงมากว่านี้อีก ก็เป็นบุญพิเศษ เราจะอธิษฐาน อย่างไร เราก็ว่ากันไป เช่น ให้หมดหนี้สิน เหลือกิน เหลือใช้ เหลือ ไว้สร้างบารมี ให้ได้สมบัติอัศจรรย์ทันใช้ หรือให้หายเจ็บ หายป่วย หายไข้ หนักเป็นเบา เบาเป็นหาย ถ้าตายก็ให้ไปดี …

หลักในการอธิษฐานจิต Read More »

คุณยายท่านสอนว่า ถ้าหยาบไม่ละเอียด แล้วละเอียดจะละเอียดได้อย่างไร ฝึกให้ดีนะ ของใครของคนนั้น ในห้องนอน ในที่พักของเรา ไม่ให้มีฝุ่นเลย และให้มีความปลื้มปีติในการฝึก ไม่ว่าเราจะหยิบ ผ้าเช็ดพื้น จะปัดกวาดเช็ดถู จะทำความสะอาดอะไรก็ตาม ให้ทำ ด้วยใจที่ปีติ เบิกบาน ลูกหญิงทุกคนคือสมบัติพระศาสนาและของโลก อะไรที่จะ ช่วยรักษาสมบัติพระศาสนา คือ ตัวเรา ให้ดีที่สุดจงทำเถิด การรับบุญทำความสะอาดต่าง ๆ จะช่วยให้ร่างกายแข็งแรง เลือดลมในตัวหมุนเวียนดี วิ่งขึ้นวิ่งลงตลอด เลือดลมนักสร้างบารมี จะเคลื่อนไหว จะพลอยทำให้ร่างกายเราสดชื่น เวลานั่งธรรมะ จิตใจเบิกบาน สว่างไสว ล้างจานไป เราก็ล้างใจไปด้วย ฝึกใจไปด้วย ให้ใจใส ๆ ละเอียด ๆ สิ่งที่จะเข้าไปในร่างกายของเรา ไม่ว่าจะเป็นอากาศ อาหาร น้ำดื่ม จะต้องสะอาด บริสุทธิ์ อากาศต้องผ่านมุ้งลวดเข้า มา เพราะฉะนั้นมุ้งลวดก็ต้องไม่ให้มีฝุ่นเลย เราก็ต้องเช็ดให้สะอาด ทุกซอกทุกมุม อากาศบริสุทธิ์จะได้ไหลผ่านเข้าไปในร่างกาย จะได้ไปฟอกเลือดของเราให้ใสบริสุทธิ์ ร่างกายจะได้แข็งแรง จิตใจ …

ข้อวัตรปฏิบัติของคุณยาย Read More »

การที่เราให้วัตถุทาน ให้ข้าว ให้น้ำ ให้เสื้อผ้าแก่เพื่อน มนุษย์ที่ตกยาก มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขาพ้นทุกข์หรือรวยขึ้น หรือ มีชีวิตที่สุขสมบูรณ์ อย่างนี้ไม่ได้เรียกว่า รื้อสัตว์ขนสัตว์ เรียกว่า สงเคราะห์กันชั่วคราว ให้ได้มีกิน มีใช้ กินอิ่มเป็นมื้อ ๆ เท่านั้น ไม่ได้ช่วยเขาทุกวัน วัตถุทานที่ให้ไปนั้น ใช้ได้ไม่นาน แต่ให้ธรรมทานใช้ได้ ตลอดชีวิต เราบอกเขาครั้งเดียวให้ได้เรียนรู้ตามประสบการณ์ ที่เราเข้าถึง แค่ชีวิตหนึ่งพบกันครั้งเดียว ได้ฟังเรื่องราวความรู้ที่ ทำให้เอาตัวรอดได้ การพบกันครั้งนั้นเกิดประโยชน์อันยิ่งใหญ่แล้ว แม้ต่อไปจะไม่ได้พบกันอีก เพราะได้ให้ธรรมทาน ให้ความรู้ที่จะ ทำชีวิตให้รอด และปลอดภัยจากอบาย จากสังสารวัฏ การให้ธรรมทานนี้จึงเป็นเลิศกว่าการให้ทั้งปวง และอย่างนี้ ถึงจะเรียกว่า “รื้อสัตว์ขนสัตว์” ให้พ้นจากวัฏสงสาร เหมือนอย่าง ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงบำเพ็ญมา ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑ https://www.dhamma01.com/book/48 ๑๑ มกราคม …

การให้ธรรมทานชนะการให้ทั้งปวง Read More »

สามเณร : “บุญ” มีลักษณะอย่างไรครับ หลวงพ่อ : บุญมีลักษณะเป็นดวง เขาจึงเรียกว่า ดวงบุญ เป็นดวงใส ๆ มีกระแสบุญอยู่ในนั้น เป็นธาตุสำเร็จ ให้เป็นอะไรก็ได้ เหมือนกระแส ไฟฟ้าอยู่ในเส้นลวด เป็นอเนกประสงค์ เอาพัดลมไปเสียบก็ให้ลม เอา ตู้เย็นไปเสียบก็เย็น เอาเตารีดไปเสียบก็ร้อน เอาหลอดไฟไปเสียบ ก็สว่าง เป็นอัตโนมัติอย่างนี้แหละ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา คำตอบคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม ๑ https://www.dhamma01.com/book/48 ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

สาธุชน : เรานึกถึงบุญที่ได้ทำมา ทำไมบุญถึงกลายเป็นดวงบุญ แล้วดวงบุญต่างกับดวงแก้วอย่างไรครับ หลวงพ่อ : ดวงแก้วเป็นนิมิตที่สร้างขึ้นมาเพื่อที่จะดึงใจให้หยุด ให้นิ่ง จะได้ไม่ต้องไปคิดเรื่องอื่น ถ้าดวงธรรมก็เป็นสิ่งที่ทรงรักษาสิ่งที่มีอยู่เอาไว้ เช่น ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์หยาบก็รักษากายมนุษย์เอาไว้ และทำไมต้องเป็นดวง เพราะว่า ดวงเป็นประดุจภาชนะ มาตรฐานที่มั่นคง เวลาขยาย ขยายไปได้ทุกทิศทุกทาง รอบทิศ ซ้าย ขวา หน้า หลัง ล่าง บน เราจะเห็นได้ว่า โลกก็กลม ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว จักรวาลก็กลม ล้วนกลมหมดเลย เมื่อเราทำบุญ บุญธาตุก็จะถูกธรรมห่อหุ้มที่เป็นดวง นั่นแหละ ห่อหุ้มเอาไว้ ความสุขความสำเร็จก็อยู่ในบุญธาตุ ซึ่งอยู่ ในภาชนะที่กลม ๆ ตอนนี้เข้าใจระดับนี้ไปก่อน เล่าลึกซึ้งเดี๋ยวไม่รู้เรื่อง ถ้า ปฏิบัติธรรม เข้าถึงธรรม จะได้คำตอบไปอีกแบบหนึ่ง แต่ไม่ได้ผิด เพี้ยนจากนี้ คือละเอียดเข้าไปเรื่อย ๆ เอาขั้นหยาบ ๆ อย่างนี้ไป ก่อนนะ …

ดวงบุญต่างจากดวงแก้วอย่างไร Read More »