การฝึกสมาธิ

ทำอย่างไรที่จะให้ผลการปฎิบัติธรรมก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ 22/1/56 (06:21)

ทำอย่างไรให้ผลการปฎิบัติธรรมของลูกก้าวหน้า ให้ลูกทำง่ายๆ สบายๆ เหมือนพุทธันดรที่ผ่านมา เวลานั่งสมาธิต้องปลดปล่อยเรื่องราวต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องคน สัตว์ สิ่งของ หรือเรื่องอะไรก็ตาม ให้ตัวลูกอยู่กับปัจจุบัน อย่าเพิ่งไปคิดถึงเหตุการณ์ล่วงหน้าในอนาคตที่ยังไม่เกิดขึ้น ถ้าตัวลูกปล่อยวางได้ อย่างสบายๆ ตัวลูกจะหยุดนิ่งได้อย่างง่ายๆ ต้องสังเกตุว่า เราวางใจอย่างไรถึงนั่งได้ดีและมีความสุข หรือถ้านั่งแล้วไม่มีความสุข และไม่มีประสบการณ์ภายในที่ดีๆเหมือนอย่างวันก่อน เราต้องหมั่นสังเกตุดู ว่าเกิดจากสาเหตุอะไร โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

สมาธิต้องฝึกสม่ำเสมอ 4/10/53 (นาที 15:15)

เราหายใจเข้าออก ถ้าไม่สม่ำเสมอก็ตาย สมาธิต้องฝึกสม่ำเสมอ ฝึกใหม่ๆมันจะอืด เพราะยังคิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ มันช้าเพราะมันเข้าๆออกๆ พอเราฝึกซ้ำๆๆบ่อยๆ เหมือนเรารับประทานอาหารบ่อยๆ อาบน้ำล้างหน้า แปรงฟันบ่อยๆ จากอืด ก็มาอืดๆๆๆ จากอืดๆๆๆก็เป็นวืดๆๆๆๆ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

เมื่อท่องสัมมาอะระหังแล้วไม่ถูกจริต 2/12/53 (21:18)

เริ่มอย่างถูกหลักวิชา ต้องเบาๆ ผ่อนคลาย ใจเย็นๆ จนกระทั่งใจนิ่งๆ ว่างๆ เบาๆ รู้สึกสบายกาย สบายใจ เกิดการปลอดโปร่งใจขึ้นมา แล้วความสุขเกิดขึ้นเอง ทำเฉยๆ อย่าตั้งใจมาก อย่ากลัวช้า อย่าคิดนำ อย่ากำกับ ไม่เค้น ไม่เน้นภาพ เพราะภาพมีอยู่แล้วภายใน เป็นภาพละเอียด เราต้องทำใจให้ละเอียดกับภาพที่อยู่ภายใน วิธีทำใจละเอียดคือทำเฉยๆ ที่เราภาวนา…ก็เพื่อให้ใจหลุดจากความคิดภายนอก…ให้มาผูกไว้กับคำภาวนา…พอถึงจุดถูกส่วนก็ทิ้งไปเลย ลืม ไม่อยากภาวนา อยากเฉยๆ เดี๋ยวก็หล่นเข้าไปข้างใน โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

“ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว” 28/1/54 (02:57)

ต้องเบื่อก่อนจึงจะ “ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว” โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

นั่งสมาธิแล้วรู้สึกวูบ ทำอย่างไร 1/2/54 (01:12)

กำลังจะตกสูญ การวูบจึงเกิดขึ้น อย่าตกใจ อย่าลืมตา อย่าขยับตัว ไม่ต้องกลัวอะไร ให้ทำเฉยๆ วูบๆก็วูบไป อีกหน่อยจะค่อยๆคุ้น โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

อาณาจักรแห่งความรู้ อยู่ภายในตัวเรา 26/5/50 (05:16)

พอทำใจเฉยๆ ภาพองค์พระก็ชัดเจนขึ้น องค์พระใสแจ๋วเลยคะ ในท้องเราไม่มีอะไรเลย มีแต่องค์พระ มีแต่ความใสอยู่ในนั้น ลูกมีความสุขมาก ความไม่คิดเราไม่เคยให้เวลากับตรงนี้เลย เวลาสมหวังจริงๆ ไม่คิด ทุกสิ่งอยู่ในตัวทั้งหมด อาณาจักรแห่งความรู้อยู่ภายใน เป็นอาณาจักรของพระพุทธเจ้าอยู่ในตัว ถ้าองค์พระแบบกระทรวงศึกษา ภาคโปรดจะค่อยๆมา ช้าๆ สบายๆ ถ้ากระทรวงกลาโหมมานี่..ปุ๊ปๆ ทั้งเร็วทั้งแรง โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

นั่งธรรมะอย่างถูกหลักวิชา 1/7/50 (07:58)

นั่งธรรมะอย่างถูกหลักวิชา ถ้าฟุ้ง เราไม่ต้องเพ่งขับไล่ความฟุ้ง เพราะว่าที่ใดมีความคิด ที่นั้นฝึกจิตได้ เราหนีความคิดไม่พ้นหรอก เราสั่งสมประสบการณ์ในชีวิตประจำวันด้วยความคิด เป็นภาพ เป็นเสียง กลิ่น รส สัมผัส แล้วก็มารวมอยู่ที่ใจเรา ถึงเวลาที่เราฝึก มันก็ระเบิดออกมา เราก็ทำเฉยๆกับมัน ช่างมัน…ถ้าตั้งใจมาก ก็สอนตัวเองให้ได้ว่า ไม่เกิดประโยชน์อันใดเหมือนการบำเพ็ญทุกขกิริยา …ต้องสังเกต แม้ทำได้ดีก็ต้องจำรอยเอาไว้ เราหลับตาอย่างไร เราวางใจอย่างไร ถึงนิ่ง นุ่ม สบาย … โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ข้างในหยุดนิ่ง ข้างนอกเคลื่อนไหว 7/7/50 (08:51)

สมาธิเพื่อการหาตัวเองภายใน ง่ายที่สุดในโลกคือไม่ต้องทำอะไรเลย หลับตาแล้วไม่ต้องทำอะไรเลย นี่คือวิธีการทำสมาธิที่ง่าย ตรง ลัด ประหยัดสุด ประโยชน์สูง และถูกต้องด้วย อีกทั้งเข้าถึงตัวเองภายใน และเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ญานทัสสนะของพระธรรมกาย 10/8/50

ใช้องค์พระดูกรรมฐาน 40 5 นาทีจบ (ใช้ญานจักขุของพระธรรมกาย) ดูกสิณ 10 ดูอาณาปาณสติ เอาสติจับลมให้มันนิ่ง พอลมหยุดใจก็หยุด..ดวงธรรมก็เกิด… ที่หายใจทุกวันเราหายใจเอาลมเข้าไป ไม่ใช่อากาศ อากาศคือที่ว่างๆ ที่ให้ลมผ่าน ดิน น้ำ ลม ไฟ …ถ้าใจละเอียดจะเห็นลมใสเป็นเพชรเลย วิปัสสนา – เรียนด้วยภาพ แล้วความรู้ก็เกิดขึ้นมา ไม่ได้เรียนด้วยคำพูด การอ่าน ความคิด… ทำหยุดนิ่งให้ได้เสียก่อน โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ความช่างสงสัยขณะปฎิบัติธรรม 3/9/50 (03:26)

ความเป็นนายช่างสงสัยทำให้ประสบการณ์ไม่ก้าวหน้า…แค่เพิ่มคำว่า ช่างมัน ทุกอย่างก็จบ มีบุญในระดับที่นึกได้ เห็นได้ตลอดเวลา ไม่ว่าในรอบ นอกรอบหรือที่ไหน ยังไม่มีวาสนาที่จะก้าวต่อไป ไหนๆก็เป็นช่างแล้ว ก็ช่างมัน เพิ่มตรงนี้อีกนิดหนึง โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

วิธีแก้ไขฟุ้งจากความคิดที่เกิดขึ้นขณะปฏิบัติธรรม 11/9/50 (13:36)

เราถูกหล่อหลอมให้คิดนอกตัวมา เพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ เราจึงคุ้นเคย ให้คิดมาหัวข้อหนึ่งซึ่งนำมาซึ่งความปิติ เรียกว่าวิตก แล้วมาวิจารณ์ (นึกทบทวน) ในหัวข้อนั้นๆ เมื่อเราแจ่มแจ้งในระดับหนึ่งเราเข้าใจ เราจะปลื้ม เกิดปิติ ตัวเบาใจเบา แล้วจะก้าวไปสู่ความสุขภายใน โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)