น้ำหนักมันต้องหนักด้วยน้ำ
#ปกิณกะเรื่องราวหลวงพ่อในความทรงจำ – ถ้าถามหลวงพี่ว่า บุญใดที่เกิดมาชาตินี้ที่ได้ทำแล้วหลวงพี่ปลื้มที่สุด? – หลวงพี่ขอตอบว่า บุญที่ได้ทำน้ำถวายให้หลวงพ่อได้ฉัน (นับได้เป็นพันแก้ว) – เรื่องราวมีอยู่ว่า …. นานมาแล้ว พระมหาเถระในเมืองหลวงได้ฉันน้ำที่มีการปนเปื้อน (ไม่แน่ใจว่าสารปนเปื้อนนั้นมีพิษหรือไม่) …. พี่อุปัฏฐากจึงเสนอว่า ควรเตรียมน้ำฉันถวายหลวงพ่อในรูปแบบแก้วน้ำพลาสติกแบบเจาะที่มีการปิดผนึกเพื่อความปลอดภัย เนื่องด้วยหลวงพ่อต้องไปคุมธรรมะและตรวจงานในหลายที่ จะได้ปฏิบัติไปในทิศทางเดียวกัน …ซึ่งก็ปฏิบัติอย่างนี้ อยู่ประมาณ 2-3 ปี – คืนหนึ่ง ระหว่างพักครี่งในการเทศน์ ในห้องรับรองหลังโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา (ตอนนั้นหลวงพี่อยู่กับหลวงพ่อ2ต่อ2 ซึ่งหลวงพี่ยังไม่ได้บวช) หลวงพ่อกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำ ท่านพูดขึ้นว่า “ได้ข่าวว่ามันไม่ดีเหรอ” …. ในช่วงต้นของวินาที หลวงพี่คิดกับตัวเองว่า หลวงพ่อกำลังพูดถึงเรื่องอะไร … และรีบใช้สายตากวาดดูทุกส่วนของหลวงพ่อ ว่าตรงไหนคือคำใบ้ของเรื่องนี้ … ในช่วงปลายของวินาที (ทั้งหมดใช้เวลา1วินาที จริงๆ) ก็เห็นนิ้วชี้ มือขวาของท่านที่แนบลำตัว และถือแก้วน้ำพลาสติกแบบเจาะหลอดอยู่ในมือ กระดิกขึ้น 2 ที …. ทำให้รู้ได้ว่าหลวงพ่อกำลังพูดถึงแก้วน้ำพลาสติก จึงรีบตอบกลับไปว่า “ครับ” … ท่านพูดต่อ …