หนังสือ ง่ายแต่ลึก ๔

เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจให้แน่แน่วมุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คนนะ ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตักพอ สบายๆ ส่วนใครนั่งท่านี้ไม่ถนัด ก็ไม่เป็นไร ให้นั่งท่าที่สบายนะ หลับตาของเราเบาๆ ค่อนลูก พอสบายๆ คล้ายๆ กับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลด ให้ปล่อย ให้วาง ทำใจให้ว่างๆ แล้วก็มาสมมติว่า ภายในร่างกายของเรา ปราศจากอวัยวะ ไม่มีปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น สมมติให้เป็นที่โล่งๆ ว่างๆ เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง กลวง ภายใน คล้ายๆ ท่อแก้วท่อเพชรใสๆ แล้วเราก็รวมใจหยุดไปเลยที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ เหนือสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือกลางท้องของเรา ถ้าตึงอย่าฝืน อย่าดันทุรัง …

แก้ฟุ้ง แก้ตึง Read More »

(เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจ ให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คนนะ ……………….) แก้กดลูกนัยน์ตา …ทีนี้มีข้อสังเกตอยู่อย่างหนึ่ง สำหรับคนที่มักจะตึง มักจะกดลูกนัยน์ตาไปกลางท้อง แล้วทำจนเคยชินติดต่อกันมาเป็น ๑๐ ปี ๒๐ ปี พอนึกอย่างนี้ทีไร อึดอัดทุกที ก็อย่ากังวลนะลูกนะ ทำใจให้ใส หลวงพ่อก็ยังยืนยันว่า แม้มืดตื้อมืดมิดก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม แม้จะตึง จะเครียด จะเกร็ง ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรมเหมือนกัน ให้สังเกตว่า เปลือกตามันหนักไหม จำนะ ใครที่กดลูกนัยน์ตาดู ถ้าไม่หนัก แม้ยังมืดอยู่ก็ตาม นั่นแหละถูกวิธีแล้ว แต่ถ้าหนัก แสดงว่าเรากดลูกนัยน์ตาไปดูแล้ว แม้จะนิ่ง แต่ว่านิ่งแบบไม่ถูกวิธี นิ่งแบบก้อนอิฐก้อนหินอย่างนั้นไม่ใช่นะ ต้องรีบแก้ไข ลืมตาใหม่ พอเราลืมตาแล้ว รู้สึก เออ กล้ามเนื้อมันกลับคืนสภาพ ก็ค่อยๆ หรี่ตาลงมา ในระดับที่ไม่หนักเปลือกตา ภาพรวมคือไม่หนักลูกนัยน์ตา ถ้าไม่หนักเปลือกตา ไม่หนักลูกนัยน์ตา ระบบประสาทกล้ามเนื้อมันจะคลี่ แล้วก็คลายตัวออก มันจะผ่อนคลาย คลายไปเลย นิ้วไม่กระดก ไหล่ก็ไม่ยกท้องก็ไม่เกร็งให้รักษาความรู้สึก …

แก้กดลูกนัยน์ตา Read More »

สติ สบาย อีกทั้ง สม่ำเสมอ คือทแกล้วสามเกลอ ทหารแก้ว หากทำอย่างนี้เจอ ธรรมแน่ จิตพร่างสว่างแพร้ว มั่นแล้วกลางกาย ตะวันธรรม หาจุดสบายให้เจอ ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกายของเรานะ ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกสบาย ต้องสบาย แล้วก็ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง นิ่งอย่างเดียว อย่าให้ใจไปเกาะ ไปเกี่ยว ไปเหนี่ยว ไปรั้งเรื่องอะไรนะ ทำใจใสๆ ใจสบายๆ จุดสบาย คือ จุดที่เรานั่งแล้ว เราไม่อยากเลิก อยากอยู่กับอารมณ์นี้ไปนานๆ โดยไม่อิ่ม ไม่เบื่อ สบายตรงไหนเอาตรงนั้นไปก่อน เพราะเรารู้ว่า จุดสุดท้ายจะต้องมาอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เพราะฉะนั้นสบายตรงไหนเอาตรงนั้นไปก่อน ถ้าเราหาจุดสบายเจอ จะทำให้มีอารมณ์อยากนั่งไปนานๆ อยากให้ใจเราอยู่กับเนื้อกับตัว ไม่อยากคิดเรื่องอะไรเลยอยากอยู่กับตัวเอง เพราะฉะนั้นสบายตรงไหนก็เอาตรงนั้นก่อนอาจจะอยู่ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายของเรา เช่น ข้างหน้าเราหรือภายในตัวของเราตามฐานต่างๆ ที่เราคุ้นเคย สบายตรงไหนเอาตรงนั้นไปก่อน นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะ เพื่อให้ใจของเราพร้อมที่จะนึกถึงดวงใสๆ หรือองค์พระใสๆ ที่กลางกาย ถ้าเรายังไม่พร้อมแล้วไปนึก มันจะตึง จะเกร็งจะเบื่อ จะนั่งได้ไม่นานเท่าไร แต่ถ้าเรามีความพร้อมเพราะเราได้อารมณ์สบาย มันก็อยากจะนึกถึงดวงหรือองค์พระ …

Set Zero Read More »

หลับตาเป็น จะเห็นภาพภายใน หลับตาเบาๆ พอสบายๆ ต้องสบาย อย่ามองข้ามการหลับตานะ ถ้าเราหลับตาเป็น เดี๋ยวจะเห็นภาพภายในได้ง่ายหลับตาพอสบายๆ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา ปรือๆ นิดๆ พอสบายๆ สบายแค่ไหน เราก็เอาแค่นั้น ปรับกายใจให้สบาย ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกายทั้งเนื้อทั้งตัวให้สบาย ต้องสบายๆ ตรงไหนไม่สบาย เราก็ขยับให้เลือดลมในตัวของเราเดินได้สะดวก หาจุดสบายให้เจอทั้งกายและใจ สบายตรงไหนก็เอาตรงนั้นไปก่อน ที่สบายทั้งร่างกายและจิตใจ ใจจะสบายได้ ต้องไม่เกาะ ไม่เกี่ยว ไม่เหนี่ยว ไม่รั้งเรื่องอะไรเลย ไม่มีความอยากได้ อยากเห็น อยากมีอะไรทั้งสิ้นเฉยๆ นิ่งๆ เกลี้ยงๆ ต้องสบายนะ สบายตรงไหนเอาตรงนั้นไปก่อน จะไกลตัว ใกล้ตัว หรือกลางตัวก็ตามที่รู้สึกสบาย พอไม่สบายตอนช่วงไหน ทิ้งไปเลย ให้พร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ อย่าไปเสียดายสิ่งที่เราทำได้ดีมาก่อนหน้านี้ ให้เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ ตรงจุดที่สบาย เป้าหมายสุดท้ายของเรา คือ ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ เพราะฉะนั้นสบายตรงไหนเอาตรงนั้นก่อน เดี๋ยวมันก็จะค่อยๆ สบายเพิ่มขึ้นๆ จนกระทั่งตอนสุดท้ายมันจะไปลงที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ …

กายสบาย ใจสบาย บุญเก่าก็ได้ช่อง Read More »

หลับตาเบาๆ พอสบายๆ ผ่อนคลายทุกส่วนของร่างกาย ทั้งเนื้อทั้งตัวให้รู้สึกสบาย ขยับเนื้อขยับตัวให้ดีนะ ต้องผ่อนคลาย ต้องสบายๆ แล้วก็ทำใจให้ใสๆ ใจเย็นๆ ทิ้งทุกอย่าง ปล่อยวางทุกสิ่ง และก็รวมใจกลับเข้าไปสู่ภายใน ไปหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ใจแตะตรงกลางไปเบาๆ นิดๆ อย่างสบาย แล้วก็ผ่อนคลาย ให้ใจใสๆ ใจเย็นๆ ถ้าใจเราใสๆ ใจเย็นๆ จะทำให้เราวางใจได้ถูกส่วนที่กลางกายได้อย่างง่ายๆ จะไม่ติดบริเวณลูกนัยน์ตาหรือศีรษะเลย มันจะลงไปในตรงกลางตัวเลยอย่างง่ายๆ แต่ต้องสบาย ต้องผ่อนคลาย ปรือๆ ตานิดหน่อย เหมือนเราชำเลืองดูศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ อย่างง่ายๆ ต้องง่าย ต้องสบาย ต้องผ่อนคลาย ตรงนี้เราต้องทำให้เป็น มันจะกลับตาลปัตรกับงานหยาบที่เราทำ อย่างนั้นต้องใช้ความหยาบ ต้องต่อสู้ ต้องพยายาม แต่ถ้านั่งหลับตาแล้วมันตรงกันข้าม มันต้องง่าย ถ้ายากไม่ใช่ ต้องผ่อนคลาย ต้องสบาย ใจถ้ายังวางลงตรงกลางไม่ได้ก็ต้องเอาความสบายก่อน ผ่อนคลายก่อน สบายตรงไหนเราก็เอาตรงนั้นก่อน เช่น สมมติว่า สบายที่ไหนสักแห่งหนึ่ง เช่น บริเวณเปลือกตาบ้าง …

ภาวิตา พหุลีกตา Read More »

นั่งหลับตาเลย หลับตาเบาๆ ผ่อนคลายทั้งเนื้อทั้งตัว ทั้งร่างกาย ทั้งจิตใจให้สบายนะ ต้องสบายนะลูกนะ ฝึกให้ติดเป็นนิสัยเลย ให้สบายทั้งกาย สบายทั้งใจ หาจุดสบายให้เจอว่า ของเราอยู่ตรงไหน เวลาเรานิ่งๆ นุ่มๆ เฉยๆ จุดสบายที่เรารู้สึกว่า มันพอดี ไม่ตึง ไม่หย่อนเกินไป มันอยู่ตรงไหน ที่ทำให้เรามีความรู้สึกพึงพอใจ อยากอยู่กับอารมณ์นี้ไปนานๆ โดยไม่เบื่อหน่ายเลย นั่นแหละคือ จุดสบายนะลูกนะ ต้องหาตรงนี้ให้เจอก่อน ในทุกครั้งที่เรานั่ง ถ้ายังหาจุดสบายไม่ได้ ก็อย่าเพิ่งไปลุยดูดวง ดูองค์พระนะ มันจะตึง ต้องหาให้เจอก่อนว่า สบายทั้งกายและใจอยู่ตรงไหน เอาอารมณ์นี้ให้ได้ก่อน เมื่อเราได้อารมณ์สบายการจะนึกถึงดวงหรือองค์พระก็ง่าย หรือไม่ภาพก็เกิดขึ้นมาเองอย่างง่ายๆ หมั่นตรึกนอกรอบ ถ้านอกรอบเราตรึกมาดี การมานั่งสมาธิในรอบจะยิ่งง่าย ตอนที่เราอยู่นอกรอบ เรานึกถึงดวง นึกถึงองค์พระกลางกาย หรือนึกว่าองค์พระคลุมตัวเราบ้างอยู่ตลอดเวลาในทุกกิจวัตร กิจกรรมต่างๆ จะช่วยให้การนั่งในรอบของเราง่าย แต่ในกรณีที่เรายังนึกถึงดวงหรือองค์พระไม่ออก ก็อย่ากังวลใจนะ อย่าไปเค้น ไปเน้นภาพ อย่าไปกังวลว่า กลัวจะไม่เห็น กลัวจะไม่ได้ กลัวจะไม่ทันใช้ หรือไม่ทันใจหลวงพ่ออะไรต่างๆ เหล่านี้ ลูกอย่าไปคิด …

นอกรอบให้หมั่นประคองใจ Read More »

ปรับร่างกายให้สบายๆ ให้ผ่อนคลาย อย่ามองข้ามเรื่องการปรับร่างกายให้ทุกส่วนสบาย ผ่อนคลายทั้งเนื้อทั้งตัวเลย ถ้ากายสบาย ใจสบาย มันก็ง่ายนิดเดียว ลูกต้องจับหลักตรงนี้ให้ได้ เพราะดวงกับองค์พระ มีอยู่แล้วในตัวของเรา แต่ท่านเป็นของละเอียดเป็นกายละเอียด เราต้องปรับใจของเราให้ละเอียดตามสิ่งที่มีอยู่แล้ว ด้วยการผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ ให้สบายๆ ให้ใสๆ ใจเกลี้ยงๆ ไม่เกาะ ไม่เกี่ยว ไม่เหนี่ยว ไม่รั้งเรื่องอะไรเลย พอใจละเอียดมันก็จะดึงดูดเข้าหากันเข้าไปสู่ภายใน เดี๋ยวเราก็จะเห็นดวง เห็นองค์พระได้อย่างง่ายๆ ดังนั้น ตรงนี้ลูกต้องให้ความสำคัญในการฝึกนะ สำคัญมากๆ เลย ปรับให้สบาย ให้ผ่อนคลาย ให้ใจใสๆ ใจเย็นๆ ฝึกเป็นผู้ให้ ถ้านอกรอบลูกใจใส ใจเย็น พอเรามานั่งในรอบรวมกัน ใจจะรวมลงไปที่กลางกายได้อย่างง่ายๆ เพราะฉะนั้น ลูกต้องฝึกการเป็นผู้ให้ การให้จะทำให้ลูกใจใส ใจสบาย เช่น ให้อภัยทานไม่ถือโทษโกรธเคืองเพื่อนสหธรรมิกที่เขาอาจจะทำอะไร ไม่ถูกหู ถูกตา ถูกใจเรา ฝึกให้อภัยให้รอยยิ้ม จะได้สดชื่นกันไปทั้งทีม ทั้งหมู่คณะให้ถ้อยคำที่เป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน ปลูกความรักความสามัคคีกันในหมู่คณะ อย่างนี้เป็นต้น ถ้าให้อย่างนี้บ่อยๆ จะทำให้นอกรอบเราสั่งสมความใสความสบายของกายและใจไปเรื่อยๆ เมื่อหมู่เป็นสุข เราเป็นสุข มันก็จะยกทีมเข้าถึงธรรมกันได้ …

ฝึกเป็นผู้ให้ Read More »

อย่าตั้งใจเกินไปนะ ทำสบายๆ อย่าไปเร่งอย่างผิดวิธี สมมติเราเผลอไปกังวลจะไม่ทันเพื่อน ไม่ทันใช้งาน ไม่ทันใจหลวงพ่อ อะไรอย่างนี้ เดี๋ยวมันจะไปลุ้น จะไปตั้งใจ แล้วมันจะตึง หากเราตึง ต้องรีบลืมตาเลย แล้วก็ทำสบายๆ ใหม่ พอร่างกายและจิตใจมีความพร้อมเราก็เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ เราต้องพยายามสอนตัวเองว่า ต้องสบายๆ ใจใสๆ ใจเย็นๆ เราไม่ต้องเอาตัวเราไปเปรียบเทียบกับใคร ของเราก็คือของเรา ค่อยๆ ประคองใจไปเรื่อยๆ เดี๋ยวใจก็จะค่อยๆ นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ ต้องนิ่ง นุ่ม เบา สบาย และผ่อนคลายเท่านั้น ถึงจะไปถึงจุดหมายปลายทางที่เราต้องการได้ นี่สำคัญนะลูกนะ อย่าเพิ่งไปใช้อารมณ์หนุ่มแข็งแรงมาใช้อย่างนั้น นั่งสมาธิต้องสบายๆ ทำใจใสๆ ใจเกลี้ยงๆ ตอบประสบการณ์เท่าที่มี แล้วถ้าประสบการณ์ดีกว่านี้ ถ้าหลวงพ่อถามก็ต้องตอบเท่าที่เรามี เห็นแค่ไหนก็ตอบแค่นั้น ตอบตรงไปตรงมา หลวงพ่อจะได้ช่วยปรับปรุงแก้ไขได้ง่ายๆ เราจะยกชั้นกันได้ ถ้าทำถูกหลักวิชชา เพราะฉะนั้น ต้องใสๆ ต้องสบายๆ ต้องเปิดช่องให้บุญเก่าของเราที่มีมากเพียงพอ ที่จะส่งผลให้เราได้เข้าถึงวิชชา ซึ่งต้องง่ายๆ ถ้าเราไปลุ้น ไปเร่ง …

การตอบประสบการณ์ภายใน Read More »

เส้นทางสายกลางภายใน ต้องง่าย แล้วก็ง่ายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เหมือนเส้นผมบังภูเขา ที่ใครๆ นึกไม่ถึงเลยว่า หนทางแห่งการดับทุกข์ หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ บรรลุมรรคผลนิพพานนั้นต้องทำด้วยวิธีที่ง่ายที่สุด ด้วยการหยุดใจนิ่งๆ และง่ายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ อย่างที่เรานึกไม่ถึง เราจึงมองข้ามไป แล้วไปทำด้วยวิธีที่ยากๆ สลับซับซ้อน ที่เต็มไปด้วยปัญหา และแรงกดดันโดยเข้าใจผิดว่า สิ่งที่เรากำลังทำอยู่นั้น จะนำเราไปสู่การดับทุกข์เข้าถึงความสุขสมปรารถนาของชีวิต แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้นเลย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกพระองค์ทรงค้นพบตรงกันว่าต้อง “หยุด” จึงจะเป็นตัวสำเร็จ คือ ต้องทิ้งทุกอย่าง วางทุกสิ่งนิ่งอย่างเดียว ต้องคลายความผูกพันจากสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลาย โดยพิจารณาไปตามความเป็นจริงว่า สิ่งเหล่านั้นย่อมไปสู่จุดสลาย มีการผุพังไปเป็นธรรมดา แล้วก็เป็นอย่างนี้ทั้งหมดไม่มีเว้นเลย จะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ โลก จักรวาล ในที่สุดก็ไปสู่การเสื่อมสลาย ผุพังกันไปตามกาลเวลา เพราะฉะนั้นท่านเหล่านั้นจึงเกิดความเบื่อหน่าย พอเบื่อหน่ายก็คลายความผูกพัน ใจก็หลุดพ้นจากสิ่งเหล่านั้น มาหยุดนิ่งตั้งมั่นอยู่ภายในบริสุทธิ์ผ่องใส แล้วก็เห็นไปตามลำดับในสิ่งที่มีอยู่แล้วในตัว พึงจำไว้ว่า เส้นทางที่จะไปสู่ทางสายกลางภายใน ที่พ้นจากสรรพกิเลสทั้งหลาย เป็นเส้นทางแห่งความบริสุทธิ์นั้นต้องง่าย แต่ลึกซึ้ง และต้องง่ายเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งง่ายแสนง่าย สมมติว่า เราปฏิบัติไปแล้ว เริ่มเกิดความยาก รู้สึกตึง เกร็งเครียด …

คำปรารภ Read More »

เมื่อเราบูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ต่อจากนี้ไปตั้งใจให้แน่แน่ว มุ่งตรงต่อหนทางพระนิพพานกันทุกๆ คนนะ ให้นั่งขัดสมาธิ โดยเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย ให้นิ้วชี้ของมือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย วางไว้บนหน้าตัก พอสบายๆ หลับตาของเราเบาๆ ค่อนลูก พอสบายๆ คล้ายๆ กับตอนที่เราใกล้จะหลับ อย่าไปบีบเปลือกตา อย่ากดลูกนัยน์ตา แล้วก็ทำใจของเราให้เบิกบาน ให้แช่มชื่น ให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส ไร้กังวลในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม ให้ปลดให้ปล่อย ให้วาง ทำใจให้ว่างๆ คราวนี้เราก็มาสมมติว่า ภายในร่างกายของเราปราศจากอวัยวะ ปอด ตับ ม้าม ไต หัวใจ เป็นต้น สมมติเป็นที่โล่งๆ ว่างๆ เป็นปล่อง เป็นช่อง เป็นโพรง กลวงภายใน คล้ายๆ ท่อแก้ว ท่อเพชรใสๆ สบายตรงไหน วางใจตรงนั้นไปก่อน เราทำการบ้านกันมาทุกวัน ปฏิบัติธรรมก็สม่ำเสมอ เราเริ่มเข้าใจเรื่องการวางใจแล้ว บางคนพอนึกรวมใจไปที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งอยู่กลางท้องของเรา ในตำแหน่งที่เหนือจากสะดือขึ้นมา ๒ นิ้วมือ …

เริ่มต้นจากจุดสบายแล้วจะง่าย Read More »