หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ถ้าตอนมีชีวิตอยู่ เราสร้างบุญกุศลเอาไว้ บุญก็จะนำเราไปสู่สุคติภพ หล่อเลี้ยงให้เรามีความสุขในสุคติ โลกสวรรค์ ถ้าบาปหล่อเลี้ยง ก็ต้องไปอบายภูมิ ไปเกิดเป็นสัตว์นรก เป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นต้น ทุกข์ทรมานอยู่ยาวนานนัก เมื่อความตายไม่มีนิมิตหมาย ดังนั้นเราไม่ควรประมาท ชะล่าใจ ต้องมีความพร้อมเสมอ เราจะพร้อมและไม่กลัวต่อมรณภัยได้ ต่อเมื่อเราได้สั่งสมบุญกุศลเอาไว้ ด้วยการให้ทาน รักษาศีล แล้วก็เจริญภาวนาอยู่เป็นนิจ คือ ทำสม่ำเสมอทุกวัน ไม่ให้ขาดเลยแม้แต่เพียงวันเดียว ทำมากบ้าง น้อยบ้าง เราก็ทำไป แต่ว่าบุญ ควรจะทำให้มาก ๆ ทั้งทาน ศีล ภาวนา ทั้งทำหน้าที่กัลยาณมิตร ต้องทำให้ครบถ้วนบริบูรณ์ เมื่อเราสั่งสมบุญเต็มที่แล้ว เราก็จะมีความพร้อมอยู่ในตัว จะมีปีติ มีมหาปีติเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา พร้อมเสมอ ไม่ว่าจะละสังขารด้วยอาการใด ที่ไหน ก็ไม่หวั่นไหว เพราะเรามีบุญเป็นที่พึ่ง ยิ่งเราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ก็ยิ่งมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง พอถึงพระรัตนตรัยในตัวแล้ว เราจะเลือกเกิดในสุคติภพ ภพภูมิไหนก็ได้ เหมือนเศรษฐี มหาเศรษฐีที่มีทรัพย์มากจะไปอยู่ในสถานที่ที่สวยงามประณีตสะดวกสบายตรงไหนก็ได้ เพราะมีทรัพย์มาก เรามีบุญมากก็เช่นเดียวกันนะลูกนะ เพราะฉะนั้น …

33.อย่าคิดว่า…ทำบุญมาเยอะแล้ว Read More »

สั่งสมบุญเข้าไป สร้างไปเรื่อย ๆ ยิ่งลำเค็ญ… ยิ่งสร้างหนักเข้าไปอีก บางคนเกิดมารวยฟรีในโลกนี้ เขาไม่รู้เลย เขารวยไปทำไม ทรัพย์เขา..เหมือนทรัพย์ทุพพลภาพ เหมือนทรัพย์พิการ มีเหมือนไม่มี แค่ปีติยินดีในสเตทเมนท์เท่านั้นว่า เรามีเท่าคนอื่น หรือมากกว่าคนอื่น หรือเรายังมีอยู่ มันก็ได้ปลื้มแค่ไม่กี่ปี115 แต่ของเรานักสร้างบารมี สั่งสมบุญเข้าไป ทำไปเรื่อย ๆ แล้วเราจะได้ดื่มกินปีติสุข เมื่อใกล้จะละโลก ภาพเหล่านี้จะฉายให้เราเห็น เรากลับดุสิตบุรีได้อย่างสบาย มาเกิดอีกที บุญนี่แหละจะเป็นบ่อเกิดแห่งสมบัติที่ไม่ต้องทำมาหากิน ไม่ต้องทำมาค้าขาย ไม่ต้องลำเค็ญเหมือนชาตินี้ แต่เป็นชีวิตที่เกิดมาสร้างบารมี เพราะสมบัติมาคอยท่า เอาอย่างนี้นะลูกนะ เพราะฉะนั้นอย่าไปหวั่นไหว ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตตามติดไปดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ อย่าได้พลัดกันเลย 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2549 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ …

34.อย่ารวยฟรี ! Read More »

เตี่ยเป็นสมาชิกสมาคมต่าง ๆ อยู่หลายสมาคม แล้วก็เข้าร่วมกิจกรรมอย่างเต็มที่ ท่านชอบช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ เป็นที่นับหน้าถือตาของสังคมในอำเภอเป็นอย่างมาก นิยมทำบุญกับโรงพยาบาล โรงเรียน ทำบุญกับสมาคมงานเจ้าพ่อเจ้าแม่อย่างเต็มที่ ในช่วงสุดท้ายของชีวิต เตี่ยป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย ลูกได้ชวนให้เตี่ยสร้างพระธรรมกายประจำตัว เตี่ยร่วมบุญมาบางส่วน แล้วลูกก็ได้ทำให้เตี่ยจนเต็มองค์ โดยบอกให้เตี่ยทราบ แต่เตี่ยเป็นกังวลว่า จะทำให้อายุสั้น เพราะทำบุญใหญ่ คุณครูไม่ใหญ่ : ก็ยังเป็นความเข้าใจผิดอย่างนี้อยู่หลายท่านนะว่า ถ้าทำบุญใหญ่แล้ว เดี๋ยวอายุจะสั้น ขนาดสมภารจะยกช่อฟ้าโบสถ์ ที่อุตส่าห์สร้างมาจนเสร็จแล้ว เหลือแต่ยกช่อฟ้า ไม่กล้ายก ออกจากวัดไปไกล ให้คนอื่นยกแทน นั่นแหละบุญใหญ่เลย เราทำเสร็จ เราก็ยกเสีย ที่ไม่ยกเพราะกลัวตาย เข้าใจว่าทำบุญใหญ่แล้วอายุจะสั้น ความตาย ไม่ได้เกี่ยวกันนะว่า ถ้าทำบุญใหญ่แล้วต้องตาย ทำบุญปานกลางก็ตาย บุญน้อยก็ตาย ไม่ทำบุญก็ตาย ทำบาปน้อยก็ตาย บาปปานกลางก็ตาย บาปมากก็ตาย ถ้าหมดอายุขัย ล้วนตายหมด แต่ผลที่ได้ต่างกัน ถ้าทำบุญใหญ่แล้วบังเอิญหมดอายุขัยตอนนั้น ตายแล้วก็ไปดี แต่ถ้าทำบาปใหญ่ หมดอายุขัยตอนนั้น ตายแล้วไปอบาย เราก็เลือกเอาเมื่อเราต้องตายจะเอาแบบไหน เพราะฉะนั้น ขอค้านว่า ทำบุญใหญ่แล้วไม่เกี่ยวกับอายุสั้นหรือยาว …

35.ทำบุญใหญ่แล้วอายุสั้นจริงหรือ Read More »

บางคนไม่เคยทำหน้าที่กัลยาณมิตรเลย เพราะมีความรู้สึกว่า เราก็หนึ่งในหงสา ไม่ใช่ที่สองในตองอู ไม่เคยไปขอใคร อย่างเราต้องมีพร้อม คือ มีความรู้สึกว่า เรากำลังไปขอเขา ก็เลยเกิดความไม่สบายใจ เพราะไม่เคยทำอย่างนี้ บางท่านก็รู้สึกเกรงใจเขา ไปคิดแทนเขาว่า ในสถานการณ์อย่างนี้ ปัจจัย 4 มีความจำเป็นอย่างยิ่งต่อชีวิตทุก ๆ คนภายในครอบครัว เกรงว่าจะไปรบกวนเขา และอีกหลาย ๆ สาเหตุ ที่ผ่านมาจึงทำบุญตามลำพังด้วยตัวเองมาตลอด ไม่ว่าหลวงพ่อจะพร่ำบอกแค่ไหนก็ตามว่า เราทำด้วยตัวเองตามลำพัง สมบัติเรามี แต่เรา จะขาดพวกพ้องบริวาร ถ้าหากทำด้วยตัวเองด้วย ไปชักชวนคนอื่นด้วย เราก็จะสมบูรณ์พร้อมทั้งทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ จะมีพวกพ้องเต็มไปหมดเลยในทุกหนทุกแห่ง ให้สังเกตดูเถอะว่า ยามใดหรือสถานที่ใด ที่เราไม่มีพรรคไม่มีพวก ความสะดวกมันไม่มี มันมีอุปสรรคเกิดขึ้น และที่เราจะต้องเดินทางไกลไปถึงที่สุดแห่งธรรมนั้น จำเป็นจะต้องสร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย ไม่ใช่ว่ามีทรัพย์สมบัติของเราในระดับที่ตักไม่พร่องแล้วจะสะดวกสบายไปทุกสิ่ง มันได้บางสิ่ง แต่ไม่ได้ทุกสิ่ง ถ้าได้สมบัติจักรพรรดิด้วย มีบริวารสมบัติด้วย มีพวกพ้องด้วย ความสะดวกในการสร้างบารมีถึงจะเกิดขึ้น เมื่อความสะดวกในการสร้างบารมีเกิดขึ้น บุญบารมีของเราก็เพิ่มขึ้น เมื่อบุญบารมีเพิ่มขึ้นมาก… หนทางที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรมก็ใกล้เข้ามา 26 มกราคม พ.ศ. 2544 …

36.อย่าลืมทำหน้าที่กัลยาณมิตร Read More »

“วันพระ” ให้ไปเข้าวัดใกล้บ้านเรานะ ไปฟังธรรม ปฏิบัติธรรม แล้วก็บำเพ็ญบุญ ทำอย่างนี้ให้เป็นเรื่องปกติเลย แล้วพาลูกหลานตัวเล็กตัวน้อยเข้าวัดฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญด้วย อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชา ในฐานะที่เราเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีเพื่อจะได้เป็นการฟื้นฟูวัฒนธรรมชาวพุทธ ปักหลักให้ยั่งยืนยิ่งขึ้นไป “วัด” เป็นสถานที่ประดิษฐานเฉพาะพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เท่านั้น ญาติโยมเข้าไปก็เพื่อไปเคารพสักการบูชาพระรัตนตรัย ไปฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญ วัดจึงควรเป็นสถานที่ที่สงบ สงัด วิเวก อย่าเอาเสียงอะไรที่อึกทึกเข้าไปในวัด หรือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เช่น ภาพยนตร์ หรือการละเล่นต่าง ๆ เข้าไปในวัด เพราะแค่อุโบสถศีล (ศีล 8) เขายังไม่ดูการละเล่นกันเลย แต่พระท่านถือศีล 227 ข้อ เพราะฉะนั้นในฐานะที่เราเป็นญาติโยม เราก็ไม่ควรนำสิ่งเหล่านี้เข้าไป เมื่อนำเข้าไปแล้ว เราจะไปโทษว่า พระเณรดูก็หาควรไม่ เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับเรา ดังนั้น ให้เอาหนัง เอาละคร การละเล่นต่าง ๆ ไปไว้ที่วิก ไม่ใช่ที่วัดและสิ่งไม่ดีทั้งหลาย อย่านำเข้าไปต้องช่วยกันทำวัดให้เป็นสถานที่ที่เหมาะสมต่อการบำเพ็ญสมณธรรมของพระภิกษุสามเณรในวัด เป็นสถานที่ที่เราจะไปฟังธรรม ไปปฏิบัติธรรม …

21.วัดไม่ใช่วิก Read More »

สมบัติพระศาสนา…ต้องช่วยกันรักษาเอาไว้ ภาพกิจกรรมที่เป็นกุศล จะติดที่กลางตัวของเรา จะมาฉายให้เราดู ให้เราเห็น ตอนเวลาจำเป็น คือ ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเรา หลวงพ่อดีใจนะ ที่ทุกคนทำหน้าที่เป็นลูกหลานยาย เป็นเจ้าของวัดกันอย่างจริง ๆ เราควรจะทำอย่างนี้กันตั้งนานแล้ว ถ้าทำกันได้ทุกอาทิตย์ก็จะดีมาก ๆ เลย แล้วจะปลื้ม จะรักวัด รักทุกสิ่งทุกอย่างที่เราช่วยกันสร้างขึ้นมาให้เป็นสาธารณประโยชน์ เป็นห้องเรียนศีลธรรมที่ใหญ่ที่สุด ในโลก ให้ทุกคนในโลกจิตใจสว่างไสว มีสุคติเป็นที่ไป เรียกว่า ปิดประตูอบายภูมิ ตอกตะปูไว้หลายชั้น ไม่มีสิทธิ์ไปอบายกันเลย 1 มกราคม พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนาให้สืบทอดกันต่อไปนะ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากเลย ครูไม่ใหญ่รักพระพุทธศาสนามาก ปู่ย่าตายายของเราสมัยก่อน ท่านรักพระพุทธศาสนามาก แม้แต่เวลาเข้าวัด เดินเข้าไปในวัด ท่านจะไม่เอาศาสนสมบัติออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะเป็นเม็ดกรวดเม็ดทรายที่ติดเท้ามา เพราะท่าน “กลัวบาป” มาก มีแต่จะนำทรายเข้าวัด ที่มีการจัดงานก่อพระเจดีย์ทราย เพื่อขนทรายเข้าวัด สมัยก่อนเขาทำอย่างนั้นกันนะ นั่นแค่เม็ดกรวดเม็ดทราย ท่านยังไม่กล้าเอาเลย ใหญ่กว่านั้น ท่านยิ่งไม่เอา เพราะฉะนั้น ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนากันไว้ให้ดีนะ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนมีวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ เกิดมาเพื่อมุ่งความหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จากความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นรากเหง้าแห่งอกุศลมูล ที่ทำให้กาย วาจา ใจของเราไม่บริสุทธิ์ และผลแห่งความไม่บริสุทธิ์ จะทำให้เราทุกข์ทรมานในวัฏสงสาร ไปเกิดในมหานรก อุสสทนรก ยมโลก ไปเกิดเป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์เดรัจฉาน กว่าจะกลับมาเป็นมนุษย์อีก ยากมาก มาเป็นมนุษย์ ก็เป็นมนุษย์ที่มีชีวิตลำบาก ฝืดเคือง อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนให้ทำบาปซ้ำไปอีก เมื่อทำบาปซ้ำก็ลงไปในอบายอีก วนกันไปวนกันมาอย่างนี้ 27 เมษายน พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุญที่เราทำในวันนี้ จะติดไปในภพเบื้องหน้า ติดไปหลายชาติ ให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม มนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ นิพพานสมบัติ มนุษยสมบัติ คือ เราจะสมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ เป็นต้น ติดไปหลายภพหลายชาติเลย เหมือนเสาไฟฟ้าที่เรียงรายข้างถนน พอเราสับสวิตช์ไฟ ไฟฟ้าก็สว่างพรึ่บไปหมดเลย บุญที่เราทำก็เช่นเดียวกัน จะตามส่งผลต่อ ๆ กันไปอย่างนั้น ที่เราประสบความสุขความสำเร็จในปัจจุบันนี้ เพราะอาศัยบุญเก่าที่เราสั่งสมมาในอดีต ทำให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม แต่ถ้าเราไม่ทำบุญใหม่ในชาตินี้ เพื่อเอาบุญเก่าต่อบุญใหม่ เป็นบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติ บุญเก่าก็มีวันหมดสิ้นไปได้ เพราะฉะนั้นเราจะเห็นได้ว่า อดีตคนเคยรวย อดีตเศรษฐี กลายมาเป็นยาจกก็เยอะแยะ เพราะไม่ได้สั่งสมบุญใหม่เพิ่ม เพราะฉะนั้น บุญ…จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำ 3 มีนาคม พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

โลกมนุษย์เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี ไม่ใช่โลกแห่งการเสวยผลบุญ เสวยสุข เราต้องเกิดมาสร้างบารมี สร้างความดีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ให้ใช้ทุกอนุวินาทีที่ยังมีชีวิตอยู่สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มกำลังไปเลย อย่าทำตามกำลัง ทำให้เต็มกำลัง ทำหมดใจ แต่ไม่ใช่หมดตัว ทำหมดใจ ไม่มีวันหมดตัว เวลาในโลกมนุษย์นี้ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น และความตายไม่มีนิมิตหมาย เราจะตายวันไหน เวลาไหน ที่ไหน ด้วยอาการอย่างไร ยากที่จะรู้ได้ นอกจากเรามีรู้มีญาณทัสสนะอันบริสุทธิ์ เราถึงจะรู้ได้129 แต่โลกชีวิตใหม่หลังจากการตายแล้วนั่นแหละ เป็นชีวิตที่เสวยผลยาวนานทีเดียว ถ้าทำบาป ก็ไปเสวยผลทุกข์ในอบายยาวนานมาก ไม่ใช่เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่นปี แต่เป็นกัปปี หลาย ๆ กัปทีเดียว ในสวรรค์ก็เช่นเดียวกัน ถ้าเป็นมนุษย์ได้สร้างความดี ตายแล้วไปสู่เทวโลก ก็ไปเสวยผลบุญที่เราได้ทำเอาไว้ยาวนาน ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนานนัก เป็นชีวิตแห่งการเสวยผล ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการทำมาค้าขาย ไม่มีธุรกิจการงานอันใด นอกจากเสวยผลบุญบาปที่ทำไว้ เมื่อเราทราบอย่างนี้ ให้ใช้วันเวลาที่มีจำกัดในโลกนี้สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ ด้วยทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น ทำทุกวัน ทำบ่อย ๆ ทำให้เป็นนิสัย เป็นกิจวัตร …

39.โลกแห่งการสร้างบารมี Read More »

ความสมบูรณ์พร้อมของชีวิต คือ ถึงพร้อมด้วย รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ จะเกิดขึ้นได้ ต้องอาศัย “บุญ” อย่างเดียวเท่านั้น บุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา แล้วก็มาเทียบเคียงกับบารมี 10 ทัศ มี ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี79 ค่อย ๆ ทบทวนทีละข้อว่า มีอะไรที่เรายังขาดตกบกพร่องบ้าง เพื่อจะได้เติมให้ครบถ้วนบริบูรณ์ระหว่างที่เรายังมีกายมนุษย์อยู่ ซึ่งจะส่งผลให้ดีทั้งในปัจจุบันนี้ด้วย แล้วก็ดีตอนที่เราจะละโลกไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ซึ่งภูมินี้ไม่ใช่ไปกันง่าย ๆ นะ แค่ไปสวรรค์ชั้นต้น ๆ ว่ายากแล้ว แต่ไปสวรรค์ชั้นดุสิตยิ่งยากกว่า แล้วดุสิตบุรีวงบุญพิเศษยิ่งยากมาก ๆ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ …

24.เกิดมาอีกครั้ง “ต้องพร้อม” Read More »

ถ้าหากชาตินี้ เราเกิดมาร่ำรวย มียศถาบรรดาศักดิ์ มีอำนาจวาสนาก็อย่าเพิ่งชะล่าใจ อย่าลิงโลดใจ อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต ใช้สิ่งที่ตัวมีตอนนี้ ทั้งทรัพย์ก็ดี ลาภ ยศ สรรเสริญ ตำแหน่งหน้าที่การงาน พวกพ้องบริวาร ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมี ส่วนผู้ที่มีชีวิตลำเค็ญ ก็อดทนเอา เพราะเราทำกรรมของเรามาอย่างนี้ เราก็ต้องเจออย่างนี้ เมื่อเรามีความตระหนี่ ไม่สั่งสมบุญจากในอดีต ปัจจุบันเราก็ลำบากยากเข็ญ นี่เป็นสิ่งที่เราจะต้องอดทน แล้วก็ไม่ใช่ปล่อยไปตามยถากรรม ให้อดทนอดกลั้น แล้วก็สร้างบุญบารมีเท่าที่เราจะทำได้อย่างเต็มกำลังนั่นแหละ 22 กันยายน พ.ศ. 2547 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

คุณยายอาจารย์ฯ1 ตอนท่านมีชีวิตอยู่ จะบอกหลวงพ่ออยู่เรื่อย ๆ ว่าต้องเป็นผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้านะ ใครเขาจะเหยียบย่ำเราก็ช่างเขาเถอะ ใจเราจะได้สบาย ไม่หงุดหงิด ไม่งุ่นง่าน ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่รำคาญใจ ใจจะได้ใส ๆ ศึกษาวิชชาธรรมกายได้ละเอียด แล้วท่านก็บอกอีกว่า ตึกใหญ่ ๆ ทั้งหลัง จะกี่สิบกี่ร้อยชั้นก็ตาม ลงทุนสร้างกันเป็นพัน ๆ ล้าน หมื่น ๆ ล้าน ถ้าไม่มีไม้กวาด ไม่มีผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้า ตึกทั้งตึกก็ไร้ความหมาย มันจะมีฝุ่น มีหยากเยื่อ หยากไย่ ความสกปรกอะไรต่าง ๆ เหล่านั้น เพราะฉะนั้น ผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้าสำคัญนะ ต้องทำตัวให้เหมือนผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้า ทำกันได้หรือเปล่าจ๊ะ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2545 1 คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง (ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย) พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ …

9.ทำตัวประดุจผ้าขี้ริ้ว Read More »

ความตายไม่มีนิมิตหมาย เป็นสิ่งที่เราจะต้อง เตือนใจของเราบ่อย ๆ ทุกวันเลย เวลามา มันปุ๊บปั๊บมา โดยที่เราไม่รู้เนื้อรู้ตัวเลย ถ้าหากเราได้สั่งสมบุญเอาไว้อย่างเต็มที่แล้ว เราก็มีความพร้อมเสมอว่า จะไปตอนไหน ที่ไหน เวลาใดก็ได้ แต่ถ้าหากเราสั่งสมบารมีกันยังไม่เต็มที่ละก็ นึกแล้วหวาดเสียวนะ ดูอย่างคุณยายอาจารย์ของเรา ขนาดท่านสั่งสมบุญมาอย่างสม่ำเสมอ ท่านยังมีความรู้สึกว่าเพิ่งจะทำบุญไปได้นิดเดียวเท่านั้น ท่านมักจะพูดให้หลวงพ่อหรือผู้ใกล้ชิดฟังบ่อย ๆ ว่า ยายมีความรู้สึกเหมือนยายเพิ่งได้ บุญไปนิดเดียว ฟังดูแล้วเหมือนท่านถ่อมตัวนะ ท่านบอกไม่ได้ถ่อมเลย มันรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ ท่านอยากจะทำบุญให้มาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ตลอดชีวิตของท่านเป็นไปเพื่อการสร้างบารมีอย่างเต็มที่เลย ท่านยังมีความรู้สึกอย่างนั้น 14 กันยายน พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บางคนพอพูดถึงเรื่องตาย เกิดความกลัวขึ้นมา อย่างกับตัวจะไม่ตายอย่างนั้นแหละ ขอยืนยันว่า กลัวก็ตาย ไม่กลัวก็ตาย ไม่อยากเจอความตาย ก็ต้องเจอ ทุกสถานที่ในโลกนี้ เราปฏิเสธไม่ไปได้ แต่ปรโลกปฏิเสธไม่ได้ เพราะฉะนั้นเราต้องซ้อม ๆ กันเอาไว้ ซ้อมตายทุกคืนเลย ทำง่าย ๆ โดยสมมติว่า เราจะไปคืนนี้ เราจะนึกอะไรดี…การนึกคิดอย่างนี้ ไม่ใช่เป็นการแช่งตัวเองนะ ตรงกันข้าม กลับเป็นการเพิ่มบุญ เพราะจิตดวงนี้ประกอบไปด้วยปัญญา เขาเรียกว่า “เจริญมรณานุสติ” คือ เอาดวงปัญญามาพิจารณาถึงความตาย ซึ่งเป็นสิ่งที่เที่ยงแท้ถาวรของทุกชีวิตว่า ถ้าเราตายตอนนี้ และเราอยู่คนเดียว เราจะเตรียมตัวอย่างไร เป็นการวอร์ม ๆ ไว้ก่อน เราต้องหมดห่วง คือ ตัดห่วง จะห่วงอะไรก็ตัดใจไปเสียก่อน ตัดใจแม้อาลัยใจแทบขาด ต้องตัดอาลัย ตัดห่วงให้หมดเลย ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ทรัพย์สมบัติที่เรามีกันตั้งพันล้านเอาทิ้ง ๆ ไป เอาวางไป ให้คนโน้น คนนี้ แจกจ่ายไป หนี้ที่มีเอาให้คนโน้นบ้าง คนนี้บ้าง เฉลี่ยแจกจ่าย …

11.เจริญมรณานุสติ Read More »