หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนาให้สืบทอดกันต่อไปนะ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากเลย ครูไม่ใหญ่รักพระพุทธศาสนามาก ปู่ย่าตายายของเราสมัยก่อน ท่านรักพระพุทธศาสนามาก แม้แต่เวลาเข้าวัด เดินเข้าไปในวัด ท่านจะไม่เอาศาสนสมบัติออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะเป็นเม็ดกรวดเม็ดทรายที่ติดเท้ามา เพราะท่าน “กลัวบาป” มาก มีแต่จะนำทรายเข้าวัด ที่มีการจัดงานก่อพระเจดีย์ทราย เพื่อขนทรายเข้าวัด สมัยก่อนเขาทำอย่างนั้นกันนะ นั่นแค่เม็ดกรวดเม็ดทราย ท่านยังไม่กล้าเอาเลย ใหญ่กว่านั้น ท่านยิ่งไม่เอา เพราะฉะนั้น ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนากันไว้ให้ดีนะ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนมีวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ เกิดมาเพื่อมุ่งความหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จากความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นรากเหง้าแห่งอกุศลมูล ที่ทำให้กาย วาจา ใจของเราไม่บริสุทธิ์ และผลแห่งความไม่บริสุทธิ์ จะทำให้เราทุกข์ทรมานในวัฏสงสาร ไปเกิดในมหานรก อุสสทนรก ยมโลก ไปเกิดเป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์เดรัจฉาน กว่าจะกลับมาเป็นมนุษย์อีก ยากมาก มาเป็นมนุษย์ ก็เป็นมนุษย์ที่มีชีวิตลำบาก ฝืดเคือง อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนให้ทำบาปซ้ำไปอีก เมื่อทำบาปซ้ำก็ลงไปในอบายอีก วนกันไปวนกันมาอย่างนี้ 27 เมษายน พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุญที่เราทำในวันนี้ จะติดไปในภพเบื้องหน้า ติดไปหลายชาติ ให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม มนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ นิพพานสมบัติ มนุษยสมบัติ คือ เราจะสมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ เป็นต้น ติดไปหลายภพหลายชาติเลย เหมือนเสาไฟฟ้าที่เรียงรายข้างถนน พอเราสับสวิตช์ไฟ ไฟฟ้าก็สว่างพรึ่บไปหมดเลย บุญที่เราทำก็เช่นเดียวกัน จะตามส่งผลต่อ ๆ กันไปอย่างนั้น ที่เราประสบความสุขความสำเร็จในปัจจุบันนี้ เพราะอาศัยบุญเก่าที่เราสั่งสมมาในอดีต ทำให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม แต่ถ้าเราไม่ทำบุญใหม่ในชาตินี้ เพื่อเอาบุญเก่าต่อบุญใหม่ เป็นบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติ บุญเก่าก็มีวันหมดสิ้นไปได้ เพราะฉะนั้นเราจะเห็นได้ว่า อดีตคนเคยรวย อดีตเศรษฐี กลายมาเป็นยาจกก็เยอะแยะ เพราะไม่ได้สั่งสมบุญใหม่เพิ่ม เพราะฉะนั้น บุญ…จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำ 3 มีนาคม พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

โลกมนุษย์เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี ไม่ใช่โลกแห่งการเสวยผลบุญ เสวยสุข เราต้องเกิดมาสร้างบารมี สร้างความดีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ให้ใช้ทุกอนุวินาทีที่ยังมีชีวิตอยู่สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มกำลังไปเลย อย่าทำตามกำลัง ทำให้เต็มกำลัง ทำหมดใจ แต่ไม่ใช่หมดตัว ทำหมดใจ ไม่มีวันหมดตัว เวลาในโลกมนุษย์นี้ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น และความตายไม่มีนิมิตหมาย เราจะตายวันไหน เวลาไหน ที่ไหน ด้วยอาการอย่างไร ยากที่จะรู้ได้ นอกจากเรามีรู้มีญาณทัสสนะอันบริสุทธิ์ เราถึงจะรู้ได้129 แต่โลกชีวิตใหม่หลังจากการตายแล้วนั่นแหละ เป็นชีวิตที่เสวยผลยาวนานทีเดียว ถ้าทำบาป ก็ไปเสวยผลทุกข์ในอบายยาวนานมาก ไม่ใช่เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่นปี แต่เป็นกัปปี หลาย ๆ กัปทีเดียว ในสวรรค์ก็เช่นเดียวกัน ถ้าเป็นมนุษย์ได้สร้างความดี ตายแล้วไปสู่เทวโลก ก็ไปเสวยผลบุญที่เราได้ทำเอาไว้ยาวนาน ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนานนัก เป็นชีวิตแห่งการเสวยผล ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการทำมาค้าขาย ไม่มีธุรกิจการงานอันใด นอกจากเสวยผลบุญบาปที่ทำไว้ เมื่อเราทราบอย่างนี้ ให้ใช้วันเวลาที่มีจำกัดในโลกนี้สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ ด้วยทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น ทำทุกวัน ทำบ่อย ๆ ทำให้เป็นนิสัย เป็นกิจวัตร …

39.โลกแห่งการสร้างบารมี Read More »

ความสมบูรณ์พร้อมของชีวิต คือ ถึงพร้อมด้วย รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ จะเกิดขึ้นได้ ต้องอาศัย “บุญ” อย่างเดียวเท่านั้น บุญที่เกิดจากการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา แล้วก็มาเทียบเคียงกับบารมี 10 ทัศ มี ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี79 ค่อย ๆ ทบทวนทีละข้อว่า มีอะไรที่เรายังขาดตกบกพร่องบ้าง เพื่อจะได้เติมให้ครบถ้วนบริบูรณ์ระหว่างที่เรายังมีกายมนุษย์อยู่ ซึ่งจะส่งผลให้ดีทั้งในปัจจุบันนี้ด้วย แล้วก็ดีตอนที่เราจะละโลกไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ ซึ่งภูมินี้ไม่ใช่ไปกันง่าย ๆ นะ แค่ไปสวรรค์ชั้นต้น ๆ ว่ายากแล้ว แต่ไปสวรรค์ชั้นดุสิตยิ่งยากกว่า แล้วดุสิตบุรีวงบุญพิเศษยิ่งยากมาก ๆ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2547 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ …

24.เกิดมาอีกครั้ง “ต้องพร้อม” Read More »

ถ้าหากชาตินี้ เราเกิดมาร่ำรวย มียศถาบรรดาศักดิ์ มีอำนาจวาสนาก็อย่าเพิ่งชะล่าใจ อย่าลิงโลดใจ อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต ใช้สิ่งที่ตัวมีตอนนี้ ทั้งทรัพย์ก็ดี ลาภ ยศ สรรเสริญ ตำแหน่งหน้าที่การงาน พวกพ้องบริวาร ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมี ส่วนผู้ที่มีชีวิตลำเค็ญ ก็อดทนเอา เพราะเราทำกรรมของเรามาอย่างนี้ เราก็ต้องเจออย่างนี้ เมื่อเรามีความตระหนี่ ไม่สั่งสมบุญจากในอดีต ปัจจุบันเราก็ลำบากยากเข็ญ นี่เป็นสิ่งที่เราจะต้องอดทน แล้วก็ไม่ใช่ปล่อยไปตามยถากรรม ให้อดทนอดกลั้น แล้วก็สร้างบุญบารมีเท่าที่เราจะทำได้อย่างเต็มกำลังนั่นแหละ 22 กันยายน พ.ศ. 2547 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

เราอยากได้บุญมาก…ก็ทำมาก อยากได้บุญปานกลาง…ก็ทำปานกลาง อยากได้บุญน้อย…ก็ทำเล็กน้อย ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเรา เพราะเราเป็นผู้ออกแบบชีวิต อยากเป็นอะไร ก็แล้วแต่ใจของเรา ถ้าอยากเป็นบรมเศรษฐีในระดับที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง อย่างท่านชฎิลเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี ก็ต้องทำบุญในแหล่งเนื้อนาบุญ และทำแบบสุด ๆ ไปเลย แล้วต้องปลื้มทั้งก่อนทำกำลังทำและหลังจากทำไปแล้ว ผู้มีบุญมาก ๆ เวลามาเกิด สมบัติจะมารอท่านะ ไม่ต้องเหนื่อย เป็นสมบัติอัศจรรย์ สมบัติอจินไตย คือเราจะนึกไม่ถึงเลย อย่างท่านชฎิลเศรษฐี เมณฑกเศรษฐี โชติกเศรษฐี ที่มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง ที่จริงมีเยอะแยะเลยในกัปนี้ มีมากมายในทุกยุค ทุกพุทธันดร ถ้าบุญปานกลางจะหย่อน ๆ ลงมา ต้องเหนื่อยนะ แต่ประสบความสำเร็จ ได้ทรัพย์มากับความภาคภูมิใจว่า เราเหนื่อย แต่เราทำได้ ถ้าหากมีบุญระดับล่าง ก็จะลดลงมาอีก จะมีความเหนื่อยเพิ่มขึ้น แต่สำเร็จ ทีนี้เราก็เทียบดูกับชีวิตของเราที่ผ่านมา เราเข้าข่ายประเภทไหน จุลเศรษฐี มหาเศรษฐี หรือบรมเศรษฐี ไปลองศึกษาดู แล้วภพชาติต่อไป เราควรจะเป็นอย่างไร ก็แล้วแต่เรา เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิต เราคือผู้ลิขิตชีวิตเราเอง 25 กันยายน …

25.สมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง Read More »

พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำพระผู้ปราบมาร ท่านได้กล่าวกับอุปัฏฐากของท่านว่า “ไอ้ผง มึงมีเงิน 25 บาทไหม มาทำบุญกับกู จะสร้างโรงเรียนปริยัติธรรม ที่จนชาตินี้ก็เพราะว่าสายสมบัติมันไม่มี เดี๋ยวจะเอาเงินที่ทำบุญ ที่ถูกจุดแห่งบุญนี้ มาต่อสายสมบัติ” “สายสมบัติ” สำคัญนะลูกนะ สมบัติมันผ่านไปผ่านมาตลอดเวลา มุ่งเข้าหาผู้มีบุญ ถ้าใครมีบุญก็จะครอบครองได้ ใครไม่มีบุญก็ผ่านไป เพราะฉะนั้น บุญที่เราทำในวันนี้ ให้นึกบ่อย ๆ นึกให้ได้ตลอดเวลาเลย แล้วก็ประกอบสัมมาอาชีวะ ที่ว่าจะตกต่ำเป็นไม่มี มีแต่จะสูงยิ่งขึ้นไป 3 สิงหาคม พ.ศ. 2544 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

พญามารจะกันสมบัติได้อีกอย่างคือ เขาเอาความตระหนี่ซึ่งเป็นธาตุสำเร็จมาปิดมาบังช่องทางที่จะให้สมบัติมาถึงตัวเรา ตัดสายสมบัติได้ด้วยความตระหนี่ ทั้งตัด ทั้งปิด ทั้งบังให้มาไม่ถึงเลย ตัดด้วย ปิดด้วย บังด้วยสารพัด ความตระหนี่ เป็นธาตุสำเร็จสีดำมืดสนิท มีฤทธิ์มาก เวลาหุ้มเห็น จำ คิด รู้ ละก็ คิดที่จะ “ให้” ไม่เป็นเลย เมื่อไม่ให้…ก็ไม่ได้ บุญเขาก็ไม่ได้ช่องที่จะสอดสายสมบัติมาถึงเราเพราะถูกกำแพงแห่งความตระหนี่หุ้มล้อมไว้หมดแล้วทุกด้านเลย นี่คืออันตรายสำหรับชีวิตทั้งในปัจจุบันนี้และในอนาคตด้วย ความตระหนี่ทำงานตลอด 24 น. และเช่นเดียวกัน บุญก็ทำตลอด 24 น. เพื่อหาช่องที่จะทำลายความตระหนี่ในใจ แต่กายมนุษย์ของเราช่วยด้วยอีกแรงหนึ่ง คือ มีความตั้งใจจะเอาชนะความตระหนี่ บุญเขาก็ได้ช่อง แวบเดียวความตระหนี่หายไปเลย สายสมบัติก็เชื่อมมาถึงเราได้ เป็นสมบัติละเอียดที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า แต่เห็นได้ด้วยธรรมกาย เชื่อมติดแล้วจะเป็นกระแสดึงดูดสมบัติหยาบมาถึงตัวเรา แผ่ไปทุกทิศทุกทางเลย ดึงดูดตามกำลังบุญ บุญมาก…ก็แรงมาก บุญน้อย…ก็แรงน้อย นี่คือความจริงของชีวิตนะ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 …

27.อันตรายของความตระหนี่ Read More »

การทำบุญอย่าดูเบานะ ต้องทำให้ถูกหลักวิชชา อย่าหงุดหงิด ขุ่นมัว ทั้งก่อนทำ กำลังทำ และหลังจากทำแล้ว บุญจะได้ไม่หก เราจะได้บุญบริสุทธิ์เต็มที่ อย่านึกว่า เรามีเงินแล้วเรามาทำบุญ เราต้องนึกว่า กว่าจะได้ปัจจัยมา มันเหนื่อยนะ ต้องเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ต้องใช้ทุกวิธีการ กว่าจะได้ทรัพย์มา ได้มาแล้ว เรามีกุศลศรัทธาเลื่อมใสในพระรัตนตรัย อยากจะสร้างมหาทานบารมี91 ความเลื่อมใสศรัทธาก็ไม่ใช่เกิดขึ้นง่าย เกิดยากมาก ขนาดเราเลื่อมใสศรัทธา บางครั้งยังง่อนแง่น บางครั้งก็เลื่อมใสมาก บางครั้งก็เลื่อมใสปานกลาง บางครั้งน้อย บางครั้งไม่มีเลย เห็นไหมว่า มันเกิดขึ้นยาก แต่สลายง่าย พอจะเลื่อมใสทีไร มันจะเสียเงินทุกที เกิดความเสียดาย เพราะกว่าจะได้มามันยาก คิดแล้วคิดอีก จะถูกความตระหนี่ซึ่งเป็นเครื่องมือของพญามารเหนี่ยวรั้งเอาไว้ จะช่วงชิงทรัพย์เอาไว้ไม่ให้บริจาค ไม่ให้สร้างมหาทานบารมี ชาติต่อไปจะได้จน พอไม่สร้างทาน เขาจะได้เอาผังจนถาวรเสียบเข้าไปได้ สอดเข้าไป จะได้บังคับเราได้ต่อไปในอนาคต อยู่ในกำมือเลย พอชาติต่อไปเรายากจนเสียแล้ว บังคับให้ทำชั่วง่าย เพราะชีวิตต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เพราะฉะนั้นทำอย่างไรให้อยู่รอด ก็เอาทั้งนั้น ก็จะตกอยู่ในเงื้อมมือเขา แล้วก็เนื้อนาบุญที่เป็นทักขิไณยบุคคล ที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนาก็เกิดขึ้นยาก ไม่ใช่เกิดขึ้นง่าย เพราะกว่าจะมีทักขิไณยบุคคล …

28.ทำบุญให้ถูกหลักวิชชา Read More »

Trick หรือเคล็ดลับของการทำบุญ มีอยู่นิดเดียวเท่านั้น คือ ต้องใจใส ๆ “ใจใส” ตรงกันข้ามกับ “ใจหมอง” เช่นเดียวกับ ศึกชิงภพ ปิดงบดุลชีวิต มีเทคนิคอยู่นิดเดียว ให้ใจใสๆ เข้าไว้ ใจใส ๆ อย่าให้ขุ่นมัว ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม จากภาพที่ได้เห็น จากเสียงที่เราได้ยิน เราไม่ต้องไปขุ่นมัว ขณะที่เราทำบุญนั้น เป็นช่วงที่เราจะต้องตักตวงบุญของเราให้เต็มที่ ถ้าใจเราใส ๆ แล้ว บุญมันไม่หก พญามารก็ไม่ได้ช่อง เพราะฉะนั้น ดวงบุญของเราจะเป็นบุญล้วน ๆ ที่ใสสะอาดบริสุทธิ์ติดอยู่ในกลางกาย จะมีอานิสงส์คือ เราจะได้ไปเกิดในภพภูมิที่ประณีต สะอาด สวยสดงดงาม ตามกำลังแห่งบุญที่เราได้กระทำเอาไว้ เมื่อลงมาเกิดเป็นมนุษย์ รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ เราจะไม่มีวิบัติเจือเลย จะได้ทรัพย์มาอย่างเย็น ๆ สบาย ๆ จะไม่ได้แบบทุกขลาภ คือ ต้องเดือดร้อนก่อนแล้วจึงได้ หรือได้ทรัพย์มาแล้ว ทรัพย์กระจายหายไปแทนที่ทรัพย์นั้นจะเพิ่มพูน เวลาใช้ทรัพย์ก็ปีติเบิกบาน มีเหตุมีผลสมควร แล้วก็เป็นไปเพื่อเป็นบุญต่อบุญ …

29.สำคัญที่…ใจใส Read More »

การนึกถึงบุญบ่อย ๆ ไม่ใช่การค้ากำไรเกินควร เพราะไม่มีใครเสียหาย การค้ากำไร ต้องเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจ มีได้ มีเสีย แต่นึกถึงบุญแล้ว ทำให้เราปลื้ม ทำให้ใจเราห่างจากบาปอกุศล ยิ่งนึก ยิ่งปลื้ม บุญก็ยิ่งขยาย ใจก็ยิ่งบริสุทธิ์ ยิ่งอธิษฐานจิตตอนที่ใจบริสุทธิ์ ความปรารถนาของเราก็จะสมหวัง105 อธิษฐานเข้าไปเถิด ไม่ได้ทำให้ใครเสียหาย สิ่งที่เราอธิษฐาน เป็นการตั้งเป้าหมายในการทำความดี เป้าหมายที่จะให้บรรลุมรรคผลนิพพาน 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ถ้าสังเกตให้ดี เราจะพบว่า โลกของเราในยุคปัจจุบันไม่เหมือนโลกในยุคพุทธกาลหรือยุคอดีต เพราะในยุคนี้มีโรคภัยไข้เจ็บที่เป็นสายพันธุ์ใหม่ ๆ และมีความรุนแรงเกิดขึ้นมามากมาย แม้วิทยาการทางการแพทย์จะเจริญก้าวหน้ามากมายเพียงใดก็ตาม แต่สำหรับโรคบางโรคก็ยังหายาหรือวิธีการรักษาโรคไม่ได้ ที่เป็นแบบนี้เพราะอะไร เราอาจไม่เชื่อว่า โรคทุกโรคล้วนเป็นผลมาจากการกระทำของมนุษย์ทั้งสิ้น เพราะเมื่อมนุษย์ประกอบอกุศลกรรมมากขึ้นเรื่อย ๆ ไม่ตั้งมั่นในศีล 5 มีการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดโกหก เพ้อเจ้อ คำหยาบ ส่อเสียด ดื่มสุราเมรัย สูบเสพสิ่งเสพติดต่าง ๆ มัวเมาในอบายมุขเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ เป็นต้น พญามารก็จะได้ช่องเอาบาปของมนุษย์ทั้งหลาย ทั่วโลกมาประมวลรวมกัน จากนั้นก็ซ้อนบาปศักดิ์สิทธิ์เข้าไปประกอบในโอกาสโลก ขันธโลก และสัตวโลก โอกาสโลก คือ สิ่งแวดล้อม ตั้งแต่ร่างกายเราออกไป รวมไปถึงบรรยากาศภายนอกจนกระทั่งถึงดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว จักรวาลต่าง ๆ ขันธโลก คือ ขันธ์ 5 ร่างกายของเรา มวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ทั้งหลาย สัตวโลก คือ จิตใจของเรา ของมวลมนุษยชาติ และสรรพสัตว์ พญามารจะเอาบาปนี้ซ้อนประกบตั้งแต่โอกาสโลก …

15.ทำไมต้องเร่งฟื้นฟูพระพุทธศาสนา Read More »

พุทธบุตรต้องเป็นหนึ่งเดียวกัน เหมือนดวงตะวันที่มีดวงเดียว เพื่อเราและโลก จะได้พบสันติสุขที่แท้จริง เราจะต้องรวมกันให้เป็นหนึ่งเดียว เลิกแบ่งพรรคแบ่งพวก มันหมดสมัยแล้ว แล้วก็หันมาปรองดอง มารู้รักสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน มาสร้างบุญ สร้างบารมี มาแสวงหาหนทางพระนิพพาน แล้วทำประโยชน์ให้แก่เพื่อนมนุษย์กันจะดีกว่า เดี๋ยวก็วัน เดี๋ยวก็คืน เดี๋ยวก็จะหมดเวลาจากโลกนี้ไปแล้ว โลกมนุษย์ คือ โลกแห่งการสร้างบารมี ไม่ใช่โลกแห่งการเสวยบุญ ละโลกไปแล้ว เราหมดสิทธิ์ที่จะสร้างบารมีได้เหมือนกายมนุษย์ เพราะเป็นภพภูมิแห่งการเสวยผล ไม่ว่าบุญหรือบาป ดีหรือชั่วก็ตาม นี่เป็นสิ่งที่เราจะต้องตอกย้ำซ้ำเดิมกันทุก ๆ วัน แล้วทำความเข้าใจกันให้ดี 30 มกราคม พ.ศ. 2547 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุคคลโดยทั่วไป มักคิดถึงตนเองมากกว่าผู้อื่น แต่พระบรมโพธิสัตว์จะคิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเอง และถือว่า การที่คิดถึงคนอื่นนั้น ก็คือการคิดถึงตนเอง เพราะไม่ได้มีความรู้สึกแตกต่างกันเลย เรารักตัวเองอย่างไร…ก็รักผู้อื่นอย่างนั้น รักผู้อื่นอย่างไร…ก็รักตัวเองอย่างนั้น ดังนั้น จึงมีความรู้สึกว่า การทำเพื่อผู้อื่น ก็คือการทำเพื่อตัวเอง นี่คือหัวใจของยอดนักสร้างบารมี และพระบรมโพธิสัตว์ทั้งหลาย 3 ธันวาคม พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่