หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ดวงบุญนี้อยู่ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของเราตั้งแต่ปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า จะส่งผลไปทุกภพทุกชาติ จะไปตัดรอนวิบากกรรม วิบากมาร อุปสรรคต่างๆ นานาในชีวิต ทุกข์ โศก โรคภัย สิ่งที่ไม่ดีทั้งหลายให้มลายหายสูญ บุญเป็นบ่อเกิดแห่งมนุษย์สมบัติ ทิพยสมบัติ และนิพพานสมบัติ มนุษย์สมบัติ ทำให้เรามีรูปสมบัติอันงดงาม มีทรัพย์สมบัติเอาไว้ใช้หล่อเลี้ยงสังขาร และสร้างบารมี มีคุณสมบัติ คือ ความรู้ดี ความสามารถดี ความประพฤติดีที่จะทำให้ภารกิจการงานประสบความสำเร็จได้อย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย มีบริวารสมบัติ มีพรรคมีพวก มีความสะดวกสบาย มีคนรองรับงานเรา ทำให้เราประกอบภารกิจได้อย่างสะดวกสบาย อย่างง่ายดาย ทิพยสมบัติ แม้ละโลกไปแล้วก็ไปเป็นทิพยสมบัติ มีวิมานอันเป็นทิพย์ วิมานเงิน วิมานทอง วิมานทองแก้วที่สวยงามมากๆ มีทั้งอาหารทิพย์ บริวารอันเป็นทิพย์ เป็นต้น มีอายุทิพย์ที่ยืนยาวนานกว่าในโลกนี้มากมาย ให้เราได้ไปเสวยสุขอยู่ในเทวโลก นิพพานสมบัติ คือ ได้บรรลุมรรคผลนิพพาน บรรลุวิชชาธรรมกาย ไปสู่จุดหมายปลายทางคือที่สุดแห่งธรรมได้ ทั้งหมดบังเกิดขึ้นจากบุญที่ได้สั่งสมเอาไว้ บุญก็จะกลั่นไปเป็นบารมี เป็นรัศมี เป็นกำลัง ฤทธิ์ อำนาจ สิทธิ เฉียบขาด …

๕. ทำไมต้องทำบุญบ่อยๆ Read More »

เราต้องสั่งสมบุญกันเอาไว้ การปฏิเสธบุญ คือ การ ปฏิเสธความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกๆ ระดับ ถ้าชาตินี้ เราลำเค็ญ แปลว่า ชาติที่ผ่านมาเราปฏิเสธบุญ เพราะเรา คิดว่า ที่เราประสบความสำเร็จในชีวิตเพราะหนึ่งสมองสองมือ ทีมถึง ทุนถึง ใจถึง มือถึง แต่มันไม่ใช่แค่นั้น เพราะบุญอยู่เบื้องหลังความสุขความสำเร็จในชีวิต ชาติที่ผ่านมาประสบความสำเร็จในชีวิต เพราะชาติก่อนหน้านั้นได้สั่งสมบุญเอาไว้ แต่ชาตินี้ลำเค็ญ เพราะปฏิเสธบุญในชาติที่ผ่านมา หรือใครมาชวนทำบุญแล้วเราปฏิเสธบุญ เพราะความประมาทในการดำเนินชีวิต บวก กับมีความตระหนี่หวงแหนทรัพย์ เลยทำให้ไม่เข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ชาตินี้เลยมีชีวิตที่ลำเค็ญ ดังนั้น เราคงลำเค็ญเพียงพอแล้ว ถึงเวลาที่เราจะปฏิเสธความลำเค็ญ ยอมรับความรวย ยอมรับความสำเร็จในชีวิต แต่จะรวยและประสบความสำเร็จในชีวิตได้ก็ต้องสั่งสมบุญ เพราะบุญอยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ นี่เป็นเรื่องที่เราจะต้องศึกษากันให้ดี ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๙ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

เราทำบุญ ดูเหมือนเราเสียทรัพย์นะ แต่มันจะแปรเปลี่ยนไปเป็นดวงบุญที่อยู่ภายในกลางกายของเรา ที่จะส่งผลให้เรามีสุขในภพชาตินี้ และภพชาติต่อๆ ไป เวลาบุญส่งผลมันมหัศจรรย์นะ ยกตัวอย่างมหาเศรษฐีในกาลก่อน ชฎิลเศรษฐี ทันทีที่ก้าวเท้าข้ามธรณีประตูแล้วเหยียบลงบนพื้นบ้านด้วยเท้าเพียงข้างเดียว ภูเขาทองขนาด ๘๐ ศอก ก็ผุดขึ้นมาหลังบ้าน แถมยังตักไม่พร่องอีกด้วย แล้วถ้าใครไม่มีบุญไปตัก ก็ตักไม่ได้ แม้เป็นลูกของตัวก็ตาม ภูเขาทองคำนี้ เป็นสมบัติอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นสำหรับชฎิลเศรษฐีและลูกชายคนเล็กเท่านั้น เมณฑกเศรษฐี เวลาบุญส่งผล มันเหลือเชื่อจริงๆ มีแพะกายสิทธิ์เกิดขึ้นมาด้วยบุญจำนวนหนึ่ง ในปากแพะมีกลุ่มด้าย ๕ สี คือ สีเขียว สีทอง สีแดง สีขาวเงิน และสีส้ม ใครต้องการอะไร ก็ดึงด้ายสีนั้น สิ่งที่ต้องการก็จะออกมา เช่น ต้องการอาหารก็ตั้งจิตอธิษฐานแล้วดึงด้ายสีเขียว อยากได้ทองก็ดึงด้ายสีทอง ด้ายสีแดงก็เป็นพวกเสื้อผ้า เครื่องประดับ ถ้าอยากได้เงินกหาปณะ ก็ดึงด้ายสีขาวเงิน ถ้าอยากได้ยาก็ดึงด้ายสีส้ม เป็นต้น แต่ต้องตั้งจิตอธิษฐานและมีบุญเก่าด้วยจึงจะได้ แพะเหล่านี้เกิดขึ้นมาด้วยกำลังบุญของท่านเศรษฐี เป็นแพะกายสิทธิ์ที่สามารถนำความสมปรารถนามาให้กับเจ้าของ และผู้ที่มาขอสมบัติต่างๆ ได้ โชติกเศรษฐี ยิ่งรวยหนักเข้าไปอีก มีสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง มีต้นกัลปพฤกษ์ มีปราสาทแก้ว …

๗. ผลบุญอัศจรรย์ Read More »

บุญทั้งหมดที่เราทำจะถูกรวมไว้ในศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นดวงบุญที่ใส สว่างไสว เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตทั้งในโลกนี้และในปรโลก หรือในสัมปรายภพ ชีวิตในสัมปรายภพ ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการหว่าน การไถ การพาณิชย์ เป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาปที่เราได้กระทำตอนเป็นมนุษย์ มีอายุที่ยาวนาน เป็นหมื่น เป็นแสนปี เป็นต้น ถ้าไปอบายอายุก็ยืนยาวเป็นหมื่นเป็นแสนปีเหมือนกัน มีรูปกายใหม่ที่ไม่สวยงาม ทุกข์ทรมานอยู่อย่างนั้น แต่ถ้าหากเราสร้างกุศลกรรม ก็จะส่งผลให้เรามีสุขอยู่ในสุคติโลกสวรรค์ เข้าไปเป็นสหายแห่งเทวดา เมื่อละโลกไปแล้วบุญจะเป็นที่พึ่งของเราสิ่งอื่นไม่ใช่ จะส่งผลให้เรามีวิมานที่สุกใส สว่างไสว รัศมีกายเจิดจ้า มีสมบัติอันเป็นทิพย์ ไม่อายเพื่อนชาวสวรรค์ทั้งหลายซึ่งเขาวัดกันด้วยกำลังบุญ กำลังบารมี ซึ่งจะปรากฏที่รัศมีกาย เครื่องประดับ ที่วิมาน บริวาร สมบัติอันเป็นทิพย์ทั้งหลาย ถ้ารัศมีกายเราสว่างมาก เวลาเข้าไปในหมู่เทวดา ในเทวสมาคมเราก็จะอยู่แถวหน้า ที่มีรัศมีน้อยๆ ก็จะอยู่แถวหลังๆ ถัดออกไปตามกำลังบุญ คล้ายๆ ในโลกมนุษย์อย่างนี้แหละ ผู้ที่สั่งสมบุญมามากในอดีต ทำความดีมากในปัจจุบัน เขาก็จะมีแบ่งเป็นชนชั้นอย่างนั้นตามกำลังบุญกำลังบารมีที่ได้สั่งสมมา ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 …

๘. บุญคือที่พึ่ง Read More »

สั่งสมบุญไว้เถิด ประเสริฐนัก เพราะตอนช่วงศึกชิงภพ ต้องใช้บุญสู้กับบาป เพื่อนำพาไปสู่สุคติ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญนะ กำลังบุญเท่านั้น ที่จะนำพาเราไปสู่คติโลกสวรรค์ได้ ให้เรามีสมบัติที่เป็นทิพย์อันโอฬาร มีรูปทิพย์ เสียงทิพย์ กลิ่นทิพย์ รสทิพย์ สัมผัสอันเป็นทิพย์ มีอายุ วรรณะ สุข ยศ อธิปไตย ความเป็นใหญ่อันเป็นทิพย์ จะมีความสุขอันยาวนานในสุคติภูมิ และท่องเที่ยวอยู่แต่ในมนุษยโลกและเทวโลกจนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทางคือ ที่สุดแห่งธรรม เราเป็นนักสร้างบารมีพันธุ์รื้อวัฏฏะ มีบารมีพิเศษที่จะมุ่งไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ฉะนั้นการกลับคืนสู่ดุสิตบุรีก็เป็นแค่การย้ายที่อยู่ หรือที่ทำงานชั่วคราว แล้วก็ต้องไปทำงานละเอียดกันต่อ รอคอยจังหวะโอกาสในการกลับมาเกิดสร้างบารมีกันอีก เมื่อขึ้นไปแล้วก็จะได้ทบทวนดูว่า ตอนที่เป็นมนุษย์สร้างบารมีเต็มที่เหมือนอย่างที่ตั้งใจก่อนที่จะลงไปหรือเปล่า แล้วก็จะเห็นเลยว่า ความสว่างของรัศมีกายของเรา ของวิมานและบริวาร จะเป็นเครื่องวัดว่า เราลงมาคราวนี้สร้างบารมีอย่างเต็มที่เต็มกำลังหรือไม่ ถึงตรงนั้นจะรู้เห็นด้วยตัวเอง และจะแก้ไขอะไรก็ไม่ทันแล้ว เพราะโลกสวรรค์เป็นโลกแห่งการเสวยบุญ โลกมนุษย์เท่านั้นที่เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี วันเวลาที่เหลืออยู่ในโลกนี้มีไม่มาก ถ้าเรายังมีโอกาสสร้างบารมีได้ ก็ใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างจำกัดนี้สร้างบารมีกันให้เต็มที่ ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส เราก็จะต้องสร้างบารมีกันต่อไป ตอนนี้เรายังอยู่ในระหว่างการเติมบุญเติมบารมีกันอยู่ พึงอย่าประมาท ชะล่าใจ วันสุดท้ายของเราจะมาถึงเมื่อไรก็ไม่ทราบ คติของเรายังไม่แน่นอน เราจะให้คติในปรโลกของเราเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ใจจะไขว่คว้าเอา เพราะเราคือผู้ออกแบบชีวิตของตัวเราเอง เราจะออกแบบชีวิตให้เป็นอย่างไร เลือกเอานะลูกนะ แต่ชีวิตจะมีคุณค่าเมื่อได้สร้างบารมี …

๙. สั่งสมบุญไว้เถิด Read More »

ชาติที่ผ่านมา ถ้าเรารู้ว่า “เราคือผู้ออกแบบชีวิต” ชาตินี้เราจะมีชีวิตที่สมบูรณ์กว่านี้ จะเป็นไปตามความปรารถนาของเรา เราจะเป็นผู้มีอุปสรรคน้อย เพราะเราจะสั่งสมบุญเยอะ เราจะเป็นผู้สมบูรณ์ด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ปฏิบัติธรรมก็พบพระธรรมกายได้เร็ว จะสมหวังดังใจในทุกสิ่ง ไม่ใช่มีชีวิตที่ขึ้นๆ ลงๆ ผิดหวังบ้าง สมหวังบ้างอย่างนี้ รูปสมบัติ ของเราจะดีกว่านี้มาก จะมีรูปงาม แข็งแรง มีอายุขัยที่ยืนยาวเลยอายุขัยเฉลี่ยของมนุษย์ในแต่ละยุค เพื่อให้โอกาสเราสั่งสมบุญได้มาก และแก้ไขข้อผิดพลาดที่ผ่านมา เราจะได้รูปสมบัติอย่างน้อยก็อย่างนี้ ทรัพย์สมบัติ เราจะมีทรัพย์สมบัติมาก เพราะเราจะสร้างมหาทานบารมีกันอย่างเต็มที่เต็มกำลัง ไม่ตระหนี่ ไม่หวงแหนทรัพย์ จะทำถูกหลักวิชชาในแหล่งเนื้อนาบุญ ทำทั้งสงเคราะห์ทางโลกและทางธรรม ทั้งก่อนทำ กำลังทำ และหลังทำไปแล้ว จะปลื้มใจตลอดเวลา ไม่เสียดายเลย จะไม่ทำด้วยตัวเองตามลำพังเท่านั้น แต่จะไปชวนคนอื่นมาทำร่วมด้วย ซึ่งจะทำให้เรามีทรัพย์สมบัติมาก มีบริวารมาก มีพรรคพวก มีหมู่ญาติที่ดีที่มาช่วยสนับสนุนให้เราได้ประสบความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงานได้ง่าย และถ้าบุญมากก็จะได้สมบัติจักรพรรดิ เป็นบรมเศรษฐี คุณสมบัติ เราจะสั่งสมปัญญาบารมี ทั้งธรรมทาน วิทยาทาน สนับสนุนการศึกษา เพื่อให้เราได้คุณสมบัติ …

๑๐. เราคือผู้ออกแบบชีวิต Read More »

พระรัตนตรัยเป็นต้นแหล่งแห่งบุญกุศล เป็นบุญเขตอันเยี่ยมของพวกเราทั้งหลาย พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ทานที่บุคคลให้แล้วในบุญเขตใดมีผลมาก พึงเลือกให้ทานในบุญเขตนั้น พระสุคตเจ้าทรงสรรเสริญการพิจารณาก่อนแล้วจึงให้ เพราะทานที่บุคคลให้แล้วใน “ทักขิไณยบุคคล” ทั้งหลายในโลกนี้ ย่อมมีผลมาก เหมือนบุคคลผู้ฉลาดที่หว่านพืชลงในนาดี ย่อมมีผลอันไพบูลย์ คำว่า “ทักขิไณยบุคคล” หมายถึง บุคคลผู้ได้เข้าถึงพระรัตนตรัย หรือเข้าถึงพระธรรมกาย ตั้งแต่ธรรมกายโคตรภู ธรรมกายพระโสดาบัน ธรรมกายพระสกิทาคามี ธรรมกายพระอนาคามี และธรรมกายพระอรหัต ใครก็ตามได้เข้าถึง หรือเป็นธรรมกายดังกล่าวนี้ ไม่ว่าจะอยู่ในเพศภาวะใด จะเป็นชาติไหน ภาษาไหน เป็นภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา หรือฆราวาสผู้ครองเรือนก็ตาม ก็ได้ชื่อว่าเป็นทักขิไณยบุคคลทั้งสิ้น เพราะมีพระธรรมกายปรากฏ จึงเป็นผู้ควรแก่การต้อนรับ ควรแก่การเคารพสักการบูชากราบไหว้ ควรแก่ทักขิณาทาน ผู้ที่ทำบุญด้วยจะได้บุญมาก แม้ตัวเราถ้าเข้าถึงพระธรรมกายก็ได้ชื่อว่าเป็นทักขิไณยบุคคลเช่นเดียวกัน ถ้าเราทำบุญกับพระธรรมกาย อานิสงส์ยิ่งเพิ่มพูนทับทวี ยิ่งได้ทำบุญกับพระธรรมกายที่ละเอียดที่มีบารมีแก่กล้าขึ้นไปเรื่อยๆ อย่างเช่น ทำบุญกับมหาปูชนียาจารย์ จะยิ่งได้บุญมากมายมหาศาล นับกันไม่ไหว เป็นอสงไขยอัปปมาณัง และถ้าหากปรารถนาจะให้ได้บุญมากยิ่งขึ้นไปอีกให้ทำบุญด้วยพระธรรมกาย คือปฏิบัติให้เข้าถึงพระธรรมกาย ก็จะเป็นบุญที่ยิ่งใหญ่สำหรับตัวเรา ๒ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๖ พระธรรมเทศนา …

๑๑. ทำบุญกับทักขิไณยบุคคล Read More »

คุณยายเป็นผู้ที่รักการสร้างบารมีมาก เพราะท่านทราบดีว่า ความสุขและความสำเร็จในชีวิต ขึ้นอยู่กับกำลังบุญบารมีอย่างเดียวเท่านั้น ถ้ามีบุญบารมีมากแล้วจะทำอะไรก็สำเร็จหมด เพราะฉะนั้นในสมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะขยันสร้างบุญอยู่ตลอดเวลา ความขยันของท่านเป็นสิ่งที่หลวงพ่อและพวกเราที่ทันเห็นท่าน ได้เห็นกันจนชินตา แม้ในยามบั้นปลายชีวิตของท่าน แม้ท่านมีอายุมากแล้ว หลวงพ่อก็ยังเห็นท่านขยันเหมือนเดิม และไม่เคยเหนื่อยหน่ายในการสร้างบารมีเลย ทั้งที่ท่านขยันสร้างบารมีไม่หยุดหย่อน แต่ท่านมักจะพูดอยู่เสมอๆ ว่า “ชาตินี้ยายกลัวจะได้บุญน้อย ยายจึงต้องสร้างบุญติดตัวไปให้มากๆ เพราะถ้ามีบุญน้อยบาปจะได้ช่อง แต่ถ้ามีบุญมาก มีความบริสุทธิ์กายวาจาใจมากๆ เราก็จะเป็นผู้ชนะ เรื่องบุญนี้ใครจะยอมแพ้ก็ยอมไปเถอะ แต่ยายไม่ยอมแพ้ เพราะกว่าจะได้เกิดมาเป็นคนนั้นยาก เกิดมาแล้วต้องสร้างบุญให้สุดชีวิต เอาบุญทั้งบุญหยาบ บุญละเอียด เพราะบุญเป็นที่พึ่งได้ บุญช่วยเราได้ อย่าทิ้งบุญ เราต้องยึดเอาบุญของเราเป็นที่พึ่ง อย่างนี้เรียกว่า หาบุญได้ใช้บุญเป็น” นี่คือคำสอนของคุณยายอาจารย์* คุณยายรักและห่วงใยลูกหลานทุกคน และรักในการสร้างบุญมากๆ ยากจะหาใครในโลกมาเทียบได้ ท่านเป็นต้นบุญต้นแบบให้กับพวกเราและชาวโลกได้เจริญรอยตาม ถ้าเราก้าวเดินตามท่าน ชีวิตของเราก็จะไม่มีวันผิดพลาด ซึ่งชีวิตของผู้ที่ผิดพลาดเพราะขาดกัลยาณมิตร ถือว่าเป็นชีวิตที่อาภัพอับโชค แต่ลูกทุกคนเป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ ที่เกิดมาแล้วได้มาพบคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และยังได้มหาปูชนียาจารย์ของเราเป็นต้นแบบในการสร้างบารมี ในการดำเนินชีวิต ทำให้เราได้มาพบแสงสว่าง มาพบหนทางอันประเสริฐที่จะนำเราไปสู่ที่สุดแห่งธรรมได้ ๑๙ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗ พระธรรมเทศนา โดย …

๑๒. คุณยายกลัวบุญน้อย Read More »

อย่าตกบุญเลย แม้แต่เพียงบุญเดียว เพราะเรามาเกิดสร้างบารมี เราต้องสร้างบารมีทุกอนุวินาที เนื่องจากเราใช้บุญเก่าไปทุกวัน บุญเก่าใช้ไปก็มีวันหมด เราต้องสร้างบุญใหม่เพื่อเป็นบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติ โดยเฉพาะเรามีเป้าหมายมโนปณิธานจะไปสู่ที่สุดแห่งธรรม ต้องมีบุญมากๆ มีบุญมากๆ ก็ต้องสร้างเยอะๆ สร้างไปเรื่อยๆ อย่างเต็มกำลัง ทั้งทำด้วยตัวเองและไปชวนคนอื่นเขามาทำด้วย นี่ก็เป็นสิ่งที่เราต้องทำ เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย เราต้องใช้ทุกอนุวินาทีที่เรายังมีชีวิตอยู่ และทรัพยากรที่เรามีอยู่นั้นเป็นไปเพื่อการสร้างบารมี จึงจะถูกหลักวิชชา เราจะไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตบรมโพธิสัตว์ เราจะต้องสร้างบารมีอย่างกลั่นกล้า เพื่อความปลื้มปีติของเรา และเป็นต้นบุญต้นแบบแก่เพื่อนมนุษย์ทุกคน ๒๗ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

พูดถึงเรื่องหนี้สิน หากมีกำลังทรัพย์เมื่อไร ก็เอาไปใช้เขาเสีย จะได้ไม่ติดไปเป็นวิบากกรรมในภพเบื้องหน้า สมมติเราขอยืมเงินเขามาทำบุญ แต่เราไม่ได้คืนเขา อย่างนี้เจ้าหนี้เขาได้บุญนะ ไม่ใช่เราได้ เหมือนเราไปทำบุญแทนเขา แต่ถ้าหากเรายืม และเราใช้คืนเขา บุญนั้นเราได้ ดังนั้น มีทรัพย์แล้ว เอาไปใช้เขานะลูกนะ มากบ้าง น้อยบ้าง อย่างน้อยไปพูดไปคุยให้เขาสบายอกสบายใจ เขาจะได้ให้โอกาสเราไปแสวงหาทรัพย์ให้ได้เยอะๆ กฎแห่งกรรมเป็นเรื่องละเอียดอ่อนนะลูกนะ นอกจากเราไม่ได้เอาไปคืนเขา บุญก็ไม่ได้ด้วย แถมมีวิบากกรรมติดไปในภพเบื้องหน้า จะมีทรัพย์เมื่อไร คนจะต้องมายืมทุกที และเขาก็ขอลืม เราก็กลุ้มใจ ทุกข์ใจ เพราะฉะนั้น ต้องศึกษากฎแห่งกรรมเอาไว้ให้ดี เราจะได้ดำเนินชีวิตได้ถูกต้อง ไม่ผิดพลาด เราจะได้ปลอดภัยและมีชัยชนะในศึกชิงภพ ปิดงบดุลชีวิต อันนี้สำคัญนะ แต่คุณครูไม่ใหญ่ไม่สนับสนุนให้ยืมเงินมาทำบุญนะ ถ้าเรามีกำลังไม่พอ ก็ให้ใช้ดวงปัญญาไปชักชวนเขามาร่วมบุญ จะได้ช่วยเก็บสมบัติให้เขา และเราจะได้มีบริวารสมบัติ ติดไปในภพเบื้องหน้า มีพรรคมีพวก ความสะดวกมันก็มี ๑๕ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ …

๑๔. ขอยืม..อย่าขอลืม Read More »

ทุกคนจะหลุดพ้นความยากจนด้วยผลทาน นี่เป็นความจริงแท้ของชีวิต ที่จำเป็นจะต้องศึกษาเอาไว้ จะได้ทำถูกหลักวิชชา ไม่อย่างนั้นเราจะมัวแต่เสวยบุญเก่า กินบุญเก่า ที่เราทำมาข้ามชาติ บุญเก่า ทำให้เรามีโภคทรัพย์สมบัติมากมาย พอมาชาตินี้ ถ้าเราประมาท ไม่ศึกษาเรียนรู้วิชชาของชีวิต ทำไม่ถูกหลักวิชชา มีความตระหนี่ หวงแหนทรัพย์ หรือมัวแต่ทำมาหากินอย่างเดียว และก็ลืมทำมาสร้างบารมี ก็มีสิทธิ์ที่จะลำบากยากจนในภพชาติต่อไป เราต้องรีบสั่งสมทานบารมีให้เต็มที่ อย่างสม่ำเสมอ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมาก พึงจำเอาไว้ให้ดี ยิ่งให้..ยิ่งได้ ยิ่งไม่ให้..ยิ่งอด หวง คือ ไล่ ให้ คือ เรียกทรัพย์มา ๘ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๐ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

มหาทานบารมีเป็นบันไดเบื้องต้นแห่งบารมี ๓๐ ทัศ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ เมื่อยังเสวยพระชาติเป็นพระบรมโพธิสัตว์ ตั้งความปรารถนาจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านก็พิจารณาด้วยปัญญาของท่านว่า จะเริ่มต้นสร้างบารมีอะไรเป็นอันดับแรก ก็ทรงเห็นพ้องตรงกันหมดทุกพระองค์เลยว่า ต้องสร้างมหาทานบารมี ต้องมีทานเสียก่อน เพราะทานเป็นทางมาแห่งโภคทรัพย์สมบัติ และโภคทรัพย์นี้เองจะทำให้เรามีโอกาสสร้างบารมีอื่นๆ ได้อย่างสะดวกสบาย มหาทานบารมีจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องสั่งสมไว้ เพราะการไปพระนิพพาน ไปที่สุดแห่งธรรมนั้น ไม่ใช่ว่าจะไปกันง่ายๆ เราจะต้องมีบุญบารมีมากๆ ต้องมีความบริสุทธิ์มากๆ จึงจะไปได้ บารมีทั้ง ๓๐ ทัศต้องเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ ตั้งแต่ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี ปัญญาบารมี วิริยบารมี ขันติบารมี สัจจบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี อุเบกขาบารมี บารมีทั้งหมดนี้ต้องครบถ้วนบริบูรณ์ บารมีจะครบถ้วนบริบูรณ์เราก็ต้องสั่งสม เราจะสั่งสมบารมีอื่นๆ ได้สะดวก ก็ต้องมีโภคทรัพย์สมบัติให้มาก มากพอที่จะทำให้เราไม่เดือดร้อน และเหลือพอที่จะแบ่งปันกัน โภคทรัพย์จึงเป็นอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้เราสร้างบารมีอื่นๆ ได้เพิ่มขึ้น สิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อเราได้สร้างมหาทานบารมีเท่านั้น ตัวอย่างที่เราพบเห็นในปัจจุบัน คือ ยามใดที่เรามีศรัทธา พบเนื้อนาบุญ และสมบูรณ์ไปด้วยโภคทรัพย์ ตอนนั้นเราก็สร้างบารมีได้สะดวกสบาย ง่ายดาย แต่ถ้ายามใดเรามีศรัทธา พบเนื้อนาบุญ แต่ขาดโภคทรัพย์ …

๑๖. มหาทานบารมี Read More »

บุญกุศลที่ได้สั่งสมมาอย่างดีแล้ว จะส่งผลให้ไปเสวยสุข อยู่ในสุคติโลกสวรรค์ เรื่องนรกสวรรค์ ใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ไม่ห้าม จะเชื่อก็ได้ ไม่เชื่อก็ไม่บังคับ แต่จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม ให้ทำความดีเอาไว้เถิด หากนรกสวรรค์มีจริง เราสร้างความดีไว้ ตายไปเราก็ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ปิดประตูอบายภูมิ แต่หากเราไม่ทำความดี ไปทำบาปอกุศลกรรม คิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว เมื่อละโลกไปแล้ว บาปอกุศลที่ทำไว้ก็ดึงดูดไปอบาย เพราะฉะนั้น สร้างความดีไว้เถิด ๖ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๒ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ในสมัยพุทธกาล พระราชธิดาของพระเจ้าโกศล พระนามว่า “สุมนา” เมื่อทรงพระเยาว์มีพระชนม์ได้ ๗ พระชันษา ทรงทอดพระเนตรเห็นสิ่งที่เป็นอจินไตยเกิดขึ้น แต่เก็บไว้เป็นความลับ ไม่กล้าบอกใครเพราะเกรงว่า เขาจะไม่เชื่อ จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อพระวิหารเชตวันสร้างเสร็จใหม่ๆ พระเจ้าโกศลทรงรับสั่งให้พระราชธิดาไปรับเสด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หลังจากที่ถวายบังคมพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงบูชาด้วยของหอมและดอกไม้แล้ว ประทับนั่งในที่อันควรแล้ว จึงตรัสเล่าถึงเรื่องที่ทรงสงสัยว่า “หม่อมฉันเห็นเด็ก ๒ คน เพิ่งเกิดใหม่ คนหนึ่งนอนอยู่ในเปลทอง อีกคนหนึ่งนอนที่พื้นใกล้ๆ กัน เด็กที่นอนในเปลทองเป็นน้องชายของหม่อมฉัน ได้คุยกับเด็กที่นอนบนพื้นซึ่งเป็นลูกของหญิงรับใช้ว่า “เห็นไหม ท่านไม่เชื่อคำชักชวนของเราว่า ให้ทำทานตั้งแต่ชาติที่แล้ว ถ้าทำทานก็จะได้เกิดในอู่ทอง แล้วก็มีสมบัติใหญ่อย่างนี้” เด็กชายที่นอนที่พื้นบอกว่า“ถึงจะร่ำรวยมีทรัพย์สินเงินทองแค่ไหน มันก็เป็นแค่ธาตุดินน้ำลมไฟเท่านั้น ไม่เห็นว่าจะสำคัญอย่างไร จะได้นอนเปลทอง หรือว่านอนบนพื้นมันก็เหมือนกัน” เด็กชาย ๒ คน คุยกันตั้งแต่เกิด พระนางสุมนา ซึ่งตอนนั้นมีวัยเพียง ๗ ขวบ จึงไม่กล้าเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟัง และได้นำมาตรัสถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ก็ทรงยืนยันว่า สิ่งที่เธอเห็นเป็นจริงอย่างนั้น พระนางสุมนาจึงกราบทูลถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าต่อว่า “คน ๒ คน มีศรัทธา มีศีล …

๑๗. ผู้ให้..ย่อมได้รับ Read More »

บุญเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จ ในชีวิตของเราทุกระดับเลย ตั้งแต่ระดับปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า บุญนี้จะติดตามส่งผลให้เราทั้งในมนุษย์และในเทวโลก แม้แต่ในอบาย ถ้าบุญได้ช่องละก็จะแวบลงไปช่วยทันทีเลย แต่ว่าคนส่วนมากไม่ค่อยจะเข้าใจ เวลาอะไรไม่ได้ดังใจ ก็มักจะบ่นว่า บุญไม่ช่วย แต่จริงๆ บุญช่วยตลอดเวลา ๒๔ ชั่วโมง อย่าลืมว่า มีแค่บุญกับบาปเท่านั้นที่กำลังประมูลฤทธิ์กันอยู่ ปะทะกันอยู่ มนุษย์เหมือนหุ่นเชิด ต่างก็ทำงานกันทุกอนุวินาที คือ ตลอดเวลา ชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ ใครได้จังหวะช่วงชิงไปได้ก็เป็นหุ่นของเขา ถ้าบุญได้จังหวะ…ก็เป็นหุ่นของบุญ ถ้าบาปชิงช่วงได้…ก็เป็นหุ่นของบาป ถ้าเป็นหุ่นของบุญ ก็คิดดี พูดดี ทำดี ถ้าเป็นหุ่นของบาปก็คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดี ผลออกมาก็ตรงกันข้าม นี่คือกฎแห่งกรรม Law of Karma มันเป็นอย่างนี้ เราจะต้องศึกษาให้เข้าใจ แล้วก็ต้องเลือกทำแต่สิ่งที่ดี ที่จะนำพาชีวิตไปสู่ความสุขความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90 ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 …

๒. มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด Read More »