มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

     นี่ยายยังแข็งแรงอยู่ ยังพูดไหว ก็พูด ๆ เอาไว้ ยายให้สมบัติแก่เรา  เป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุด เพราะฉะนั้น  ให้จำคำของยายไว้ แล้วเก็บรักษาสมบัติที่ยายให้ไว้นี้ให้ดีที่สุด ต่อไปภายภาคหน้าจะได้เอาตัวรอดได้ ยายมีแต่ความหวังดีตลอดเวลา มีแต่คำว่า ”ให้ประโยชน์สูงสุด” อยู่เรื่อยไป      ขอให้พวกเราตั้งใจทำตัวกันให้ดี  ตั้งใจเอาบุญให้เต็มที่เมื่อยังมีกำลังแข็งแรง  ให้รีบขวนขวายให้เต็มกำลัง      เมื่อสร้างวัดเสร็จแล้ว  ยายจะเอาวัด  (ศูนย์พุทธจักรฯ )* ขึ้นไปถวายพระพุทธเจ้าบนพระนิพพานอีกทีหนึ่งจะได้บุญละเอียดติดกันไป  จะได้บุญใหญ่ในครั้งนี้  ต้องตั้งใจทำกันให้ดี      เราต้องช่วยกันทำศูนย์พุทธจักรฯ  ให้สะอาดให้บริสุทธิ์  มีอะไรต้องกราบเรียนหลวงพ่อตามความเป็นจริงทุกประการให้เราถือว่า  เรามีความบริสุทธิ์ใจมีศีล  มีสัจจะ  เหมือนอย่างที่ยายได้ทำเป็นตัวอย่างแก่พวกเราแล้ว *(ศูนย์พุทธจักร ฯ  ปัจจุบันคือ วัดพระธรรมกาย) โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     สาธุชนมากราบขอธรรมะจากคุณยาย  คุณยายจึงสอนว่าคนเราจะตายเมื่อไรก็ไม่มีใครรู้เวลา เพราะฉะนั้นต้องรีบเข้าวัด ก่อนที่เขาจะหามเข้า เดี๋ยวก็วัน  เดี๋ยวก็คืน  ชีวิตก็หมดไปวัน ๆ ต้องตักตวงเอาบุญติดตัวเราไปให้เยอะ ๆ บุญไม่มีกิเลส คนมีกิเลส   เวลาเดือดร้อน  ต้องนึกถึงบุญ หาบุญได้  ใช้ให้เป็น หาเงินได้  ใช้เงินเป็น โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     คุณยายสอนสาธุชนที่มาวัดครั้งแรกว่า ควรเข้าวัดตั้งแต่เรายังเป็น ๆ  อยู่ยังไง ๆ เราก็ต้องเข้า พ่อแม่รักลูกแค่ไหน ลูกตายก็ยังต้องเอาเข้าวัด ลูกรักพ่อแม่มากแค่ไหน  พอตายก็ต้องหามเข้าวัด เราควรเข้าวัดตั้งแต่เรายังรู้เรื่อง  ยังแข็งแรง  ถ้ารอให้แก่แล้วค่อยเข้า  ก็จะเข้าไม่ไหว  ไม่มีแรง คนเราตายแล้วไม่สูญ  คนทำความดีพอจะละโลก      ถ้าจิตคิดถึงเรื่องดี ๆ  ก็ไปสวรรค์ บางคนทำความชั่ว  พอจะละโลก  จิตจะไปเกาะ เรื่องที่ไม่ดี  ก็ไปตกนรก บางคนบาปไม่ทำ  กรรมไม่สร้าง พอละโลกก็ท่องเที่ยวอยู่ในโลก โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

    คุณย่าท่านหนึ่งอายุ 80 ปี  เป็นผู้ใหญ่ใจบุญ  มีลูก  5  คน  มากราบเรียนคุณยายว่า ลูกชายคนเล็กไม่เชื่อฟัง ทำให้เสียใจ คุณยายสอนว่าเสียใจทำไม เขาโตแล้ว บินได้ เขาก็ไปตามทางของเขา สมัยยายอยู่บ้านนครชัยศรี  เลี้ยงแมว  แมวมันออกลูกมา  5  ตัว  ยายเลี้ยงลูกมันจนโตแล้วมันก็ไป        ยายพิจารณาว่า…อ๋อ !  ไอ้หมาแมวนี่  มันก็คน  มันเกิดมาใช้กรรม นกเวลามันฟักไข่  พอลูกมันบินได้  มันก็บินไป คุณน้าอายุมากแล้ว  เราต้องเตรียมตัวแล้ว เราต้องทำบุญ  ตายแล้วเราเอาอะไรไปไม่ได้ ทำบุญก็เอาบุญติดตัวไป ทำบาปก็ได้บาปติดตัวไป โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ในที่สุด  ตัวเราเองเท่านั้น  ที่จะช่วยเราได้ คนอื่นเราจะหวังพึ่งไม่ได้ ต้องอาศัยบุญของเรา  และความตั้งใจของเรา ถ้าเอาใจจรดเข้าไปข้างในศูนย์กลางกาย ความรู้ก็จะกว้างขวางไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าเอาใจไว้ข้างนอกตัว ความรู้ก็ถูกบีบให้แคบลง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ยายทำเพื่อตัวเอง และเพื่อคนหมู่มากด้วย เราเกิดมา  ควรทำประโยชน์สักอย่างหนึ่ง อย่างน้อยที่สุดก็ทำให้ตัวเอง ถ้าทำให้ตัวเองได้แล้ว ยังทำให้คนหมู่มากได้ ชีวิตนี้เกิดมาก็คุ้มแล้ว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     เด็กชายคนหนึ่ง  มากราบเรียนถามคุณยายว่า  ชาติก่อน  เขาเคยเกิดเป็นใคร  เป็นอะไรมาก่อน  คุณยายตอบว่า เรื่องชาติก่อนจะเป็นยังไง เอาไว้ก่อน สำคัญอยู่ที่ตัวคุณในปัจจุบัน จะทำอะไรให้กับตัวเอง เอาตัวเองให้รอด  โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ชีวิตเราเกิดมาคนเดียว ตายก็คนเดียว  จะมัวไปห่วงใครไม่ได้ ตัวเราเองยังเอาตัวไม่รอด เมื่อตัวเราเองยังเอาตัวเองไม่รอด ยังไม่มีที่ยึดที่เกาะแน่นอน ก็แสดงว่า  ตัวเรายังไม่แน่จริง อาจจะเสียทีพญามารเมื่อไรก็ได้ เกิดมาแล้ว  พบพระพุทธศาสนาแล้ว พบวิชชาที่สำคัญและมีประโยชน์ที่สุดแล้ว ยังไม่รีบขวนขวายเมื่อยังหนุ่มยังสาวอยู่ แล้วจะรอไปเมื่อไร เมื่อแก่แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ เรายังไม่รู้แน่ว่า  จะตายเมื่อไร เกิดปุบปับตายไปมิตกนรกหรือ ? ไม่กลัวว่า  เกิดมาแล้วจะเป็นโมฆะหรือ ? ไม่เสียดายเวลาหรอกหรือ ? ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี บุญที่ได้เพิ่มขึ้น  ก็รักษาให้ดี  มีแต่บุญเท่านั้นที่จะ ช่วยเราได้      บุญละเอียดเป็นบุญที่สำคัญมาก เรายังทำบุญละเอียดน้อยอยู่ แล้วเราจะหวังอะไรกับชีวิต ถ้าเกิดมาครั้งนี้เพื่อให้เป็นโมฆะ แล้วจะเกิดมาทำไม ? เห็นแก่คุย  เห็นแก่เล่น เสียเวลาเปล่า ๆ  เราได้อะไรบ้าง ? ลองนึกดูก็จะรู้ว่า  เราขาดทุนหรือกำไร  ระวังเอาไว้ บุญต้องรักษาให้ดี ถ้ารักษาไม่ดี  ไม่นึกถึง  ไม่เอาใจใส่  บุญก็น้อย บุญก็ไม่หลั่งไหลมา ถ้าเรานึกไว้เรื่อย  บุญก็ส่งต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ …

เกิดคนเดียว  ตายคนเดียว Read More »

     ก่อนนอน  ให้พิจารณาธรรมะให้ละเอียดก่อนแล้วค่อยนอน เริ่มต้นจากดูการกระทำของตัวเราเองทุกอย่าง ตั้งแต่เช้าจรดเย็น  เริ่มตั้งแต่ตื่นนอน  กินข้าว  ทำงาน นั่งธรรมะ  รักษาศีล  ทำทาน ดูว่าเราทำบุญมากน้อยแค่ไหน  ทำกรรมอะไรไว้บ้าง  แล้วตั้งใจให้ดี เวรกรรมต่าง ๆ  พยายามละเสีย  อย่าให้ติดตัวเราไป  แม้ชั่วคืนเดียวก็ตาม      พิจารณาละไปเรื่อย ๆ  ละเวร  ละกรรม  ละความชั่วทุกชนิด  ละความบกพร่องในการประพฤติปฏิบัติธรรม ให้พิจารณาแก้ไขปรับปรุงให้ดีขึ้น  ละความชั่วให้หมด  แล้วคิดปรับปรุง  ทำแต่ความดีตลอดไป  ทำอย่างนี้ ทุก ๆ  วัน เพราะชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเรา  ต้องเอาแต่บุญล้วน ๆ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ธรรมะเป็นของละเอียดลุ่มลึกมาก ยากที่คนทั่วไปจะเข้าถึงได้ง่าย ๆ หรือเข้าใจได้ภายในช่วงเวลาอันสั้น กว่าเราจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์  ยากนะ  ลำบากนะ  จะได้เป็นมนุษย์ไม่ใช่ง่าย ๆ ฉะนั้น  เราเกิดมาแล้ว  พบพระพุทธศาสนาแล้ว  ก็ต้องสร้างบารมีให้คุ้มค่า  เพื่อให้บุญบารมีของเราเต็มเปี่ยม จะได้หาทางพ้นทุกข์ได้เกิดมาแล้ว  จะเป็นอะไรก็ช่าง  มีฐานะอย่างไรก็ช่าง จะอย่างไรเราก็ทนเอา  เราเกิดมาแล้วนี่  จะไปเปลี่ยนแปลง อะไรได้  กรรมเราทำไว้อย่างไรก็ได้อย่างนั้น ถ้าอยากให้ดีกว่านี้ก็ต้องทำความดีให้มากยิ่งขึ้นอีก ในเมื่อเกิดมาแล้วทุกคนก็ต้องตายทั้งนั้น ตัวเราเองก็ต้องตายด้วย  และก็ไม่รู้ว่าจะตายเมื่อไร เราต้องขวนขวายหาบุญกุศลติดตัวเราไปมาก ๆ สมบัติอย่างอื่นเราก็ไม่สามารถนำติดตัวไปได้ เราเกิดมาแล้วเป็นอย่างนี้  ก็ต้องทนเอา ทนเอาเถิด ทำให้ดีที่สุด ทำตัวของเราให้ดีที่สุด แล้วพยายามทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีที่สุด ในอนาคตข้างหน้าจะได้แต่สิ่งดี ๆ เราทำก็ตาย  ไม่ทำก็ตาย ฉะนั้นเราทำดีกว่า  ทำสุดความสามารถของเรา      อย่าขี้เกียจนั่งธรรมะ พยายามนั่งธรรมะให้มาก ๆ  เพื่อให้จิตใจมีสมาธิ(Meditation) หนักแน่น ถ้าเราไม่มีสมาธิแล้ว  อกุศลก็เข้าถึงจิตใจเราได้ง่าย บาปก็เกิดแก่ใจเรา แค่เราทำสมาธิให้มั่นคง บุญกุศลก็เกิดขึ้นแก่ใจเราเสมอ ๆ บาปอกุศลก็แทรกไม่ได้ …

ขวนขวายสร้างบุญให้เต็มที่ Read More »

     เมื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับตัวเรา  ต้องเอาธรรมขึ้นมาพิจารณาเสมอว่า  เป็นอย่างไร อย่าให้เราหลงเพลิดเพลินไปตามกิเลส  เดี๋ยวเราจะเป็นเหยื่อของกิเลสเปล่า ๆ ต้องพยายามตรึกอยู่ในธรรมะตลอดเวลา  เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น  ปัญญาที่เกิดจากการนั่งธรรมะจะช่วยให้เรารู้ในสิ่งที่ถูกต้องมากที่สุด วันหนึ่ง ๆ  ผ่านไปอย่างรวดเร็ว  เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็อาทิตย์  เดี๋ยวเดือนเดี๋ยวปี  ลองพิจารณาดูเถิดว่าเวลาล่วงไป ๆ  เราทำอะไรบ้าง      เราต้องพิจารณาอยู่เสมอว่า  เราดำเนินชีวิตตาม จุดมุ่งหมายของเราหรือเปล่า ? เราควรทำสิ่งใดบ้าง ?  ควรเว้นสิ่งใดบ้าง ? การกระทำครั้งนี้  เหมาะสมกับตัวเราและฐานะเราแล้วหรือ ? ต้องพิจารณาอยู่เสมอ  อย่าได้หลงตัวเอง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     เราแก่แล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ให้คิดถึงความแก่ตลอดเวลา ถ้ายังทะนงว่าเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ก็จะทำให้หลงตกนรกได้ง่าย ๆ เอาบุญละเอียดให้มากกว่าบุญหยาบ เพราะบุญละเอียดทำให้หลุดจากกิเลส โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ตัวเราก็เหมือนลูกไก่ ยังไม่สามารถพ้นปากเหยี่ยวปากกาไปได้หรอก พยายามเอาตัวเองให้รอดก่อน แล้วจึงคิดไปชักชวนคนอื่น  และเป็นห่วงคนอื่น      ยายออกจากบ้านมา  ไม่เคยคิดถึงบ้านเลย ไม่เคยกลับบ้านเลย  จะกลับก็เมื่อแม่ตาย  ไปเผาแม่ พอกลับถึงบ้าน สมบัติของยาย  ยายก็แบ่งให้คนอื่นเขาหมด ที่นา 15 ไร่ให้น้องสาว เพราะเขาดูแลแม่ ที่นา 20 ไร่ให้พระน้องชาย ท่านจะได้ไม่ลำบาก โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ให้พิจารณาว่า “เราแก่ไปทุกวันแล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่” ยายนึกว่ายายแก่ตั้งแต่ยายยังเป็นสาว ทำให้ยายเร่งสร้างบารมี โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     คุณยายปรารภกับตัวเองว่า หมดทั้งโลกทั้งธรรม จะหวังพึ่งคนอื่นไม่ได้ ต้องพึ่งตัวเราเอง พึ่งคนอื่นไม่ได้เลย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย