มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

ไม่อยากเด่น  อยากดัง

    ยายเป็นคนที่ไม่ทะเยอทะยาน  ไม่อยากดัง  ไม่อยากเด่นอย่างคนอื่น ๆ เขา  เป็นนิสัยติดตัวมาอย่างนี้นานมากแล้ว มาอยู่วัดปากน้ำทำวิชชากับหลวงพ่อ  ก็เป็นคน เงียบ ๆ  พูดจาแต่เรื่องที่เป็นสาระ  อยู่ในที่ทำวิชชาก็ไม่ค่อยพูด  แต่เวลายายพูด  คนอื่นก็ต้องฟังกันทั้งหมด      เรื่องอื่น ๆ ไม่ยุ่งไม่เกี่ยวกับเขา  แต่เรื่องวิชชาที่หลวงพ่อสั่งแล้ว  ใครทำผิดก็ต้องว่ากัน  อยู่ในที่ทำวิชชาก็พูดเฉพาะเรื่องทำวิชชา  นอกนั้นปกติไม่พูดอะไร  ทำหน้าที่ไปเรื่อย ๆ หลวงพ่อถามคำก็พูดคำ  ถามวิชชาก็ตอบเรื่องวิชชา  นอกนั้นไม่ได้เสนออะไรกับท่าน  มีเรื่องจึงจะพูด  มีหน้าที่ตอบหลวงพ่ออย่างเดียวยายไม่มีความทะเยอทะยานอย่างคนอื่นเขา       ถ้าอยากเด่นอยากดัง  ในที่สุดจะไม่ได้ดังสมอยาก  เพราะบุญทำไว้ไม่พอที่จะรองรับได้  เหมือนฐานไม่ดี ก็ต้องพัง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

สั่งสมความดี

     คนเราเกิดมาแล้ว  ต้องสร้างความดี ยายสั่งสมความดีไว้ทีละเล็กละน้อย ทำไปเรื่อย ๆ  อย่างสม่ำเสมอ ไม่มีความอยากเด่นอยากดังเข้ามาเจือปน เมื่อสั่งสมความดีนานเข้า  ความดีมากขึ้น ผลของความดีก็ปรากฏ  ได้ชื่นชมกับความดีที่ทำไว้ ความดีที่สั่งสมไว้นี้  ไม่มีใครจะปิดบังได้  ไม่อยากดัง ก็ดังเอง       คนทางโลก  ทำดีแล้วไม่เห็นผลก็บ่น จริง ๆ แล้ว เพิ่งจะทำความดีได้นิดเดียว ยังไม่มีผลก็บ่นแล้ว ยายสร้างความดีมาตลอด  จนกระทั่งเห็นผลปรากฏ  เมื่อนึกถึงการสร้างบารมีที่ผ่านมาทั้งหมด  ก็ปีติในบุญและชัยชนะที่สะอาดบริสุทธิ์ทุกครั้ง  ยายจึงไม่มีปมด้อยในใจเลย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ต้องมีความดีเป็นฐาน 

     คนที่ยังไม่มีความรู้ยังไม่มีความดี  แต่อยากดัง อยากมีชื่อเสียง อยากเป็นใหญ่ อย่างนี้ไปได้ไม่นานก็ตกกระป๋อง เพราะไม่มีฐานของความดีรองรับไว้ ยิ่งประกาศอย่างนี้  ยิ่งทำลายตัวเองเร็วขึ้น โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ไม่อยากได้สมบัติใคร

    ยายเป็นคนสร้างวัด อาศัยบุญ  มีกิน  มีน้ำอาบ  มีที่อยู่ ไม่อยากได้สมบัติใคร ไม่ไปลักขโมยใคร ใครทำอะไรกับยาย ให้เขาแบกเอาไปให้หมด ยายจะไม่ทำให้ใครกระเทือนใจ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

พิจารณาด้วยธรรมะ

     เมื่อมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นกับตัวเรา  ต้องเอาธรรมขึ้นมาพิจารณาเสมอว่า  เป็นอย่างไร อย่าให้เราหลงเพลิดเพลินไปตามกิเลส  เดี๋ยวเราจะเป็นเหยื่อของกิเลสเปล่า ๆ ต้องพยายามตรึกอยู่ในธรรมะตลอดเวลา  เมื่อมีอะไรเกิดขึ้น  ปัญญาที่เกิดจากการนั่งธรรมะจะช่วยให้เรารู้ในสิ่งที่ถูกต้องมากที่สุด วันหนึ่ง ๆ  ผ่านไปอย่างรวดเร็ว  เดี๋ยววันเดี๋ยวคืน เดี๋ยวก็อาทิตย์  เดี๋ยวเดือนเดี๋ยวปี  ลองพิจารณาดูเถิดว่าเวลาล่วงไป ๆ  เราทำอะไรบ้าง      เราต้องพิจารณาอยู่เสมอว่า  เราดำเนินชีวิตตาม จุดมุ่งหมายของเราหรือเปล่า ? เราควรทำสิ่งใดบ้าง ?  ควรเว้นสิ่งใดบ้าง ? การกระทำครั้งนี้  เหมาะสมกับตัวเราและฐานะเราแล้วหรือ ? ต้องพิจารณาอยู่เสมอ  อย่าได้หลงตัวเอง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

อย่าประมาทในวัย

     เราแก่แล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ให้คิดถึงความแก่ตลอดเวลา ถ้ายังทะนงว่าเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่ ก็จะทำให้หลงตกนรกได้ง่าย ๆ เอาบุญละเอียดให้มากกว่าบุญหยาบ เพราะบุญละเอียดทำให้หลุดจากกิเลส โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เอาตัวเองให้รอดก่อน 

     ตัวเราก็เหมือนลูกไก่ ยังไม่สามารถพ้นปากเหยี่ยวปากกาไปได้หรอก พยายามเอาตัวเองให้รอดก่อน แล้วจึงคิดไปชักชวนคนอื่น  และเป็นห่วงคนอื่น      ยายออกจากบ้านมา  ไม่เคยคิดถึงบ้านเลย ไม่เคยกลับบ้านเลย  จะกลับก็เมื่อแม่ตาย  ไปเผาแม่ พอกลับถึงบ้าน สมบัติของยาย  ยายก็แบ่งให้คนอื่นเขาหมด ที่นา 15 ไร่ให้น้องสาว เพราะเขาดูแลแม่ ที่นา 20 ไร่ให้พระน้องชาย ท่านจะได้ไม่ลำบาก โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

แก่แล้วนะ

     ให้พิจารณาว่า “เราแก่ไปทุกวันแล้วนะ อย่านึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวอยู่” ยายนึกว่ายายแก่ตั้งแต่ยายยังเป็นสาว ทำให้ยายเร่งสร้างบารมี โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

พึ่งตนเอง

     คุณยายปรารภกับตัวเองว่า หมดทั้งโลกทั้งธรรม จะหวังพึ่งคนอื่นไม่ได้ ต้องพึ่งตัวเราเอง พึ่งคนอื่นไม่ได้เลย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เตรียมใจ

     ยายอธิษฐานว่า“แม้จะเป็นโรคหนักหนาเพียงใดก็ตาม  ขออย่าให้หมอปิดบังเลย  ขอให้หมอบอกให้รู้หมด จะได้เตรียมตัวเตรียมใจได้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

วิธีแก้ทุกข์

     เวลามีทุกข์ให้สวดมนต์เยอะ ๆ นั่งภาวนาสัมมาอะระหังให้มาก ๆ ไม่มีใครช่วยเราได้เท่ากับตัวเราเอง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

สอนตัวเอง

     เราเกิดมาแล้ว  ควรจะรู้จักสอนตัวเอง ยายเองไม่เห็นต้องมีคนสอนเลย ยายก็ทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ ทั้ง ๆ  ที่ยายไม่รู้หนังสือสักตัว ทุกสิ่งทุกอย่างคอยสังเกตเอาก็สามารถสอนตัวเองได้       อย่างกับเรื่องทำความสะอาด  ก็ไม่เห็นมีใครมาสอน  พ่อยายก็ไม่ได้สอน  แม่ก็ไม่ได้สอน  ยายสอนตัวเอง ตั้งแต่สมัยยายเป็นเด็ก  อยู่นครชัยศรีโน้น  เวลากินข้าวแล้ว  เก็บหม้อข้าวถ้วยชามล้าง  ยายจะล้างทั้งข้าง นอกทั้งข้างใน  ล้างจนเกลี้ยงทั้งหมด เวลาถูบ้าน  ยายก็ถูให้สะอาดทั้งบนบันได  และใต้บันได  พวกพี่ ๆ  เขาก็บอกว่า  ทำไมไม่ล้างเฉพาะด้านที่ใช้เท่านั้น  หรือทำไมไม่ถูเฉพาะบนบันไดเท่านั้น ยายก็บอกว่า  “ไม่รู้เหมือนกัน  ยายก็อยากถูของยายอย่างนี้  อยากถูให้มันสะอาดให้หมด” มันสอนตัวเองให้ล้างให้สะอาด  ทั้งข้างนอกทั้งข้างใน      สมัยอยู่บ้านคุณนายเลี้ยบก็เหมือนกัน  เวลาเช็ด โต๊ะเก้าอี้  ยายเช็ดทั้งข้างบนข้างล่างให้สะอาด  ไม่ให้มีฝุ่นเหลือเลย ใจยายจดจ่อรักความสะอาด  ทำทุกอย่างให้ สะอาด  เห็นอะไรสกปรกเป็นไม่ได้  เล็งไว้เชียว  ว่างเมื่อไร ก็ทำทันที อย่างกับวันหนึ่ง  ยายมองเห็นตะไคร่น้ำขึ้นที่มุม บันได  ยายเห็นแล้วเล็งเอาไว้  พอว่างปุ๊บ  ยายก็จัดการขัดเสียสะอาดเรียบไปเลย  …

สอนตัวเอง Read More »

มองตัวเอง

     ยายมองตัวเอง  มองให้ทะลุ  เข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน  มองตั้งแต่หยาบก่อนว่า  เป็นอย่างไร มองให้เข้าใจทีเดียว  แล้วมองละเอียดเป็นขั้น ๆ ไป พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว  ก็เข้าใจสิ่งอื่น  คนอื่นได้หมดทุกอย่าง นี่ทางธรรมเป็นอย่างนี้  เป็นเรื่องแปลก  แต่เป็นความจริงทีเดียว      ขอให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง  ก็เข้าใจสิ่งอื่น  คนอื่นได้หมดว่าเป็นอย่างไร  เพราะโลกคือตัวเรา มองไปในตัวเราก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน แต่ทางโลกไม่เป็นอย่างนั้น  มัวแต่มองคนอื่น  ให้เข้าใจคนอื่น  มองแล้วก็ร้อนใจ  เห็นแล้วก็ไม่เข้าใจ  อยากเข้าใจคนอื่นแต่ลืมมองตัวเอง  อย่างนี้ทำไปเท่าไรก็ไม่เข้าใจ      สำหรับยาย  มองแต่ตัวเองให้เข้าใจก่อน  ก็จะเข้าใจคนอื่นได้หมด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เพื่อตัวเอง

     ในสมัยที่หลวงพ่อวัดปากน้ำทำวิชชาอยู่ ท่านเคยถามทุก ๆ คน  ที่ทำวิชชา  ถามว่า  รู้ไหม เราทำวิชชานี้เพื่ออะไร ? ถามเรียงตัวเลย  ให้ตอบทีละคน  บางคนก็ตอบว่า..ทำเพื่อพระศาสนา…ทำเพื่อวัด…ทำเพื่อหลวงพ่อ ตอบในทำนองนี้ทุกคน  จนถามมาถึงยาย  ยายก็ตอบหลวงพ่อว่า  ที่มาทำวิชชาอยู่นี้  ลูกทำเพื่อตัวเอง        เป็นคำตอบที่หลวงพ่อท่านพอใจที่สุด ท่านบอกว่า เออ ! ต้องอย่างนี้สิ  จึงจะใช้ได้  ที่มาทำอยู่นี่ก็เพื่อช่วยตัวของตัวเอง ใครจะไปช่วยใครได้ทำไปก็เพื่อช่วยตัวเองให้พ้นทุกข์ พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ธรรมะเป็นที่พึ่ง 

     ยายมองไปตลอดหมด ก็เห็นชัดว่า  ในโลก  ในธาตุ  ในธรรมทั้งหมดนี้ ไม่มีใครเลยที่จะช่วยยายได้ ยกเว้นยายจะช่วยตัวเองเท่านั้น ยายจึงพยายามช่วยตัวเองมาตลอด ทุกข์ของเราใครเขาจะช่วยได้คิดหาทางช่วยตัวเองอยู่เสมอ หวังเอาตัวเองเป็นที่พึ่ง หวังพึ่งธรรมะในตัวเอง ที่เอาตัวรอดมาได้ทุกอย่าง เพราะยายมีธรรมะเป็นที่พึ่ง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย