มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

     ในสมัยที่หลวงพ่อวัดปากน้ำทำวิชชาอยู่ ท่านเคยถามทุก ๆ คน  ที่ทำวิชชา  ถามว่า  รู้ไหม เราทำวิชชานี้เพื่ออะไร ? ถามเรียงตัวเลย  ให้ตอบทีละคน  บางคนก็ตอบว่า..ทำเพื่อพระศาสนา…ทำเพื่อวัด…ทำเพื่อหลวงพ่อ ตอบในทำนองนี้ทุกคน  จนถามมาถึงยาย  ยายก็ตอบหลวงพ่อว่า  ที่มาทำวิชชาอยู่นี้  ลูกทำเพื่อตัวเอง        เป็นคำตอบที่หลวงพ่อท่านพอใจที่สุด ท่านบอกว่า เออ ! ต้องอย่างนี้สิ  จึงจะใช้ได้  ที่มาทำอยู่นี่ก็เพื่อช่วยตัวของตัวเอง ใครจะไปช่วยใครได้ทำไปก็เพื่อช่วยตัวเองให้พ้นทุกข์ พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ยายมองไปตลอดหมด ก็เห็นชัดว่า  ในโลก  ในธาตุ  ในธรรมทั้งหมดนี้ ไม่มีใครเลยที่จะช่วยยายได้ ยกเว้นยายจะช่วยตัวเองเท่านั้น ยายจึงพยายามช่วยตัวเองมาตลอด ทุกข์ของเราใครเขาจะช่วยได้คิดหาทางช่วยตัวเองอยู่เสมอ หวังเอาตัวเองเป็นที่พึ่ง หวังพึ่งธรรมะในตัวเอง ที่เอาตัวรอดมาได้ทุกอย่าง เพราะยายมีธรรมะเป็นที่พึ่ง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

    ให้เราสร้างความดีของเราให้มากเข้า บุญมากเท่าภูเขาเมื่อไร อะไร ๆ  ก็ปิดไม่อยู่  บังไม่อยู่ ใคร ๆ  ก็จะเห็นความดีของเรา จำคำของยายเอาไว้ให้ดีนะ เราสร้างความดี  สร้างบุญของเราไปอย่างนี้ จะได้ชื่อว่า  รักตัวเอง  ส่งเสริมตัวเอง ทำบุญมาก ๆ  เข้า  สักวันหนึ่งบุญจะเต็มแน่นอน ถึงวันนั้นเราก็สบาย มีแต่ความสุข โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     เกิดเป็นคน มันต้องหามงคลใส่ตัว  ชีวิตถึงจะเจริญได้ จะต้องนึก  ต้องคิดหามงคลใส่ตัว คิดแต่เรื่องดี ๆ  ที่เป็นมงคล  ใจถึงจะเจริญได้ ถ้าใจดี คำพูดก็เป็นมงคล ทำอะไรก็จะเป็นมงคลไปด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

    เราต้องคิดให้ดีว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ชาติสุดท้ายที่เราจะมีโอกาสแก้ไขตัวเรา ชาติสุดท้ายแล้ว จะต้องแก้ไขตัวเองให้ดีที่สุด ต้องสร้างบุญให้มาก ๆ  ให้บุญเป็นภูเขา ถ้าจะสร้างบุญให้ได้มาก ๆ ก็ต้องนั่งธรรมะมาก ๆ อธิษฐานมาก ๆ  ล้อมคอกให้ดีด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ในที่สุด  ตัวเราเองเท่านั้น  ที่จะช่วยเราได้ คนอื่นเราจะหวังพึ่งไม่ได้ ต้องอาศัยบุญของเรา  และความตั้งใจของเรา ถ้าเอาใจจรดเข้าไปข้างในศูนย์กลางกาย ความรู้ก็จะกว้างขวางไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าเอาใจไว้ข้างนอกตัว ความรู้ก็ถูกบีบให้แคบลง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ยายทำเพื่อตัวเอง และเพื่อคนหมู่มากด้วย เราเกิดมา  ควรทำประโยชน์สักอย่างหนึ่ง อย่างน้อยที่สุดก็ทำให้ตัวเอง ถ้าทำให้ตัวเองได้แล้ว ยังทำให้คนหมู่มากได้ ชีวิตนี้เกิดมาก็คุ้มแล้ว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     เด็กชายคนหนึ่ง  มากราบเรียนถามคุณยายว่า  ชาติก่อน  เขาเคยเกิดเป็นใคร  เป็นอะไรมาก่อน  คุณยายตอบว่า เรื่องชาติก่อนจะเป็นยังไง เอาไว้ก่อน สำคัญอยู่ที่ตัวคุณในปัจจุบัน จะทำอะไรให้กับตัวเอง เอาตัวเองให้รอด  โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

     ชีวิตเราเกิดมาคนเดียว ตายก็คนเดียว  จะมัวไปห่วงใครไม่ได้ ตัวเราเองยังเอาตัวไม่รอด เมื่อตัวเราเองยังเอาตัวเองไม่รอด ยังไม่มีที่ยึดที่เกาะแน่นอน ก็แสดงว่า  ตัวเรายังไม่แน่จริง อาจจะเสียทีพญามารเมื่อไรก็ได้ เกิดมาแล้ว  พบพระพุทธศาสนาแล้ว พบวิชชาที่สำคัญและมีประโยชน์ที่สุดแล้ว ยังไม่รีบขวนขวายเมื่อยังหนุ่มยังสาวอยู่ แล้วจะรอไปเมื่อไร เมื่อแก่แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ เรายังไม่รู้แน่ว่า  จะตายเมื่อไร เกิดปุบปับตายไปมิตกนรกหรือ ? ไม่กลัวว่า  เกิดมาแล้วจะเป็นโมฆะหรือ ? ไม่เสียดายเวลาหรอกหรือ ? ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี บุญที่ได้เพิ่มขึ้น  ก็รักษาให้ดี  มีแต่บุญเท่านั้นที่จะ ช่วยเราได้      บุญละเอียดเป็นบุญที่สำคัญมาก เรายังทำบุญละเอียดน้อยอยู่ แล้วเราจะหวังอะไรกับชีวิต ถ้าเกิดมาครั้งนี้เพื่อให้เป็นโมฆะ แล้วจะเกิดมาทำไม ? เห็นแก่คุย  เห็นแก่เล่น เสียเวลาเปล่า ๆ  เราได้อะไรบ้าง ? ลองนึกดูก็จะรู้ว่า  เราขาดทุนหรือกำไร  ระวังเอาไว้ บุญต้องรักษาให้ดี ถ้ารักษาไม่ดี  ไม่นึกถึง  ไม่เอาใจใส่  บุญก็น้อย บุญก็ไม่หลั่งไหลมา ถ้าเรานึกไว้เรื่อย  บุญก็ส่งต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ …

เกิดคนเดียว  ตายคนเดียว Read More »