หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

7.ศึกชิงภพ

ศึกชิงภพ มีผู้มีบุญหลายท่าน ไม่ว่าจะอยู่ระดับไหนก็ตาม ชนชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้นสูง ถ้าไม่เคยหมั่นนึกถึงบุญ หรือไม่รู้จักหลักสูตรของชีวิตก่อนเดินทาง ไปสู่ปรโลกว่า ถ้าใจใสไปดี ใจหมองไปไม่ดี (ไปอบาย) ถ้าไม่รู้ตรงนี้ ก็จะทำไม่เป็น ใจใสอยู่ที่นึกถึงความดีที่เราทำ ใจหมองเพราะนึกถึงชีวิตที่ผิดพลาด ที่เคยทำไม่ดีเอาไว้ มันมาฉายให้เห็น ไม่ว่าเราจะมีหรือไม่มีความรู้ก็ตาม ถ้าไม่รู้หลักสูตรของชีวิต ก่อนเดินทางไปสู่ปรโลกก็จะทำไม่เป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงสุดท้ายของชีวิต มันมีโรคภัยไข้เจ็บ บางคน ก็ทุกข์ทรมานมาก บางคนก็ปานกลาง บางคนก็น้อย ไม่เหมือนกัน แต่จะ ทุกข์มากทุกข์น้อย ก็ต้องรู้จักหลักวิชชา ถ้าไม่รู้ก็ทำไม่เป็น ถ้าทำไม่เป็น แล้วอันตราย อันตรายอย่างไร แม้สั่งสมบุญมามาก ถ้าเราไม่หมั่นนึก เพราะไม่เข้าใจ ตายใหม่ ๆ เมื่อความทุกขเวทนาครอบงำ ใจจะพัวพันอยู่กับความทุกข์ ความเจ็บป่วย ตอนนั้นมันจะขาดสติ เวลากายละเอียดหลุดไปจากกายหยาบ ก็จะไปอยู่ ที่บ้านบ้าง หรือนึกถึงใครก็จะไปอยู่ตรงนั้น วนเวียนอยู่ ๗ วัน แล้วก็จะมี เจ้าหน้าที่จากยมโลกเขามาพาไป ตามกำลังแห่งวิบากกรรมที่เราทำเอาไว้ ตรงนี้มันจะให้ช่องก่อน …

7.ศึกชิงภพ Read More »

8.ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใส ๆ

ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใสๆ ทุกคนในโลก ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามจะต้องเดินทางไปสู่ปรโลกด้วย กันทุกคน ไม่มีใครสามารถหลีกเลี่ยง หรือปฏิเสธได้เลย แม้ว่าจะเต็มใจ หรือไม่เต็มใจก็ตาม ซึ่งปรโลกนั้นมีทางไปอยู่ ๒ ทาง คือ สุคติ กับ ทุคติ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า “ถ้าใจผ่องใส ไม่เศร้าหมอง สุคติเป็นที่ไป ถ้าใจเศร้าหมอง ไม่ผ่องใส ทุคติเป็นที่ไป” ช่วงสุดท้ายของชีวิต ใครก็ช่วยเราไม่ได้ ความใสกับความหมอง เรา ต้องทำด้วยตัวของเราเอง คนอื่นได้แค่คอยชี้แนะ คอยเป็นกำลังใจให้เท่านั้น เราไม่ควรเอาชีวิตของเราไปเสี่ยง โดยการเลี่ยงการกระทำความดี ตอนที่ยังแข็งแรงอยู่ แล้วไปหวังพึ่งน้ำบ่อหน้า ไปแสวงหาความใส ตอนใกล้จะถึงวันสุดท้ายของชีวิต อย่าประมาทนะ มีบุคคลจำนวนน้อย แค่บางคนเท่านั้น ซึ่งถ้าเทียบเป็นเปอร์เซ็นต์ ไม่ถึงเปอร์เซ็นต์ที่โชคดี ดังนั้นเราอย่าเสี่ยงเลย เพราะถ้าพลาดพลั้งไป ชีวิตในปรโลกนั้นยาวนานเป็นหมื่น เป็นแสน เป็นล้าน เป็นหลาย ๆ ล้านปี เป็นกัป เป็นมหากัปในเมืองมนุษย์ ยาวนานมาก เพราะฉะนั้นอย่าไปเสี่ยง ๒๓ มีนาคม พ.ศ. …

8.ทำไมเราต้องรักษาใจให้ใส ๆ Read More »

9.เลือกอาชีพให้เป็น

เลือกอาชีพให้เป็น จะประกอบอาชีพอะไรต้องเลือกให้ดี สัมมาอาชีวะหรือมิจฉาอาชีวะ เราต้องศึกษากันเสียก่อน อยากรวย ครูไม่ใหญ่เห็นด้วย แต่จะรวยด้วยอาชีพอะไรต้องศึกษา “มิจฉาอาชีวะ” แม้รวยมากก็ทุกข์ แล้วรวยชาติเดียว ทุกข์ทั้งปัจจุบัน หน้าชื่น อกมันเหงา ๆ ตายก็ไปอบาย เกิดมาในสังสารวัฏก็ทุกข์ยาวนานต่อไปอีก แต่ถ้า “สัมมาอาชีวะ” รวย…แม้ไม่เท่ามิจฉาอาชีวะ แต่ก็มีสุขกันไปทุกชาติ แล้วก็จะรวยไปหลายชาติ เวลานำปัจจัยนั้นมาทำบุญก็ได้บุญมาก แต่ถ้านำปัจจัยจากมิจฉาอาชีวะมาทำบุญ แม้ทำมากก็ได้บุญน้อย เพราะมันเป็นบุญปนบาป ( มิจฉาอาชีวะหรือมิจฉาวณิชชา คือ อาชีพต้องห้ามมี ๕ ประเภท ๑. ค้าอาวุธ ได้แก่ อาวุธปืน อาวุธเคมี ระเบิด นิวเคลียร์ อาวุธอื่น ๆ เป็นต้น ๒. ค้ามนุษย์ ได้แก่ การค้าเด็ก การค้าทาส ตลอดจนการใช้แรงงานเด็กและสตรี อย่างทารุณ รวมถึงการขายตัวหรือขายบริการทางเพศทั้งของตัวเองและผู้อื่น ๓. ค้าสัตว์เพื่อนำไปฆ่า หรือเบียดเบียน ๔. ค้าขายน้ำเมา ตลอดจนการค้าสารเสพติดทุกชนิด …

9.เลือกอาชีพให้เป็น Read More »

10.วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด

วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด ช่วงชีวิตที่ผ่านมา ก่อนที่เราจะได้มาเข้าวัด ปฏิบัติธรรม ได้มาศึกษา คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เราอาจเคยดำเนินชีวิตผิดพลาดกันมา ทั้งทางกาย วาจา ใจ ซึ่งทุกการกระทำล้วนมีผลเป็นวิบากกรรมทั้งสิ้น ทีนี้เราจะมีวิธีการแก้ไขวิบากกรรมอย่างไรให้หมดไป วิธีแก้ไขให้หมดไป คือ ต้องไปเกิดในยุคที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า บังเกิดขึ้น แล้วก็ฟังธรรม ปฏิบัติธรรมจนกระทั่งหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ เมื่อหมดกิเลสก็หมดกรรม หมดกรรมก็หมดวิบาก คือพระองค์จะสอนให้ เราหมดกิเลสนั่นแหละ แต่ถ้าไม่บังเกิดขึ้นในยุคที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น แต่เกิด ในยุคที่มีพระพุทธศาสนา วิชชาธรรมกาย สอนให้เราได้รู้เรื่องกฎแห่งกรรม สิ่งที่เราจะต้องทำ คือ ๑ อดีตที่ผิดพลาด ลืมให้หมด ๒ บาปทุกชนิดไม่ทำเพิ่มอีก ๓ หมั่นนึกถึงบุญที่ได้สั่งสมมาทั้งหมด ๔ ทำบุญเพิ่มขึ้น ให้เข้มข้น ทับทวี ๕ ปฏิบัติธรรม ให้เข้าถึงพระธรรมกาย ถ้าทำได้อย่างนี้ หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย หรือบุญได้ช่อง ส่งผลก่อน บุญก็จะส่งผลก่อนตลอดต่อไปเรื่อย ๆ ด้วยอานุภาพ แห่งการเข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว ๒๖ สิงหาคม พ.ศ. …

10.วิธีแก้ไขอดีตที่ผิดพลาด Read More »

11.ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน?

ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน? ทาน…ทำให้ รวย ศีล…ทำให้ สวย หล่อ ภาวนา…ทำให้ ฉลาด มีปัญญา การที่เราเกิดมาเป็นหญิง หรือชายก็ดี เกิดในตระกูลที่ดีงาม สูงส่ง หรือต่ำทรามก็ดี มีความสำเร็จมากหรือน้อยก็ดี หล่อ สวย อัปลักษณ์ ขี้เหร่ก็ดี เฉลียวฉลาด เป็นบัณฑิตนักปราชญ์ หรือไม่ฉลาดก็ดี ล้วนเป็นผลจากการกระทำของเราในอดีตทั้งสิ้น เราปรารถนาอย่างไร เราก็เป็นอย่างนั้น แต่บางทีเราก็ไม่ได้ปรารถนา แต่เราไม่มีความรู้ว่า ทำอย่างไรจึงจะได้สิ่งดี ๆ เกิดขึ้น บางทีเราไม่เชื่อเรื่องการเวียนว่ายตายเกิดด้วยซ้ำไป จึงไม่สั่งสมสิ่งที่ดีงาม ดังนั้น เราจึงไม่ควรหันหลังให้กับความดี และไม่ควรละทิ้งคำสอนของท่านผู้รู้ เพราะทุกสิ่งที่เราทำ ทุกคำที่เราพูด จนกระทั่งความคิดของเรา ทั้งหมดล้วนส่งผลปรับปรุงชีวิตของเรา ให้ดีหรือเลวได้ทั้งสิ้น ๒๐ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๘ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/43 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 2 …

11.ทำไมคนเราถึงแตกต่างกัน? Read More »

12.มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด

มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด “บุญ” เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข และความสำเร็จในชีวิตของเรา ทุกระดับเลย ตั้งแต่ระดับปุถุชนจนกระทั่งเป็นพระอริยเจ้า บุญจะติดตามส่งผลให้เราทั้งในมนุษยโลกและในเทวโลก แม้แต่ไปใน อบาย ถ้าบุญได้ช่องจะแวบลงไปช่วยทันทีเลย แต่ว่าคนส่วนมากไม่ค่อยจะ เข้าใจ เวลาอะไรไม่ได้ดังใจก็มักจะบ่นว่า “บุญไม่ช่วย” แต่จริง ๆ บุญช่วย ตลอดเวลา ๒๔ น. อย่าลืมว่า มีแค่บุญกับบาปเท่านั้นที่กำลังประมวลฤทธิ์กันอยู่ ปะทะ กันอยู่ มนุษย์เหมือนหุ่นเชิด ต่างก็ทำงานกันทุกอนุวินาที คือ ตลอดเวลา ชิงช่วงช่วงชิงกันอยู่ ใครได้จังหวะช่วงชิงไปได้ก็เป็นหุ่นของเขา ถ้าบุญได้จังหวะ…ก็เป็นหุ่นของบุญ ถ้าบาปชิงช่วงได้…ก็เป็นหุ่นของบาป ถ้าเป็นหุ่นของบุญ ก็คิดดี พูดดี ทำดี ถ้าเป็นหุ่นของบาปก็คิดไม่ดี พูด ไม่ดี ทำไม่ดี ผลออกมามันก็ตรงกันข้าม นี่คือกฎแห่งกรรม Law of Kamma มันเป็นอย่างนี้ เราจะต้องศึกษาให้เข้าใจ แล้วก็ต้องเลือกทำแต่สิ่งที่ดี ที่จะ นำพาชีวิตไปสู่ความสุขความสำเร็จในชีวิตทุกระดับ ๘ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา …

12.มนุษย์เหมือนหุ่น..ให้บุญและบาปเชิด Read More »

48.การแผ่เมตตา คือความรักสากล

๔๘. การแผ่เมตตา คือความรักสากล ชาวต่างชาติท่านหนึ่งมาฝึกสมาธิที่เมืองไทย ได้ฝาก คำถามถึงคุณครูไม่ใหญ่มาว่า การแผ่เมตตา คือการหลอก ตัวเองหรือเปล่า เพราะความจริงแล้วเราก็ไม่ได้รักทุกคน ขนาดนั้น เราไม่ได้หลอกตัวเอง แต่ที่เราแผ่ความรักความเมตตาให้ทุกคน แม้เรายังไม่ได้รักทุกคนจริง ๆ แต่เรากำลังสะสมความรู้สึกที่ดี เพื่อ ยกใจเราให้สูงส่งยิ่งขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงระดับที่เป็นความรู้สึกที่ดี อย่างนั้นจริง ๆ ที่สามารถรักทุกคนในโลกได้จริง เพราะจะทำให้เรา มีความสุขเพิ่มขึ้น ที่ความรักสากลออกจากหัวใจของเราอย่างแท้จริง ๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๔ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

49.ความสุขที่แตกต่าง

๔๙. ความสุขที่แตกต่าง สันติสุขภายในและประโยชน์ที่ได้รับจากการทำสมาธิ จะเกิดจากการทำสมาธิอย่างเดียวเท่านั้นหรือไม่ เรา สามารถทำกิจกรรมอย่างอื่นเพื่อให้ได้ผลเหมือนกันได้ หรือไม่ การทำกิจกรรมอย่างอื่น แล้วจะให้ได้ประโยชน์และสันติสุข ภายในเหมือนกับการทำสมาธินั้น ไม่มี ไม่ว่าเราจะใช้วิธีการใดก็ตาม ก็ไม่ได้ความสุขภายในเท่ากับการ ทำสมาธิ จะไปเที่ยวเตร่ ไปดูทิวทัศน์ ได้พูดคุยกับคนที่ถูกใจ หรือจะ ไปทำอะไรก็แล้วแต่ มันได้แค่สุขหรือสนุกเล็ก ๆ น้อย ๆ พอเพลิน ๆ เท่านั้นเอง หรือแม้กระทั่งประสบความสำเร็จในชีวิต ในธุรกิจการงาน การศึกษาเล่าเรียน สุขก็ยังได้ไม่เท่ากับสมาธิ ได้แค่ปลื้มเล็ก ๆ ประเดี๋ยวเดียว แล้วก็จางหายไป การทำสมาธิอย่างเดียวเท่านั้น จึงจะได้สันติสุขภายในที่มั่นคง และมีปริมาณความสุขมากกว่า ความสุขที่ได้จากวิธีการอื่น…ได้แค่สุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ปลื้มเล็ก ๆ แล้วก็จางหายไป…ไม่ยั่งยืน ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ …

49.ความสุขที่แตกต่าง Read More »

50.ชีวิตที่สัมบูรณ์

๕๐. ชีวิตที่สัมบูรณ์ ชีวิตต้องเบิกบานด้วยตัวของเราเอง นี่เป็นเรื่องที่สำคัญและสูงส่งมากเลย ถือว่า…สมหวังในชีวิต เพราะเราไม่ต้องไปพึ่งพาสิ่งใด ๆ ภายนอก ต้องเป็นสุขได้ด้วยตัวของเราเอง แม้อยู่เพียงลำพังที่ไหนก็แล้วแต่ พอหลับตาปุ๊บ ก็หาความสุขได้ หลับตา ลืมตา นั่ง นอน ยืน เดิน หาความสุขจากภายในได้ ความสุขที่ไม่มีขอบเขตจำกัด หาได้อย่างง่าย ๆ อย่างนี้ถึงจะเรียกว่า ชีวิตที่ “สัมบูรณ์” ๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๓ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 1 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

42.อย่าประมาทว่ามีเวลาในโลกนี้อีกยาวนาน

๔๒. อย่าประมาทว่ามีเวลาในโลกนี้ อีกยาวนาน ถ้าอยากเข้าถึงธรรมกันจริง ๆ ต้องใช้ทุกอนุวินาทีให้เป็นประโยชน์ โดยการประคับประคองใจของเรา ให้อยู่ภายในให้ได้ เรามีเวลาอีกเล็กน้อยเท่านั้นในโลก อย่านึกว่ามันยาว เพราะเรา มาเกิดในยุคอายุมนุษย์เฉลี่ยแค่ ๗๕ ปี ไม่ใช่มนุษย์ในยุค ๒๐,๐๐๐ ปี ถ้าหากอายุ ๒๐,๐๐๐ ปี เราก็ยังพอมีเวลา relax ไปเที่ยวเตร่อะไร ต่าง ๆ ได้ ยิ่งเวลาที่เหลืออยู่ต่อจากนี้ไปยิ่งเร็วขึ้นไปเรื่อย ๆ นี่ขนาดหลวงพ่อไม่ได้ขี้เกียจเลยนะ ไม่ได้อู้ด้วย แล้วก็ไม่ได้ ไปเที่ยวไหน สร้างบุญยังเพิ่งได้นิดเดียว สมัยก่อนคุณยายท่านพูด ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจเท่าไร เพราะตอนนั้นเรายังมาไม่ถึงตรงนี้ ตอนที่ สร้างวัดท่านก็อายุ ๖๑ ปี พอมาถึงตอนนี้ โอ้ เข้าใจอะไรตั้งเยอะแยะ แล้วเวลาต่อจากนี้ไปมันเร็วนะ ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/42 ต้นฉบับ …

42.อย่าประมาทว่ามีเวลาในโลกนี้อีกยาวนาน Read More »

41.คำภาวนา “สัมมาอะระหัง”

๔๑. คำภาวนา “สัมมาอะระหัง” สัมมา ย่อมาจาก มรรคมีองค์ ๘ ตั้งแต่ สัมมาทิฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมากัมมันตะ สัมมาอาชีวะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ สัมมาสมาธิ คือ มีความเห็นถูก คิดถูก พูดถูก ทำถูก ประกอบสัมมา อาชีวะถูก ทำความเพียรถูก ตั้งสติถูก สมาธิถูก อะระหัง แปลว่า ห่างไกลจากกิเลส หมายถึง เมื่อเราปฏิบัติตาม มรรคมีองค์ ๘ ซึ่งเป็นเส้นทางไปสู่ความเป็นพระอริยเจ้า มีข้อวัตร ปฏิบัติเรียงไปตามลำดับ ๘ ข้อ ตั้งแต่ เห็นถูก คิดถูก พูดถูก ทำถูก ประกอบสัมมาอาชีวะถูก ทำความเพียรถูก ตั้งสติถูก คือเอาใจเชื่อมโยง กับกระแสแห่งความบริสุทธิ์ภายในถูก กระทั่งเกิดสัมมาสมาธิ เพราะฉะนั้น สัมมาอะระหัง คือ คิดพูดทำทุกสิ่งให้ถูกต้อง ตามมรรคมีองค์ ๘ …

41.คำภาวนา “สัมมาอะระหัง” Read More »

43.ความรักการปฏิบัติธรรมคือแก่นวัฒนธรรมองค์กร

๔๓. ความรักการปฏิบัติธรรม คือแก่นวัฒนธรรมองค์กร วัฒนธรรมขององค์กรเรา ต้องเริ่มต้นที่การรักการปฏิบัติธรรม หลวงพ่อเริ่มต้นด้วยการปฏิบัติธรรม เมื่อนั่งสมาธิจนใจละเอียดแล้ว คุณยายก็บอกเรื่องเป้าหมายชีวิต เมื่อรู้เป้าหมายชีวิตก็จะรักการฝึกตัว เรื่องความเคารพ เรื่องการทำงานเป็นทีม คุณธรรมอื่นๆ ก็จะตามมาเอง สมัยนั้นหลวงพ่อสนใจการปฏิบัติธรรม จึงแสวงหาครูบาอาจารย์ กระทั่งมาเจอคุณยายอาจารย์ ก็ปฏิบัติธรรมมาตลอด ต้องนั่งรถเมล์ ๓ ต่อ กว่าจะถึงวัดปากน้ำ ไปวัดบ่อยจนคนนึกว่าหลวงพ่อเป็นเด็กวัด ตลอด ๔ ปีที่มหาวิทยาลัย หลวงพ่อไม่ค่อยได้เรียน แต่เพื่อนชวน ร่วมกิจกรรมอะไรก็ไปร่วมกับเขาเพราะเราต้องมีสังคม บางครั้งเพื่อน ก็แนะนำผู้หญิงให้รู้จัก เราก็คุยกับเขา แต่แค่หันหลังก็ลืมแล้ว มันไม่ ติดอยู่ในใจ คุณยายบอกว่า ผู้หญิงไม่มีอะไร เดี๋ยวก็แก่ ลองคิดดูว่า ตอนนั้นหลวงพ่อยังหนุ่มอยู่ ทำไมไม่สนใจเรื่องผู้หญิง ก็เพราะปฏิบัติ ธรรมมีความสุขในสมาธิ และรู้เป้าหมายของชีวิต ตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัย เพื่อนเคยถามหลวงพ่อว่า เคยโกรธบ้างไหม เพราะเขาไม่เคยเห็นหลวงพ่อโกรธ เขาทดสอบโดยการเอาน้ำปลามา ราดมือ บางทีเขาขับรถอยู่ข้างหน้า หลวงพ่อปั่นจักรยานอยู่ข้างหลัง เขาแกล้งเบรกให้หลวงพ่อชนรถเขา หลวงพ่อก็ไม่โกรธ เพราะเวลา ใจมีความสุขอยู่กับสมาธิก็จะไม่มีอารมณ์พวกนั้น …

43.ความรักการปฏิบัติธรรมคือแก่นวัฒนธรรมองค์กร Read More »

44.การค้นพบที่ยิ่งใหญ่

๔๔. การค้นพบที่ยิ่งใหญ่ ใครเป็นผู้ค้นพบว่า การวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกาย จะนำความสงบสุขมาสู่มนุษยชาติ ทำไมศูนย์กลางกาย จึงมีความสำคัญขนาดนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงค้นพบทางสายกลางด้วย พระองค์เอง และสืบทอดกันต่อมา แต่มาเลือนหายในภายหลัง จนกระทั่ง พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร ท่านได้สละชีวิต ปฏิบัติธรรม แล้วก็ค้นพบวิธีที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้บรรลุธรรม ที่ ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ นี้กลับคืนมาใหม่ แล้วนำมาสอนตัวท่านและ สอนผู้อื่นจนกระทั่งถ่ายทอดมาถึงพวกเราในปัจจุบัน ศูนย์กลางกายมีความสำคัญมาก เพราะเป็นศูนย์กลาง ยกตัวอย่าง การบริหารการงานทุกอย่าง ล้วนมีศูนย์กลางที่คอยจัดการระบบ ระเบียบต่าง ๆ ทั้งสิ้น หรือเราวางของบนโต๊ะ วางของหมิ่น ๆ มันก็ไม่ มั่นคง ถ้าวางกลางโต๊ะ ก็มั่นคง ทุกอย่างล้วนสำคัญที่ตรงกลางทั้งนั้น ดังนั้น หากเราอยากจะรู้ว่าสำคัญขนาดนั้นจริงหรือ เราลอง หยุดนิ่งเข้าไปตรงนั้น ประสบการณ์ภายในจะทำให้เข้าใจดีกว่า ครูไม่ใหญ่ตอบ ณ ตอนนี้ ตอบตอนนี้แค่พอเป็นแนวทางให้พอเข้าใจ ๑๗ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒ …

44.การค้นพบที่ยิ่งใหญ่ Read More »

45.รักตัวเองต้องรักษาใจให้ใสทั้งวัน

๔๕.รักตัวเองต้องรักษาใจให้ใสทั้งวัน ทำอย่างไรเราจะรักษาใจให้ใสได้ตลอดทั้งวัน แม้กระทั่งเวลาที่เราโดนกระทบหรือยั่วเย้าให้เกิดอารมณ์ ถ้าเรารักตัวเอง อยากให้ตัวเรามีความสุขก็ต้องรักษาใจให้ใส ๆ เอาไว้ สิ่งสำคัญคือ ต้องฝึกสมาธิบ่อย ๆ ฝึกใจให้หยุดนิ่งอยู่ภายในตัว ให้ได้ตลอดเวลา ฝึกให้ชำนาญ ทั้งวันทั้งคืน ทั้งหลับทั้งตื่น นั่งนอน ยืนเดิน ฝึกบ่อย ๆ จนกระทั่งหลับตาลืมตา นั่งนอนยืนเดินให้เห็น ดวงใส ๆ อยู่กลางกายตลอดเวลา ใจจะได้อยู่ในตำแหน่งที่ถูกต้อง หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น ไม่ส่งออกไปข้างนอก เพราะฉะนั้นสิ่งใดมากระทบ มันก็ไม่กระเทือน หรือใครมายั่วเย้าให้เกิดอารมณ์ก็จะรู้สึกเฉย ๆ การปฏิบัติธรรมนอกจากทำให้เราใจใส ไม่มักโกรธแล้ว ยังเป็นการสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้ที่เขามายั่วเย้าเรา ให้เขาอยากจะ ใจใสตามเราไปด้วย ถ้าใจเราใสอยู่ แล้วเขามาทำลายเรา ด้วยการมา ยั่วยุให้เราโกรธ แล้วเราไปร้อนตามเขา ถ้าเป็นอย่างนี้เราจะไปสร้าง แรงบันดาลใจ จะไปช่วยให้เขาใจใส ๆ และมีความสุขอย่างเราได้อย่างไร เราจะเห็นได้ว่า ทำที่เราก็ได้ที่เพื่อน ได้ที่คนรอบข้าง ซึ่งตรงนี้ต้องฝึก ดังนั้น เมื่อปฏิบัติธรรมเข้าถึงดวงใส ๆ แล้ว หรือเข้าถึงแสงสว่าง …

45.รักตัวเองต้องรักษาใจให้ใสทั้งวัน Read More »

46.ความขัดแย้งแก้ได้ด้วยสมาธิ

๔๖. ความขัดแย้งแก้ได้ด้วยสมาธิ สมาธิสามารถแก้ปัญหาความขัดแย้งได้อย่างไร ก่อนอื่นเราต้องมาศึกษาดูว่า ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เพราะว่า ใจแต่ละคนนั้นไม่ได้อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ไม่ได้อยู่ในตำแหน่ง แห่งความผาสุก ความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์ เมื่อใจ ไม่อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน จึงคิดพูดทำไม่เหมือนกัน แต่ถ้าหากใจมา อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน ก็จะคิดพูดทำเหมือนกัน โดยไม่มีการขัดแย้ง กันเลย และตำแหน่งนั้นอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ซึ่งจะเข้าถึงได้ ด้วยวิธีเดียว คือ การทำสมาธิ ตำแหน่งตรงนั้นจะละลายความรู้สึกขัดแย้งให้หมดไป แล้วจะ เกิดภูมิปัญญาสร้างสรรค์ สูงส่ง ที่ทำให้เราเข้าใจ และรู้วิธีการที่จะ หาทางออกได้อย่างลงตัว ทำให้เกิดความสุข สดชื่น เบิกบาน และ ความสำเร็จในชีวิต ในภารกิจ ในทุกสิ่งทุกอย่างได้ ทุกคนจะต้องนำใจกลับมาสู่ตำแหน่งที่ถูกต้อง คือ ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ตำแหน่งนี้เป็นตำแหน่งเดียวของชีวิต ที่ทำให้เราคิดถูกต้อง พูดถูกต้อง และทำถูกต้อง ผลออกมาก็คือสิ่งที่ถูกต้องและดีงามก็จะ บังเกิดขึ้นกับโลกใบนี้ ๑๘ กุมภาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๕๒ พระธรรมเทศนา โดย …

46.ความขัดแย้งแก้ได้ด้วยสมาธิ Read More »