หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่

ครูไม่ใหญ่ไม่อยากให้มนุษย์ตายฟรี อยู่กันไปวัน ๆ หรืออยู่กันไปอย่างนั้นเอง ไม่อยากให้มนุษย์มีชีวิตอยู่บนความทุกข์ทรมาน แม้เราไม่อาจจะหลีกเลี่ยงปัญหาหรือแรงกดดัน ซึ่งสิ่งแวดล้อมมันเป็นอย่างนี้ก็ตาม แต่เราสามารถหาแหล่งที่พักพิงของใจได้ภายในตัว ด้วยวิธีที่ง่าย ตรง ลัด ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ไม่ต้องลงทุน ไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเลย นั่นคือ การทำสมาธิ ถ้ามนุษย์ทุกคนในโลก เข้าถึงธรรมภายในได้ สิ่งดี ๆ จะเกิดขึ้นกับโลกใบนี้ ครูไม่ใหญ่ยังยืนยันว่า สันติภาพของโลกต้องเกิดจากสันติสุขภายในของมวลมนุษยชาติ เพราะว่าเมื่อเข้าถึงสันติสุขภายในแล้ว ความคิดที่จะไปขัดแย้งกันก็จะหมดไป จะมีความรักและปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์อย่างแท้จริงเกิดขึ้น จะเกิดความรู้สึกอยากให้ อยากแบ่งปัน มากกว่าอยากเอา 6 ตุลาคม พ.ศ. 2550 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ถ้าเราปฏิบัติธรรมเข้าถึงดวงธรรมหรือองค์พระได้ ชีวิตจึงจะปลอดภัยจากภัยในอบาย ภัยในวัฏสงสาร เราจะมีความสุขในปัจจุบันทันทีที่เข้าถึง ไม่ต้องไปคอยภพหน้า หรือชีวิตใหม่หลังจากตายแล้ว สุขทันทีที่เข้าถึง มีความเบิกบาน แช่มชื่น รู้สึกเกลี้ยงเกลา เป็นอิสระ แล้วก็จะเสียดายวันเวลาที่ผ่านมา รู้อย่างนี้ทำมาเสียตั้งนานแล้ว เพราะไม่เคยมีความรู้มาก่อนเลย หรือไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเลยว่า ความสุขที่แท้จริง เกิดจากหยุดกับนิ่งนี่เอง สิ่งที่ผ่านมาแค่ความสนุก ความเพลิน เพราะเราไม่รู้ มันก็สนุก แต่เหนื่อย เพลีย มี side effect มีผลข้างเคียง ไม่ว่าจะไปเที่ยวทะเล น้ำตก ภูเขา ไปต่างประเทศ จะดื่มเหล้าคนเดียว หรือดื่มเป็นทีม จะเล่นไพ่ เล่นการพนันหรือจะทำอะไรก็ตาม ก็เพลิดเพลินแค่ชั่วคราว ยิ่งเกี่ยวกับการพนันด้วยแล้ว ยิ่งมีความหายนะครอบงำหัวใจตื่นเต้นขึ้นลงสูบฉีดตลอดเวลา มีได้ มีเสีย มีลุ้นระทึกใจ พอเสียทรัพย์ก็เสียดายทรัพย์ แล้วคิดจะไปแก้ตัวใหม่ ก็วนไปวนมาอยู่อย่างนี้แหละ เสียเงินเสียทอง เสียเวลา ไม่ได้ความสุขเลย เมื่อมาเปรียบเทียบหยุดกับนิ่งแล้วต่างกันราวฟ้ากับดิน สุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งมันกว้างขวาง ตัวขยาย ใจขยาย สดชื่น มีชีวิตชีวา ทั้งระบบประสาทกล้ามเนื้อ ทั้งตื่นหลับฝันก็จะสดชื่น …

45.การปฏิบัติธรรมจำเป็นสำหรับทุกคน ทุกเพศ ทุกวัย Read More »

ถ้ามนุษย์ทุกคนในโลกรู้ว่า เป้าหมายชีวิตคืออะไร โลกจะเกิดสันติสุข สันติภาพโลกจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน แต่ทุกคนในโลกที่เกิดมา ไม่ค่อยจะรู้เป้าหมายของชีวิต ชีวิตจึงไม่มีเป้าหมาย การดำเนินชีวิตก็สะเปะสะปะไปอย่างนี้ เพราะฉะนั้น เมื่อเรารู้เป้าหมายของชีวิต การดำเนินชีวิตก็ถูกต้อง ปิดอบาย ไปสวรรค์ มีสุขในปัจจุบันแล้วก็ดับทุกข์ได้ และเป้าหมายของชีวิตนี้ก็ได้มาจากพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ที่ทรงบรรลุเป้าหมายของชีวิตแล้ว และทรงสั่งสอนอบรมเรื่อยมาตกทอดมาถึงพวกเรา ครูไม่ใหญ่ก็นำคำสอนของพระองค์มาถ่ายทอดต่อว่า เป้าหมายชีวิต คือ การทำพระนิพพานให้แจ้ง สลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์ เพราะชีวิตมีทุกข์ ไม่ว่าจะเกิดเป็นชนชั้นล่าง ชั้นกลาง ชั้นสูง ล้วนมีทุกข์ ชนชั้นล่าง…ก็ทุกข์แบบชนชั้นล่าง ชนชั้นกลาง…ก็ทุกข์แบบชนชั้นกลาง ชนชั้นสูง…ก็ทุกข์แบบชนชั้นสูง ไม่มีใครที่ไม่มีทุกข์เลย มีทุกข์ทุกคน เพราะฉะนั้นการสลัดตนให้พ้นจากกองทุกข์จึงเป็นเป้าหมายชีวิตที่สำคัญ สมาธินี่แหละจะช่วยได้และต้องนั่งสมาธิด้วย ดูอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงผ่านวิธีการต่าง ๆ มามากมายที่จะดับทุกข์ สุดท้ายมาพบตอนนั่งสมาธิที่ใต้โคนต้นโพธิ์นั่นแหละ 13 กันยายน พ.ศ. 2552 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ …

46.มานั่งสมาธิกันเถอะ Read More »

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงค้นพบว่า การเกิดในวัฏฏะมีภัยมาก การไปสู่อบายไม่ดีเลย จะหลุดพ้นได้ต้องเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ถึงที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง เพราะว่าไปถึงพระรัตนตรัยในตัวแล้ว จะเปลี่ยนเราจากผู้ไม่รู้ มาเป็นผู้รู้ สิ่งที่เป็นความลับของชีวิตก็ถูกเปิดเผย ทำให้เราเข้าใจอะไรได้แจ่มแจ้งขึ้น มองเห็นกิเลสอาสวะ ซึ่งเป็นสาเหตุแห่งความทุกข์ เห็นได้ด้วยพระรัตนตรัยในตัว ซึ่งท่านมีธรรมจักขุและญาณทัสสนะ เมื่อใจหลุดออกมาจากนิวรณธรรม และความมืดที่มาห่อหุ้มดวงจิต จะเห็นอะไรไปตามความเป็นจริง ไม่มีผิดเพี้ยนเลย รู้อะไรก็รู้ไปตามความเป็นจริง เมื่อถึงพระรัตนตรัยแล้ว เห็นกิเลสแล้ว ก็เห็นวิธีที่จะหลุดพ้นจากกิเลส จากอาสวะ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ลูกเณรมีบุญนะ ตอนหลวงพ่ออายุขนาดนี้ ไม่มีโอกาสได้รู้จักธรรมกายเลย เสียดายจัง ถ้าตายแล้ว อยากจะเกิดมาเป็นแบบนี้ แต่ลูกเณรไม่รู้ตัวว่า…มีบุญมาก การมีบุญมาก บุญน้อย เขาวัดกันว่า ใครจะได้ยินได้ฟังหนทางแห่งการตรัสรู้ธรรม ที่จะทำให้ชีวิตของเราเป็นชีวิตที่สมบูรณ์ พ้นจากความทุกข์ เข้าถึงความสุขที่แท้จริงได้ เขาวัดกันตรงนี้ ส่วนทรัพย์ภายนอกเป็นเครื่องประกอบเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น ตรงนี้สำคัญกว่า ถ้าให้หลวงพ่อเลือกชีวิตได้นะ จะเลือกชีวิตอย่างลูกเณร เวลามองดูลูกเณร นึกถึงตัวเอง มีความรู้สึกว่า เหมือนเพิ่งบวชมาได้ไม่กี่วัน ทั้ง ๆ ที่บวชมาได้ตั้ง 23 พรรษาแล้วนะ ลืมไปเลย 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2535 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ใจละเอียดเท่านั้น จึงจะไปถึงสิ่งที่ละเอียดได้ ถ้าใจไม่ละเอียด…มันเข้าไม่ถึง เพราะฉะนั้น วันทั้งวันในระบบความคิด คำพูด และการกระทำของเรา ต้องวนเวียนกับสิ่งที่ละเอียด ถ้าเราคิดเรื่องละเอียด พูดเรื่องละเอียด แล้วก็วนเวียนอยู่กับสิ่งที่ละเอียด ใจจะละเอียดตาม นึกถึงองค์พระ นึกถึงดวง นึกถึงธรรมะ นึกถึงบุญ ซึ่งเป็นสิ่งที่ละเอียดบริสุทธิ์ สะอาดเกลี้ยงเกลา นึกบ่อย ๆ ใจของเราก็จะพลอยเป็น อย่างนั้นแหละ บริสุทธิ์ สะอาด เกลี้ยงเกลาเหมือนกันกับวัตถุสิ่งของที่เราจะนึก จะคิด จะพูด หรือจะทำนี่คือกฎของการเข้าถึงธรรมที่ลูกทุกคนจะต้องจำเอาไว้ ถ้าเราอยากเข้าถึงได้เร็ว แม้จะไม่มีทางลัดก็ต้อง คิด สิ่งที่ละเอียด สิ่งที่สะอาด สิ่งที่บริสุทธิ์ พูด ก็ต้องละเอียด สะอาด บริสุทธิ์ ทำ ก็ละเอียด สะอาด บริสุทธิ์ ทางกาย ทางวาจา ทางใจ 3 ทางนี้แหละ บ่อย ๆ เนือง ๆ ที่ภาษาบาลีเขาใช้คำว่า “ภาวิตาพหุลีกตา” บ่อย ๆ …

49.กฎของการเข้าถึงธรรม Read More »

มีคำถามผ่านผู้ประสานงานมาว่า เนื่องจากเป็นคนมีความรับผิดชอบ เวลาทำงานก็จะจริงจัง เอาใจใส่งาน ใจก็เลยหมกมุ่นอยู่กับงาน มักจะเกิดความเครียด อย่างนี้จะเป็นความหมองไหม อย่างนี้ก็จัดว่าเป็นความหมองนะ แต่เป็นความหมองที่เรามองไม่ค่อยเห็น มันก็ไม่ใช่ดี ไม่ใช่ชั่ว แต่จะไปมีผลตอนใกล้ละโลกนั่นแหละ หมกมุ่นกับงานอะไร ภาพงานนั้นจะมา และที่เกิดความเครียด ก็เพราะมันคิดไม่ออก ไม่รู้จะเอายังไง ดวงปัญญาไม่สว่าง เพราะฉะนั้น จึงให้ทำการบ้านข้อนี้ 1 นาที 1 ชั่วโมง1 เอามาช่วยตรงนี้ 1 ชั่วโมง ขอแค่ 1 นาที ซึ่งไม่ได้เสียเวลามาก ดีกว่าเรามานั่งคิดวนไปวนมา เอ๊ะ จะเอายังไง เอากับใคร เอาที่ไหน เอาเวลาใด แล้วก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ปัญหาที่เกิดขึ้น บางอย่างแก้ได้ บางอย่างก็แก้ไม่ได้ บางอย่างแก้ตอนนั้นได้ บางอย่างต้องใช้เวลาแก้ แต่บางอย่างใช้เวลาแก้ก็แก้ไม่ได้ เราก็ต้องคำนึงถึงความจริงของชีวิต ความจริงของงานนั้นด้วย สมมติเราหัวโน เอายาหม่องทาได้ คันเราก็เกาได้ สามารถแก้ปัญหาตอนนั้นได้เลย ถ้าแขนขาดก็ต้องใช้เวลา ต้องมีอุปกรณ์ มีแขนเทียมมาต่อ แต่ถ้าคอขาด อย่างนี้แก้ไม่ได้ …

50.1 ชั่วโมง ขอ 1 นาที Read More »

เตี่ยเป็นสมาชิกสมาคมต่าง ๆ อยู่หลายสมาคม แล้วก็เข้าร่วมกิจกรรมอย่างเต็มที่ ท่านชอบช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ เป็นที่นับหน้าถือตาของสังคมในอำเภอเป็นอย่างมาก นิยมทำบุญกับโรงพยาบาล โรงเรียน ทำบุญกับสมาคมงานเจ้าพ่อเจ้าแม่อย่างเต็มที่ ในช่วงสุดท้ายของชีวิต เตี่ยป่วยเป็นมะเร็งลำไส้ระยะสุดท้าย ลูกได้ชวนให้เตี่ยสร้างพระธรรมกายประจำตัว เตี่ยร่วมบุญมาบางส่วน แล้วลูกก็ได้ทำให้เตี่ยจนเต็มองค์ โดยบอกให้เตี่ยทราบ แต่เตี่ยเป็นกังวลว่า จะทำให้อายุสั้น เพราะทำบุญใหญ่ คุณครูไม่ใหญ่ : ก็ยังเป็นความเข้าใจผิดอย่างนี้อยู่หลายท่านนะว่า ถ้าทำบุญใหญ่แล้ว เดี๋ยวอายุจะสั้น ขนาดสมภารจะยกช่อฟ้าโบสถ์ ที่อุตส่าห์สร้างมาจนเสร็จแล้ว เหลือแต่ยกช่อฟ้า ไม่กล้ายก ออกจากวัดไปไกล ให้คนอื่นยกแทน นั่นแหละบุญใหญ่เลย เราทำเสร็จ เราก็ยกเสีย ที่ไม่ยกเพราะกลัวตาย เข้าใจว่าทำบุญใหญ่แล้วอายุจะสั้น ความตาย ไม่ได้เกี่ยวกันนะว่า ถ้าทำบุญใหญ่แล้วต้องตาย ทำบุญปานกลางก็ตาย บุญน้อยก็ตาย ไม่ทำบุญก็ตาย ทำบาปน้อยก็ตาย บาปปานกลางก็ตาย บาปมากก็ตาย ถ้าหมดอายุขัย ล้วนตายหมด แต่ผลที่ได้ต่างกัน ถ้าทำบุญใหญ่แล้วบังเอิญหมดอายุขัยตอนนั้น ตายแล้วก็ไปดี แต่ถ้าทำบาปใหญ่ หมดอายุขัยตอนนั้น ตายแล้วไปอบาย เราก็เลือกเอาเมื่อเราต้องตายจะเอาแบบไหน เพราะฉะนั้น ขอค้านว่า ทำบุญใหญ่แล้วไม่เกี่ยวกับอายุสั้นหรือยาว …

35.ทำบุญใหญ่แล้วอายุสั้นจริงหรือ Read More »

บางคนไม่เคยทำหน้าที่กัลยาณมิตรเลย เพราะมีความรู้สึกว่า เราก็หนึ่งในหงสา ไม่ใช่ที่สองในตองอู ไม่เคยไปขอใคร อย่างเราต้องมีพร้อม คือ มีความรู้สึกว่า เรากำลังไปขอเขา ก็เลยเกิดความไม่สบายใจ เพราะไม่เคยทำอย่างนี้ บางท่านก็รู้สึกเกรงใจเขา ไปคิดแทนเขาว่า ในสถานการณ์อย่างนี้ ปัจจัย 4 มีความจำเป็นอย่างยิ่งต่อชีวิตทุก ๆ คนภายในครอบครัว เกรงว่าจะไปรบกวนเขา และอีกหลาย ๆ สาเหตุ ที่ผ่านมาจึงทำบุญตามลำพังด้วยตัวเองมาตลอด ไม่ว่าหลวงพ่อจะพร่ำบอกแค่ไหนก็ตามว่า เราทำด้วยตัวเองตามลำพัง สมบัติเรามี แต่เรา จะขาดพวกพ้องบริวาร ถ้าหากทำด้วยตัวเองด้วย ไปชักชวนคนอื่นด้วย เราก็จะสมบูรณ์พร้อมทั้งทรัพย์สมบัติและบริวารสมบัติ จะมีพวกพ้องเต็มไปหมดเลยในทุกหนทุกแห่ง ให้สังเกตดูเถอะว่า ยามใดหรือสถานที่ใด ที่เราไม่มีพรรคไม่มีพวก ความสะดวกมันไม่มี มันมีอุปสรรคเกิดขึ้น และที่เราจะต้องเดินทางไกลไปถึงที่สุดแห่งธรรมนั้น จำเป็นจะต้องสร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย ไม่ใช่ว่ามีทรัพย์สมบัติของเราในระดับที่ตักไม่พร่องแล้วจะสะดวกสบายไปทุกสิ่ง มันได้บางสิ่ง แต่ไม่ได้ทุกสิ่ง ถ้าได้สมบัติจักรพรรดิด้วย มีบริวารสมบัติด้วย มีพวกพ้องด้วย ความสะดวกในการสร้างบารมีถึงจะเกิดขึ้น เมื่อความสะดวกในการสร้างบารมีเกิดขึ้น บุญบารมีของเราก็เพิ่มขึ้น เมื่อบุญบารมีเพิ่มขึ้นมาก… หนทางที่จะไปสู่ที่สุดแห่งธรรมก็ใกล้เข้ามา 26 มกราคม พ.ศ. 2544 …

36.อย่าลืมทำหน้าที่กัลยาณมิตร Read More »

“วันพระ” ให้ไปเข้าวัดใกล้บ้านเรานะ ไปฟังธรรม ปฏิบัติธรรม แล้วก็บำเพ็ญบุญ ทำอย่างนี้ให้เป็นเรื่องปกติเลย แล้วพาลูกหลานตัวเล็กตัวน้อยเข้าวัดฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญด้วย อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชา ในฐานะที่เราเป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีเพื่อจะได้เป็นการฟื้นฟูวัฒนธรรมชาวพุทธ ปักหลักให้ยั่งยืนยิ่งขึ้นไป “วัด” เป็นสถานที่ประดิษฐานเฉพาะพระรัตนตรัย คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์เท่านั้น ญาติโยมเข้าไปก็เพื่อไปเคารพสักการบูชาพระรัตนตรัย ไปฟังธรรม ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญบุญ วัดจึงควรเป็นสถานที่ที่สงบ สงัด วิเวก อย่าเอาเสียงอะไรที่อึกทึกเข้าไปในวัด หรือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เช่น ภาพยนตร์ หรือการละเล่นต่าง ๆ เข้าไปในวัด เพราะแค่อุโบสถศีล (ศีล 8) เขายังไม่ดูการละเล่นกันเลย แต่พระท่านถือศีล 227 ข้อ เพราะฉะนั้นในฐานะที่เราเป็นญาติโยม เราก็ไม่ควรนำสิ่งเหล่านี้เข้าไป เมื่อนำเข้าไปแล้ว เราจะไปโทษว่า พระเณรดูก็หาควรไม่ เพราะฉะนั้นขึ้นอยู่กับเรา ดังนั้น ให้เอาหนัง เอาละคร การละเล่นต่าง ๆ ไปไว้ที่วิก ไม่ใช่ที่วัดและสิ่งไม่ดีทั้งหลาย อย่านำเข้าไปต้องช่วยกันทำวัดให้เป็นสถานที่ที่เหมาะสมต่อการบำเพ็ญสมณธรรมของพระภิกษุสามเณรในวัด เป็นสถานที่ที่เราจะไปฟังธรรม ไปปฏิบัติธรรม …

21.วัดไม่ใช่วิก Read More »

สมบัติพระศาสนา…ต้องช่วยกันรักษาเอาไว้ ภาพกิจกรรมที่เป็นกุศล จะติดที่กลางตัวของเรา จะมาฉายให้เราดู ให้เราเห็น ตอนเวลาจำเป็น คือ ในช่วงสุดท้ายของชีวิตเรา หลวงพ่อดีใจนะ ที่ทุกคนทำหน้าที่เป็นลูกหลานยาย เป็นเจ้าของวัดกันอย่างจริง ๆ เราควรจะทำอย่างนี้กันตั้งนานแล้ว ถ้าทำกันได้ทุกอาทิตย์ก็จะดีมาก ๆ เลย แล้วจะปลื้ม จะรักวัด รักทุกสิ่งทุกอย่างที่เราช่วยกันสร้างขึ้นมาให้เป็นสาธารณประโยชน์ เป็นห้องเรียนศีลธรรมที่ใหญ่ที่สุด ในโลก ให้ทุกคนในโลกจิตใจสว่างไสว มีสุคติเป็นที่ไป เรียกว่า ปิดประตูอบายภูมิ ตอกตะปูไว้หลายชั้น ไม่มีสิทธิ์ไปอบายกันเลย 1 มกราคม พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนาให้สืบทอดกันต่อไปนะ นี่เป็นเรื่องที่สำคัญมากเลย ครูไม่ใหญ่รักพระพุทธศาสนามาก ปู่ย่าตายายของเราสมัยก่อน ท่านรักพระพุทธศาสนามาก แม้แต่เวลาเข้าวัด เดินเข้าไปในวัด ท่านจะไม่เอาศาสนสมบัติออกมาเลยแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าจะเป็นเม็ดกรวดเม็ดทรายที่ติดเท้ามา เพราะท่าน “กลัวบาป” มาก มีแต่จะนำทรายเข้าวัด ที่มีการจัดงานก่อพระเจดีย์ทราย เพื่อขนทรายเข้าวัด สมัยก่อนเขาทำอย่างนั้นกันนะ นั่นแค่เม็ดกรวดเม็ดทราย ท่านยังไม่กล้าเอาเลย ใหญ่กว่านั้น ท่านยิ่งไม่เอา เพราะฉะนั้น ต้องช่วยกันรักษาพระพุทธศาสนากันไว้ให้ดีนะ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

ทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ ล้วนมีวัตถุประสงค์เดียวกัน คือ เกิดมาเพื่อมุ่งความหลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ จากความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นรากเหง้าแห่งอกุศลมูล ที่ทำให้กาย วาจา ใจของเราไม่บริสุทธิ์ และผลแห่งความไม่บริสุทธิ์ จะทำให้เราทุกข์ทรมานในวัฏสงสาร ไปเกิดในมหานรก อุสสทนรก ยมโลก ไปเกิดเป็นอสุรกาย เป็นเปรต เป็นสัตว์เดรัจฉาน กว่าจะกลับมาเป็นมนุษย์อีก ยากมาก มาเป็นมนุษย์ ก็เป็นมนุษย์ที่มีชีวิตลำบาก ฝืดเคือง อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนให้ทำบาปซ้ำไปอีก เมื่อทำบาปซ้ำก็ลงไปในอบายอีก วนกันไปวนกันมาอย่างนี้ 27 เมษายน พ.ศ. 2546 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

บุญที่เราทำในวันนี้ จะติดไปในภพเบื้องหน้า ติดไปหลายชาติ ให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม มนุษยสมบัติ ทิพยสมบัติ นิพพานสมบัติ มนุษยสมบัติ คือ เราจะสมบูรณ์ไปด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ และคุณสมบัติ เป็นต้น ติดไปหลายภพหลายชาติเลย เหมือนเสาไฟฟ้าที่เรียงรายข้างถนน พอเราสับสวิตช์ไฟ ไฟฟ้าก็สว่างพรึ่บไปหมดเลย บุญที่เราทำก็เช่นเดียวกัน จะตามส่งผลต่อ ๆ กันไปอย่างนั้น ที่เราประสบความสุขความสำเร็จในปัจจุบันนี้ เพราะอาศัยบุญเก่าที่เราสั่งสมมาในอดีต ทำให้เราสมบูรณ์ไปด้วยสมบัติทั้งสาม แต่ถ้าเราไม่ทำบุญใหม่ในชาตินี้ เพื่อเอาบุญเก่าต่อบุญใหม่ เป็นบุญต่อบุญ สมบัติต่อสมบัติ บุญเก่าก็มีวันหมดสิ้นไปได้ เพราะฉะนั้นเราจะเห็นได้ว่า อดีตคนเคยรวย อดีตเศรษฐี กลายมาเป็นยาจกก็เยอะแยะ เพราะไม่ได้สั่งสมบุญใหม่เพิ่ม เพราะฉะนั้น บุญ…จึงเป็นสิ่งที่ต้องทำ 3 มีนาคม พ.ศ. 2545 พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา https://www.dhamma01.com/book/44 ต้นฉบับ หนังสือ คำสอนคุณครูไม่ใหญ่ เล่ม 3 กลับสู่ สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

โลกมนุษย์เป็นโลกแห่งการสร้างบารมี ไม่ใช่โลกแห่งการเสวยผลบุญ เสวยสุข เราต้องเกิดมาสร้างบารมี สร้างความดีให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ให้ใช้ทุกอนุวินาทีที่ยังมีชีวิตอยู่สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มกำลังไปเลย อย่าทำตามกำลัง ทำให้เต็มกำลัง ทำหมดใจ แต่ไม่ใช่หมดตัว ทำหมดใจ ไม่มีวันหมดตัว เวลาในโลกมนุษย์นี้ประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น และความตายไม่มีนิมิตหมาย เราจะตายวันไหน เวลาไหน ที่ไหน ด้วยอาการอย่างไร ยากที่จะรู้ได้ นอกจากเรามีรู้มีญาณทัสสนะอันบริสุทธิ์ เราถึงจะรู้ได้129 แต่โลกชีวิตใหม่หลังจากการตายแล้วนั่นแหละ เป็นชีวิตที่เสวยผลยาวนานทีเดียว ถ้าทำบาป ก็ไปเสวยผลทุกข์ในอบายยาวนานมาก ไม่ใช่เป็นร้อย เป็นพัน เป็นหมื่นปี แต่เป็นกัปปี หลาย ๆ กัปทีเดียว ในสวรรค์ก็เช่นเดียวกัน ถ้าเป็นมนุษย์ได้สร้างความดี ตายแล้วไปสู่เทวโลก ก็ไปเสวยผลบุญที่เราได้ทำเอาไว้ยาวนาน ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนานนัก เป็นชีวิตแห่งการเสวยผล ไม่มีการทำมาหากิน ไม่มีการทำมาค้าขาย ไม่มีธุรกิจการงานอันใด นอกจากเสวยผลบุญบาปที่ทำไว้ เมื่อเราทราบอย่างนี้ ให้ใช้วันเวลาที่มีจำกัดในโลกนี้สร้างบุญสร้างบารมีให้เต็มที่ ด้วยทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น ทำทุกวัน ทำบ่อย ๆ ทำให้เป็นนิสัย เป็นกิจวัตร …

39.โลกแห่งการสร้างบารมี Read More »