๑๑-๓ เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว

รักษาสุขภาพให้แข็งแรง เพราะเราต้องอาศัยความแข็งแรงของร่างกาย จิตใจจึงจะแจ่มใส ในการศึกษาพระธรรมวินัย
ดูแลตัวเองให้ดี อย่าให้เจ็บป่วยไข้ จะไปไหนก็ตามให้ความเคารพต่อสถานที่ ต่อครูบาอาจารย์ ต่อผู้ปกครองที่นั่นให้ดี
การวางรองเท้า หรือข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ของเรา อย่าลืมนะ รักษาตรงนี้ไว้
ใช้เวลาแค่ ๑ นาที แต่ผลมันยิ่งใหญ่
แค่เราก้มลงไปจับรองเท้าให้มาเรียงชิดกัน ปล่อยมือแล้วก็ยืนขึ้น
ความมีระเบียบก็เกิดขึ้น
ความสบายตาสบายใจเกิดขึ้นกับทุกคนที่ได้เห็น
ความชื่นชมเกิดขึ้นในใจเขา แล้วความเคารพนับถือก็ตามมา
ดูสิ! ไม่น่าเชื่อเลยนะ ไม่ได้เสียเงินอะไรเลย แต่เราสร้างความนับถือเกิดขึ้นในใจเขาได้
ใจเขาที่สับสนจะถูกจัดให้เป็นระเบียบ เหมือนของที่ถูกจัดเอาไว้อย่างดีในห้องอย่างนั้น

ใจที่มีระเบียบ คือใจที่มีพลัง ความบริสุทธิ์ของใจเกิดขึ้น
ความชื่นชมชื่นใจของผู้ที่ได้พบเห็นตามมา ตามด้วยความเคารพนับถือยกย่องว่า คนที่วางรองเท้าอย่างนี้เป็นผู้มีคุณธรรม เกิดความเคารพในคุณธรรม แล้วจะเกิดการเอาอย่าง
ผลสะท้อนถึงพระพุทธศาสนา
แค่เราจัดรองเท้าแค่นั้นยังส่งผลอันยิ่งใหญ่
สิ่งที่เรากระทำทุกอย่างกระทบไปถึงชาวโลกหมด จากโลกถึงจักรวาลถึงดวงดาว อย่านึกว่าสิ่งที่เราทำทั้งต่อหน้าและลับหลังจะไม่มีผลต่อส่วนรวม

เมื่อไปอยู่ที่โน่นก็ให้ช่วยปัดกวาดเสนาสนะให้ดี
อย่าอยู่แบบโรงแรม ให้อยู่แบบอาราม
เป็นความสุขใจของเราที่เราจะได้รับอากาศที่บริสุทธิ์ นำสิ่งที่บริสุทธิ์เข้ามาในร่างกายของเรา ซึ่งจะต้องอาศัยมาสร้างบารมี
ถ้าอากาศนั้นผ่านจากหยากไย่หยากเยื่อสิ่งสกปรก ก่อนจะมาถึงจมูกเรา แล้วเข้าไปในร่างกายของเรา ซึ่งเป็นร่างกายอันบริสุทธิ์
เราจะปล่อยให้สิ่งไม่บริสุทธิ์เข้ามาในร่างกายอันบริสุทธิ์ของเราได้อย่างไร
เพราะฉะนั้นปัดกวาดเช็ดถูให้สะอาดทั้งตอนอยู่และตอน กลับมา
ก่อนส่งมอบเสนาสนะให้เขา ก็ต้องให้สะอาดเรียบร้อยเป็นระเบียบ
ก่อนกลับก็ไปกราบขอบพระคุณผู้ปกครองที่อนุเคราะห์ให้สถานที่อยู่ที่อาศัย ให้ขบฉัน ให้ความสะดวกต่อการศึกษาพระธรรมวินัย
ทั้งพระอาจารย์ก็กล่าวขอบพระคุณท่าน แล้วก็ปวารณาต่อท่านว่า มีอะไรที่จะเรียกผมให้มารับใช้ก็เรียกได้
อย่างนี้เป็นภาพที่งดงาม ไปอยู่ที่นั่นให้ท่านสบายใจและจากมาก็ให้ท่านคิดถึง
เมื่อจะเรียนวิชาความรู้จากพระอาจารย์ก็ให้ศึกษาด้วยความเคารพ ให้ท่านมีความสุขที่สอนพวกเราและไม่ลืมพวกเราเลย
ให้เราเป็นนักเรียนที่โลกต้องการ เป็นนักเรียนในอุดมคติของท่าน ที่ท่านเห็นแล้วชื่นอกชื่นใจ
เมื่อพระอาจารย์ให้ความรู้ไปแล้วก็นำมาศึกษา มาทบทวน เวลาท่านซักถาม ตอบท่านได้ ท่านก็ชื่นใจ
อะไรที่เราไม่รู้ก็ซักถามท่านด้วยความเคารพ ด้วยความอยากรู้จริงๆ ท่านก็จะได้มีกำลังใจ มีความสุข
ความสุขของครูอยู่ที่ได้สอน สอนแล้วลูกศิษย์ได้รับความรู้นั้นเหมือนเป็นตัวแทนของครู
ให้เรียนด้วยความสนุกสนาน เวลาเข้าไปในห้องเรียนให้สดชื่นแจ่มใส อย่าไปนั่งเป็นต้นสนที่ถูกลมพัดโบกโบยไหวโอนเอนไปมา อย่างนั้นไม่เอานะ
เราต้องให้กำลังใจกับพระอาจารย์ผู้สอน ผู้สอนเวลาเห็นนักเรียนสดใส กระฉับกระเฉง มีชีวิตชีวาในการเรียน เหมือนเข้าไปในสวนดอกไม้เห็นลมพัดใบไม้ดอกไม้ สดชื่น มีความปลื้มปีติยินดี สมกับที่ท่านอุตส่าห์เหน็ดเหนื่อยเตรียมการเรียนการสอนอย่างดีเพื่อมาสั่งสอนเรา เราก็ควรจะให้ความสุข ความสดชื่นตอบแทนท่านไป
หลวงพ่ออยากให้ลูกหลวงพ่อเป็นอย่างนี้ ถ้าได้อย่างนี้หลวงพ่อก็ดีใจ
เพราะฉะนั้น เวลาเดือนกว่าที่ต้องไปอบรมบาลีก่อน
สอบ ให้ลูกทุกรูปปฏิบัติตามโอวาทที่ให้ไว้ในวันนี้ และให้
คิดเสมอว่า หลวงพ่อไปอยู่ตรงนั้น ไปร่วมเรียน ร่วมติว ร่วมสอบกับลูกทุกรูปด้วย
หวังว่าในการสอบคราวนี้ หลวงพ่อคงจะมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า มีหัวใจที่เบิกบาน
หูหลวงพ่อคงจะได้ยินได้ฟังข่าวอันเป็นมงคลว่า ลูกทุกรูปสอบได้ยกชั้นหมดเลยนะจ๊ะ

โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
วันที่ วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๐
ที่มา
หนังสือ ผ้าสีสุดท้าย
อ่านในรูปแบบ EBook ที่นี่

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *