๒๑. มหัศจรรย์ความรู้ภายใน

มหัศจรรย์ความรู้ภายใน

ถ้าบวชเป็นพระ ก็จะทำสมาธิได้ง่ายกว่าตอนเป็นคฤหัสถ์ เพราะชีวิตพระมีเครื่องกังวลน้อยกว่า คฤหัสถ์จะมีปัญหาและแรงกดดัน ต้องทำมาหากิน ทำมาค้าขาย ทำมาสร้างบารมี ต้องดูแลทั้งตัวเอง ครอบครัว ดูทั้งบ้าน ทั้งคนในบ้าน นอกบ้าน ในที่ทำงานอีกเยอะแยะ

ชีวิตพระมีเวลาว่างมากกว่าที่จะบำเพ็ญสมณธรรม คือ ข้อปฏิบัติสำหรับชีวิตสมณะ ที่จะทำให้กายวาจาใจสะอาด บริสุทธิ์ สงบนิ่ง เยือกเย็น เรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตภายในที่ถูกปกปิดเป็นความลับมายาวนาน

ชีวิตของบรรพชิตเป็นชีวิตที่สูงส่ง เฉพาะผู้มีบุญ มีบารมี ที่ผ่านชีวิตของคฤหัสถ์มามากเพียงพอจนถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องก้าวไปสู่ชีวิตใหม่ที่ยกระดับชีวิตให้สูงขึ้น เรียนรู้ให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ

ชีวิตของบรรพชิตจะมีเวลาทำหยุดทำนิ่งได้มาก ยิ่งหยุดยิ่งนิ่งก็ยิ่งดิ่งไม่หยุด เข้าไปสู่ภายใน เดี๋ยวก็เห็นกายมนุษย์ละเอียด เห็นกายทิพย์ เห็นกายในกายซ้อนๆ อยู่ เป็นความมหัศจรรย์ที่หลายพันล้านคนในโลกเขาไม่เห็นกัน แต่เราเห็นชีวิตภายใน

ชาวโลกส่วนมากเขาจะเห็นกายมนุษย์ละเอียดตอนเขาหลับฝันไป แต่ไม่รู้จักว่า เป็นกายฝัน เหมือนตัวเราเองออกไปทำหน้าที่ฝัน ตื่นขึ้นมาเราก็ยังระลึกได้บ้าง ไม่ได้บ้าง จริงบ้าง ไม่จริงบ้าง แต่ว่ากายนั้นเวลาตื่นไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

แต่ถ้าหากว่า เข้าถึงกายมนุษย์ละเอียดได้ จะมีความรู้สึกปีติสุข ภาคภูมิใจว่า คนอย่างเราเข้าถึงกายมนุษย์ละเอียด
ได้ มีชีวิตที่สูงส่งกว่าชีวิตของคฤหัสถ์ไปอีกเท่าตัว อีก ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ เป็นกายภายในที่เรารู้จัก เป็นชีวิตภายในที่ทำให้เราเข้าใจชีวิตภายนอกมากเพิ่มขึ้นว่า กายมนุษย์หยาบเหมือนบ้านเรือนที่อยู่อาศัยชั่วคราว เป็นการรวมประชุมของหมู่ธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ บรรยากาศ ให้กายละเอียดอยู่

ความผูกพันกับกายมนุษย์หยาบ หรือสิ่งที่เนื่องด้วยกายมนุษย์หยาบก็จะบรรเทาไป ก็จะคลายความผูกพันได้เพิ่มขึ้นเพราะเข้าใจขึ้น เข้าใจเพราะเห็นแจ่มแจ้งว่า มีกายมนุษย์ละเอียด และเราเป็นกายมนุษย์ละเอียด และยังได้ศึกษาภพภูมิของกายมนุษย์ละเอียดว่าเขามีภพภูมิกันเป็นอย่างไร ตื่นอยู่ตรงไหน หลับไปอยู่ตรงไหน

ถ้านิ่งต่อไปก็จะเข้าไปถึงกายทิพย์ เป็นกายสุคติภูมิที่ซ้อนๆ อยู่ภายใน เป็นกายที่จะอยู่ในเทวโลก กายมนุษย์หยาบกับกายมนุษย์ละเอียดไปอยู่ไม่ได้

เราจะรู้จักชีวิตของกายทิพย์อีกระดับหนึ่ง จะมีสังคมของกายทิพย์ ภพของกายทิพย์ เรื่องราวของกายทิพย์ นี่เป็นความมหัศจรรย์ของตัวเราเอง เพราะฉะนั้นความรู้เรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตจะค่อยๆ ถูกเปิดเผยทยอยขึ้นตามความเพียรที่เราทำอย่างถูกหลักวิชชา อย่างสม่ำเสมอ

ดังนั้น หลวงปู่หลวงตาที่ท่านอยู่ลำพังตามป่าเขา ห้วย หนอง คลอง บึง ทำไมท่านไม่เหงา หรือทำไมท่านอยู่ได้ ทั้งๆ ที่อัตคัดขัดสนด้วยปัจจัย ๔ แต่ท่านก็ไม่มีความรู้สึกว่า ท่านขัดสน ไม่มีความรู้สึกเหงา มีแต่รู้สึกเป็นสุขที่เกิดจากความวิเวก กายวิเวก จิตวิเวก อุปธิวิเวก และก็มีภาพภายในให้ดู มีเรื่องราวภายในให้ศึกษาเรียนรู้

ชีวิตของพระมีโอกาสกว้างขวางกว่าในการที่จะศึกษาเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ กายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายพรหม กายอรูปพรหม กายธรรม เป็นชั้นๆ เข้าไปเรื่อยๆ จะมีปีติ มีสุข มีความเบิกบานชุ่มชื่นอยู่ในตัว มีความรอบรู้ที่กว้างขวางขึ้น มีกำลังบุญที่เพิ่มขึ้น ในทุกๆ ครั้งที่ได้บำเพ็ญสมณธรรม

เพราะฉะนั้น ท่านถึงเป็นแหล่งแห่งเนื้อนาบุญ บุญธาตุจะมารวมประชุมอยู่กับพุทธบุตรที่บำเพ็ญสมณธรรม บุญก็จะเกิดขึ้นมากมายเป็นสายบุญ บารมีก็จะเกิดขึ้น เนกขัมมบารมี ผังแห่งการบวชก็จะถูกสั่งสม สะสมเพิ่มเติม เหมือนเราออมทรัพย์อย่างนั้น มากเข้าๆ หนาแน่น ตั้งแต่บวชช่วงสั้นก็จะทำให้เราบวชได้ยาวขึ้น จนกระทั่งถึงตลอดชีวิตได้อย่างมีความสุข ปีติ เบิกบาน ชุ่มชื่น

ชีวิตสมณะจึงเป็นชีวิตเฉพาะผู้มีบุญ ที่จะมีโอกาสได้ศึกษาเรียนรู้เรื่องราวเหล่านี้เยอะแยะ ความรู้ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงอุปมาเหมือนใบไม้ในกำมือกับใบไม้ที่อยู่ในป่าประดู่ลาย พุทธบุตรก็สามารถศึกษาเรียนรู้ได้ เพราะมีเวลาว่างจากเครื่องพันธนาการของชีวิตมากกว่าคฤหัสถ์ จะได้บำเพ็ญสมณธรรม ศึกษา ฝึกฝน เรียนรู้ แล้วก็สั่งสอนผู้อื่นได้อย่างเต็มที่ เต็มกำลัง มีปีติสุขอยู่ข้างใน

การที่เราจะแจ่มแจ้งอะไรสักเรื่องหนึ่ง ต้องมีกำลังบุญบารมีมาก และเมื่อถึงจุดที่แจ่มแจ้งได้ก็มีปีติสุขมาก เบิกบานว่า เราประสบความสำเร็จในชีวิต ที่แตกต่างจากชีวิตของคฤหัสถ์ ของชาวโลกทั่วๆ ไป เรามีความรู้เพิ่มขึ้น เหมือนออกสู่ทะเลลึก ทะเลแห่งความรู้อันบริสุทธิ์ ความรู้แจ้งในเรื่องราวของสรรพสัตว์สรรพสิ่งทั้งหลายกว้างขวางขึ้น เป็นทะเลที่ไม่มีขอบเขต ไม่มีฝั่ง ศึกษาเรียนรู้ไปเรื่อยๆ บุญก็เพิ่มขึ้นๆ ถ้ายังดับกิเลสไม่ได้ ยังไม่หลุดพ้น ทิพยสมบัติที่เกิดขึ้นในเทวโลกก็จะยิ่งใหญ่โอฬารตระการตามากมาย

สิ่งที่เป็นความใฝ่ฝันสูงสุดของผู้รู้ คือ อยากไปเป็นสมณเทวบุตร เป็นเทพบุตรที่เป็นสมณะ แต่มันไม่ใช่ง่าย ส่วนมากมักจะเป็นเทพบุตรที่มีบารมีมากๆ และยังบำเพ็ญธรรมแบบสมณธรรมอยู่ แต่ว่ากายยังเป็นเทพบุตรอยู่

สิ่งที่เราอยากศึกษาเรียนรู้เพิ่มขึ้นมีอีกเยอะ เดี๋ยวก็วันเดี๋ยวก็คืน เดี๋ยวก็จะหมดเวลาของชีวิตแล้ว เพราะฉะนั้นชีวิตของบรรพชิตกว้างขวางกว่าชีวิตของคฤหัสถ์ที่อึดอัดคับแคบกว่าเยอะ
๓๑ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๒

พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ที่มา https://www.dhamma01.com/book/92
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 3 ชีวิตสมณะ ผู้เห็นภัยในวัฏสงสาร

กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *