๘๑. ยิ้มได้เมื่อภัยมา

ยิ้มได้เมื่อภัยมา

อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่เข้าถึงพระธรรมกาย
อย่าเอาร่างกาย ชีวิตจิตใจของเราไปถล่มทลาย
อย่าเอาไปใช้ในสิ่งที่ไม่เป็นสาระแก่นสาร
ที่ไม่เป็นประโยชน์ของชีวิต

จะทำมาหากินอะไรที่เป็นสัมมาอาชีวะ ก็ทำไปเถอะ แต่อย่าทิ้งการปฏิบัติธรรม ให้ธุรกิจกับจิตใจไปคู่กัน ธุรกิจทำให้เราได้ปัจจัย ๔ มาหล่อเลี้ยงสังขารเพื่อดำรงชีพ เอาไว้สำหรับปฏิบัติธรรม ศึกษาค้นคว้าให้ได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัว

“พระธรรมกาย” นี้มีมานานแล้ว ตั้งแต่ปฐมชาติ แต่ว่ามีเหมือนไม่มี เพราะเราไม่ได้เอาใจใส่ เราไม่รู้ หรือรู้แล้วไม่เอาใจใส่ ไม่ประพฤติปฏิบัติกันอย่างจริงๆ จังๆ เพราะฉะนั้นมีจึงเหมือนไม่มี เหมือนนั่งทับทรัพย์อยู่อย่างนั้น ทรัพย์มีประโยชน์ก็เอามาใช้ประโยชน์ไม่ได้ เหมือนน้ำที่อยู่ใต้ดิน เราเดินอยู่บนน้ำใต้ดิน แต่ถ้าไม่เจาะลงไปให้ถึง ก็เอามาใช้ไม่ได้

พระธรรมกายในตัวก็เช่นเดียวกัน ถ้าหากว่าเราไม่ขยันประพฤติปฏิบัติธรรมให้สม่ำเสมออย่างถูกวิธี ก็ยากที่จะเข้าถึง เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่ได้ธรรมกาย

ชีวิตที่เหลืออยู่นี้ สงวนความแข็งแรงเอาไว้ให้ดี ประพฤติปฏิบัติธรรมทุกวัน การบ้านที่ให้เอาไว้ก็หมั่นทำ หมั่นฝึกซ้อม ซ้อมรบกันทุกวัน ซ้อมกันเป็นปี เป็นหลายๆ ปี แพ้ชนะรู้กันวันเดียว คือวันศึกสงครามชิงภพ ปิดงบดุลชีวิต

เราทุกคนต้องตาย ต้องไปปรโลก เราจะหลีกหนีปรโลกไม่ได้ ไม่ว่าเราจะยินดีหรือไม่ยินดีก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้
จะมียศถาบรรดาศักดิ์สูงต่ำแค่ไหนก็ปฏิเสธปรโลกไม่ได้

ชีวิตหลังจากตายแล้วยาวนาน นานมากๆ นานจนเราคาดไม่ถึง เพราะฉะนั้นอย่าประมาทในชีวิต ไม่ประมาท ก็คือหมั่นสั่งสมคุณงามความดีเอาไว้ให้เยอะๆ สำคัญและง่ายที่สุด คือ ปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงพระธรรมกายให้ได้

พระธรรมกายจะเป็นที่พึ่งที่ระลึกอย่างแท้จริงของตัวเรา ไม่ว่าเราจะอยู่บนเตียงคนป่วย หรืออยู่ในสถานการณ์ใดๆ ก็ตามที่คับขัน พระธรรมกายในตัวจะเป็นป้อมเป็นค่ายปกป้องผองภัย แต่ถ้าหากว่า ต้องเจอวิบากกรรมที่หนักหนาสาหัส หนักก็จะเป็นเบา เบาก็หาย หรือถ้าตายก็ไปดี

ธรรมกายเป็นที่พึ่งของเราทั้งในโลกนี้และโลกหน้า เข้าถึงแล้วย่อมบันเทิงทั้งในโลกนี้ ละโลกไปแล้วก็บันเทิงในโลกหน้าด้วย ทำให้ได้ตั้งแต่เป็นกายมนุษย์นะ

สักวันหนึ่ง ทุกคนจะต้องไปเจอสภาวะที่คับขัน เราจะต้องเปลี่ยนสภาวะนั้นให้เป็นสภาวะแห่งสันติสุข สุขด้วยการอยู่ในอู่แห่งทะเลบุญ ในกลางพระธรรมกาย ให้เห็นท่านชัด ใส แจ่ม ให้ได้ตลอดเวลาเลย

จะยิ้มได้เมื่อภัยมา เมื่อเข้าถึงพระธรรมกาย ใจจะใสๆ สว่างไสว ถ้ายังเข้าไม่ถึงจะยิ้มยาก เวลาเจอภัย จะหดหู่ใจ จะหมองใจ ต้องถึงธรรมกายนี่แหละ ถึงจะยิ้มได้เมื่อภัยมา

๕ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ที่มา https://www.dhamma01.com/book/91
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 2 สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน

กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *