๓๑. นึกนิมิตด้วยสิ่งที่คุ้นเคย

นึกนิมิตด้วยสิ่งที่คุ้นเคย

กรณีที่เรานึกบริกรรมนิมิตเป็นองค์พระ หรือดวงแก้วไม่ออก มีข้อแนะนำเพิ่มเติมพิเศษ สำหรับบางท่านที่มีอาชีพค้าผลไม้ หรือมีอาชีพหลากหลาย โดยนำวิธีการที่พระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ท่านได้สอนแก่นาคที่ได้รับการอุปสมบทเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา ณ พระอุโบสถ

โดยให้นาคที่นั่งคุกเข่ากระโหย่งเท้าพนมมือต่อหน้าท่าน นึกถึงปอยผมที่ปลงเมื่อเช้า น้อมมาตั้งไว้ในกลางกาย หรือจำง่ายๆ ว่า กลางท้อง ให้เอาใจมาหยุดนิ่งๆ อยู่กลางปอยผมที่อยู่กลางท้องนั้น นึกไปเรื่อยๆ

แล้วท่านก็ซักถามนาคว่า “เส้นผมปลายมันชี้ไปทางไหน โคนชี้ไปทางไหน” นาคก็ตอบคำถามทุกครั้งที่ท่านถามว่า “โคนชี้ไปทางนี้ ปลายชี้ไปทางนี้” จนกระทั่งเห็นปอยผมนั้นเปลี่ยนแปลง จากสีดำเป็นสีใส เป็นปอยผมแก้วที่ใสเหมือนเพชร กายก็เริ่มเบา ใจก็เริ่มปลอดโปร่ง สบาย

อาการปวดเมื่อยเนื้อตัวสั่น เพราะนั่งอยู่ในท่ากระโหย่งเท้าที่ไม่ถนัดเป็นเวลายาวนานถึงชั่วโมงครึ่งก็หายไป พร้อมกับปอยผมแก้วนั้นก็เปลี่ยนไปเป็นดวงใสๆ ใสเหมือนเพชรอยู่กลางท้อง

แล้วท่านก็ทำพิธีอุปสมบทนาคผู้นั้นเป็นพระภิกษุ และแนะนำให้จำดวงแก้วที่เกิดขึ้นในกลางท้องเมื่อใจหยุดนิ่งว่า “นั่นแหละ ดวงปฐมมรรค ต้นทางที่จะไปสู่อายตนนิพพาน ที่จะทำพระนิพพานให้แจ้ง ให้รักษาเอาไว้ให้ดีว่าบวชมาแล้วเรามีวัตถุประสงค์จะทำพระนิพพานให้แจ้งเพียงประการเดียว เราได้ต้นทางแล้ว คือ ดวงปฐมมรรค ให้รักษาเอาไว้ อย่าให้หาย แล้วให้ไปทำต่อหลังจากบวชแล้ว” นี่คือคำแนะนำสั่งสอนของพระเดชพระคุณหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ หรือหลวงปู่สดของเรา

หลวงพ่อเลยนำวิธีการนั้น มาแนะนำต่อ สำหรับผู้ที่มีอาชีพค้าขาย ตั้งแต่ขายผลไม้เรื่อยไป เช่น ใครขายทุเรียนก็ให้นึกเอาลูกทุเรียนที่ตัวขาย เห็นทุกวันจำเจ เอามาตั้งไว้กลางท้อง แล้วก็ทำใจหยุดนิ่ง มองให้ใสเป็นทุเรียนเพชรให้ได้ แล้วจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทีเดียว เพราะถ้าใจใสสมบัติใหญ่จะไหลมา และที่สำคัญจะได้เข้าถึงพระธรรมกายในตัวด้วย

ใครขายเงาะ ก็ให้นึกเอาเงาะมาตั้งไว้ในกลางท้อง ใครขายมังคุด ก็เอามังคุดมาตั้งกลางท้อง มองให้ใสๆ เป็นมังคุดเพชรให้ได้ ใครขายแตงโม ส้มโอ ส้มเขียวหวาน ก็ให้เอาสิ่งนั้นมาวางกลางท้อง

ใครขายซาลาเปา ไส้เค็ม ไส้หวาน ไส้เค็มก็มีหยักย่นๆ ไส้หวานก็เรียบๆ หรือใครขายไข่มุก ไข่มุกกลมๆ มีละอองนวลของไข่มุก จะนึกถึงไข่มุกก็ได้ ตั้งเป็นจุดเริ่มต้นที่จะนำไปสู่การหยุดนิ่งเหมือนปอยผม นำไปสู่การหยุดนิ่ง กระทั่งเข้าถึงดวงใส แล้วถึงพระธรรมกายภายในในที่สุด

เพราะฉะนั้น ในกรณีที่นึกดวงใสๆ หรือนึกองค์พระไม่ออก หรือกำลังฟุ้งอยู่ นึกอะไรไม่ออก ให้นึกเอาสิ่งที่ทำมาค้าขาย หรือสิ่งที่เราคุ้นเคยเห็นจนเจนตามาตั้งไว้กลางท้องอย่างนี้ไปก่อนก็ได้ เริ่มต้นจากสิ่งที่เราคุ้นก่อน

๒๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๕

พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)

ที่มา https://www.dhamma01.com/book/91
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 2 สิ่งที่ต้องแสวงหา คือ พระรัตนตรัยภายใน

กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *