ยายอยู่ ที่ไหน ยายก็รักษาสมบัติที่นั่น รักษาของคนอื่นให้เหมือนของเรา ของยายเอง ยายก็รักษาของคนอื่น ยายก็รักษา ภพชาติต่อไป เราก็จะสามารถรักษาสมบัติของเราได้ และมีคนช่วยดูแลรักษาให้เป็นอย่างดี สมบัติก็ไม่วิบัติ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เออ! ทำอย่างนี้แหละดี เรารู้จักเก็บ รู้จักทำ ทำให้น้อง ๆ ดูเป็นตัวอย่าง ตอนหลังถ้ายายไม่อยู่แล้ว เราก็สอนน้อง ๆ ต่อไป คนที่จะมาทีหลังน่ะมี จะให้ยายมาบอกมาสอนอยู่ตลอดไปก็ไม่ได้ เราทำถูก เราก็คอยบอกคนมาใหม่ เราเป็นแบบพิมพ์ที่ดีให้คนอื่น เหมือนที่ยายเคยเป็นมาแล้วนะ เวลายายไม่อยู่แล้ว เราก็คอยบอกคนอื่นต่อไปนะ เราทำไปด้วย เราคอยบอกน้อง ๆ ทำไปด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
มีน้ำต้องใช้ให้เป็น ใช้ไม่เป็นก็เป็นขี้ข้าน้ำ มีไฟต้องใช้ให้เป็น ใช้ไม่เป็นก็เป็นขี้ข้าไฟ มีเงินต้องใช้ให้เป็น ใช้ไม่เป็นก็เป็นขี้ข้าเงิน เมื่อหามาได้แล้ว ต้องรู้จักใช้ของให้เป็น ใช้ไม่เป็น ก็เป็นขี้ข้าของเหล่านั้นทั้งกะชาติ ดูแต่เวลายายจะตักน้ำ เอาน้ำไปราดส้วมยังไม่ ยอมให้น้ำหกแม้แต่หยดเดียว ดังนั้นเมื่อจะใช้ของอะไรก็ตาม ให้ดูอย่างยาย ใช้ให้เป็น จะได้ไม่ลำบาก โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
การใช้เงิน ต้องรู้จักคุณค่าของเงิน ไม่ใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย ไม่เป็นคนใจใหญ่ใจโต ไม่รู้จักเก็บ อย่างนี้ต้องเป็นขี้ข้าของเงินไปตลอดชีวิต ต้องรู้จักคำนึงถึงเวลาหาเงินบ้างว่า กว่าจะได้มานั้นเหนื่อยยากแค่ไหน ยายหาเงินมาให้ใช้อย่างเพียงพอ ให้อยู่อย่างสบาย หาทั้งหยาบทั้งละเอียด ต้องเข้าที่ตามสมบัติอยู่ทุกวัน ถ้าหามาแล้ว บริวารได้กินอยู่อย่างสบาย ได้สร้างบารมีสะดวก ยายก็สบายใจ ถ้าหาให้ครบตามที่กำหนดไว้เพียงพอ ก็จะได้พักหลับตาบ้าง จะได้มีความสุขในธรรมมากขึ้น แต่ถ้าหามาแล้ว บริวารเอาไปใช้ไม่คุ้มค่า อย่างนี้หาเท่าไรก็ไม่พอ ต้องเหนื่อยในการหาสมบัติไปจนตาย จะใช้เงินต้องดูอย่างยาย ใช้ให้คุ้มค่า เงินที่ยายหามาให้ใช้ ต้องใช้อย่างมีประโยชน์มากที่สุด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ดูแลงานก่อสร้างให้ดี อย่าให้รั่วไหลนะ เพราะเราใช้สมบัติบนหัวชาวบ้าน เขามี 5 บาท 10 บาท เขาจบนะ มีบาทสองบาท สลึงสองสลึง เขาจบขึ้นหัวนะ อธิษฐานแล้ว อธิษฐานอีก แล้วมาทำแบบนี้นี่ระวังนะ เดี๋ยวจะได้บุญไม่คุ้มบาป โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ทำอะไร ก็ทำได้ คนดูแลนี่ซิสำคัญ ทำอะไรมันต้องคิดก่อน มีปัญญาทำ แต่ไม่มีปัญญารักษา อย่างนี้ใช้ไม่ได้ ทำได้ต้องตามดูได้ ดูไม่ได้ก็ไม่ต้องไปทำ ใครทำอะไรไว้ ต้องตามดูแลรักษา เมื่อดูแลรักษาไม่ได้ ก็อย่าไปทำ ดูยายซิ ยายสร้างวัดได้ ยังตามดูแลรักษาได้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
สาธุชนท่านหนึ่ง พาญาติซึ่งติดการพนันมาให้คุณยายช่วยชี้ทางให้ คุณยายจึงสอนว่าคุณได้เงินมาเท่าไรก็หมด บ้านก็ร้อนเป็นไฟ มีเงินพันล้าน ก็หมดพันล้าน คนเล่นการพนันทุกคนใจไม่บริสุทธิ์ ฉันก็จะเอา เขาก็จะเอา จ้องจะเอา ได้เงินก็เป็นเงินไม่บริสุทธิ์ ได้มาก็หมดไป ตอนแรกอาจจะได้ ตอนหลังก็เสีย ไม่มีทางรวย ถ้าไม่เล่นการพนันก็จะมีทางรวย แต่ถ้าเล่นต่อไป แม้มีพันล้านก็ต้องจนหมดตัว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
พอยายมาอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ ยายมุ่งหวังอย่างเดียวคือ ให้เป็นที่สะอาดบริสุทธิ์ เป็นแหล่งบุญกุศล ให้ทุกคนได้ปฏิบัติธรรม ได้มีความบริสุทธิ์ติดตัวไปมาก ๆ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ยายต้องเอาชีวิตเข้าแลกกับการสร้างศูนย์พุทธจักรฯ กว่าจะสร้างเสร็จ พอเกือบเสร็จยายก็ล้มเจ็บ เจ็บคราวนี้แทบเอาชีวิตไม่รอด ยายต้องเอาตัวเองเหมือนกับจุ่มอยู่ในบุญตลอดเวลา ถึงรอดได้ ถ้าเป็นผู้เฒ่าคนอื่น คงเป็นขี้เถ้าไปแล้ว ตอนนี้ยายก็หายแล้ว แต่ก็สบายแบบคนแก่นะแหละ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน เพราะว่าเมื่อคิดนำไปแล้ว มารจะเข้าแทรกผังให้ เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที ยิ่งคิด ยิ่งมีผลเสียแก่ตัวเราเอง พยายามทำใจ ให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ จะดีกว่า เพราะปกติ เมื่อผิดพลาด หรือมีอุปสรรคเกิดขึ้น คนเรามักคิดนำไปก่อน คิดท้อแท้ คิดหดหู่ คิดท้อถอย คิดแต่ในทางไม่ดี ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก มารจะแทรกผังสำเร็จ ใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเรื่องร้าย ทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย ฉะนั้นเมื่อเกิดเรื่องให้เราทำใจหยุดที่ศูนย์กลาง กายอย่างเดียว แล้วจะสามารถแก้ไขได้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
คนส่วนมากไม่รู้จักยาย ยายเป็นคนที่ไม่น้อยใจอะไรเลย ยายสอนตัวเองตลอดเวลาว่า ตัวเราเองจะโง่ หรือฉลาด ไม่รู้หนังสือ จะยากดีมีจนอะไร ก็ช่างมันเถิด ในเมื่อเราเกิดมาแล้ว คิดแต่ว่า เกิดมาแล้วมีหน้าที่จะต้องทำความดีให้มาก ๆ ภพชาติต่อไปเบื้องหน้าจะได้แต่ของดี ๆ ของไม่ดีอย่าได้รู้จักเลย คิดแต่ว่า ปัจจุบันจะทำดี เพื่ออนาคตจะได้ของดี ๆ เรื่อยไป อดีตผ่านมาแล้ว ไม่เคยเก็บมาคิดเลย คิดแต่ว่า ปัจจุบันจะต้องทำให้ดีที่สุด เหมือนอย่างเมื่อยายเป็นชาวนา ยังไม่ได้เข้าวัด ยายมีเพื่อนมากมาย แต่พอเข้าวัดแล้ว ยายก็คิดอย่างเดียวว่าจะเอาธรรมะ อย่างอื่นไม่ได้คิดเลย เพื่อนมาก ๆ ก็ไม่ได้คิดถึง พอยายอยู่ในโรงงานทำวิชชา หลวงพ่อวัดปากน้ำใช้ให้ทำวิชชา ก็คิดอย่างเดียวว่า จะทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ คือ หลวงพ่อถามอะไรมา จะต้องตอบหลวงพ่อ ให้ได้ทุกอย่าง ใจจึงต้องจรดธรรมะจี๋เลย ทำให้วิชชาของยายก้าวหน้ากว่าคนอื่นเขา พอมาอยู่บ้านธรรมประสิทธิ์ก็คิดแต่จะทำสถานที่ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้เป็นที่สร้างบารมีได้เป็นอย่างดี อย่างอื่นก็ไม่ได้คิด พอมาอยู่ศูนย์พุทธจักรฯ ก็ไม่ได้คิดถึงบ้านธรรมประสิทธิ์เลย คิดแต่จะทำศูนย์พุทธจักรฯ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ …
เราจะชวนเขาไปสวรรค์ เราก็ต้องชวนเขามาวัด นี่เขาชวนเราออกไปข้างนอก ให้เขาฉุดเราลงคลองนี่ เมื่อตอนสมัยยายอยู่วัดปากน้ำ ยายก็ต้องไปกินข้าวบ้านโน้นบ้านนี้ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเตือนยายว่า “ลูกจันทร์ กินข้าวพ่อคนเดียว เป็นหนี้บุญคุณพ่อคนเดียวไม่พอหรือ ทำไมต้องไปกินข้าวชาวบ้าน” ตั้งแต่นั้นมา ยายเลยเลิกไปกินข้าวบ้านคนอื่น พระที่วัดก็เหมือนกัน เมื่อจะรับนิมนต์นอกวัด ยายก็บอกว่า “ท่านบวชเป็นพระแล้ว ทำไมไม่ชวนคนเข้าวัดจะ ออกนอกวัดทำไม ถ้าคนเขาศรัทธาเขาก็เอามาถวาย แต่ถ้าเราออกไปข้างนอก คนเขาจะเอามาถวายที่วัดทำไมกัน” โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เออ! ขอให้เจริญ ๆ อย่าไปไหนเลยนะ ใครเขาว่าที่ไหนดี ก็ช่างเขาเถอะ เราปักหลักรากแก้วอยู่ที่นี่แหละ ปักรากแก้วของเราอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ นี่แหละ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ต้องรู้จักวางแผนให้ดี ดูแต่ยายเองก็รู้จักวางแผนของยายได้ตลอดหมด ทำนาก็รู้จักวางแผน วางแผนจนคิดว่าทำทุกอย่างได้หมด ยายทำมาตลอดเวลา เวลาอยู่บ้าน ยายเก่งงานมาก วางแผนตั้งแต่ทางบ้านยังเป็นหนี้เขาอยู่ จนกระทั่งมีเงินมีทอง หมดหนี้หมดสินเขาได้ พอเห็นทางบ้านอยู่ได้ พอจะช่วยตัวเองได้แล้ว ก็วางแผนจะเข้าวัด คิดจะไปตามหาพ่อ อย่างที่เคยอ่าน ในหนังสือ “เดินไปสู่ความสุข” นั่น ตอนนี้คิดจะเข้าวัดแล้ว พอมาอยู่กับคุณนายเลี้ยบ ก็วางแผนของตัวเองเป็นอย่างดี ทำงานทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยหมด เป็นหูเป็นตาแทนได้ ตอนนี้ก็ไปวัดปากน้ำ ไปเจอคุณยายทองสุข สำแดงปั้น แล้วยังไม่เห็นธรรมะ ไป ๆ มา ๆ พอเห็นธรรมะ ก็เข้าวัดเลย ตอนนั้นต้องออกอุบายว่า จะขอกลับบ้าน ถึงออกมาได้ ไม่เช่นนั้นเขาไม่ให้ออกมา ต้องโกนหัวหนีออกมา ช่วยกันกับคุณยายทองสุข พอเข้าวัดได้เท่านั้น เรื่องข้างนอกทิ้งหมด เอาแต่ธรรมะอย่างเดียว ธรรมะจึงได้เชี่ยวขนาดนี้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
เมื่อเกิดเรื่องหนัก ๆ กับยาย ทุกครั้งยายจะอยู่ในธรรมะมาก ๆ ยิ่งอยู่ในธรรมะมาก ใจยิ่งใส ใจยิ่งใสก็ ยิ่งดิ่งวิชชาได้ละเอียดมากขึ้น ยายจะไม่โกรธตอบคนที่โกรธยาย แต่ยายจะมองต้นตอที่ทำให้เกิดเรื่องเหล่านี้ขึ้นนับตั้งแต่ก่อนจะเข้าวัด ก็โดนโขก เข้ามาบวชทำวิชชาแล้วก็ถูกเขารังเกียจ หาว่าเป็นคนชั้นต่ำ เป็นคนรับใช้เขามา เป็นวัณโรค เป็นคนไม่มีความรู้ ที่อยู่อาศัยก็ให้อยู่ที่สกปรกที่แย่ที่สุด เวลาเอาอาหารมาให้ก็กระแทกให้ เกิดมาภพชาตินี้ ยายโดนมารโขกสับตลอดเวลา เข้าวัดแล้วก็ยังโดนอยู่เรื่อย ๆ จนบัดนี้ แต่ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายที่มันจะโขกสับยายได้ เพราะเดี๋ยวนี้ยายรู้ทันหมดแล้ว จะไม่ยอมแพ้และพร้อมที่จะปราบมันอีกด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย