หนังสือ พ่อสอนลูก

33. ช่วงชีวิตที่ดีที่สุด ช่วงชีวิตที่ดีที่สุดของลูกทุกองค์ คือช่วงจังหวะชีวิตที่มีโอกาสมาตักตวงเติมความบริสุทธิ์ให้แก่ตนเอง ซึ่งก็คือช่วงที่เป็นนักบวชนี่แหละ เราจะได้เติมความบริสุทธิ์ทุกวันทุกคืน ทุกเวลา ซึ่งคนในโลกนี้หกพันกว่าล้านคนก็อยากได้โอกาสนี้เช่นกัน ร่างกายของลูกทุกองค์ยังแข็งแรง มีอาพาธน้อยเครื่องกังวลที่เป็นพันธนาการของชีวิตแบบชาวโลกก็ไม่มีญาติโยมก็สนับสนุน ดังนั้นช่วงนี้จึงเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดที่ลูกควรจะใช้เวลามาศึกษา ฝึกฝนอบรมตัวของเราให้เข้าถึงธรรมกายให้ได้ อะไรจะเกิดขึ้นถ้าลูกทุกองค์ได้เข้าถึงธรรมกาย มีชีวิตอยู่กับธรรมกายตลอดเวลา หากลูกทุกองค์เข้าถึงธรรมกายแล้ว ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือทำอะไรก็ตามความผาสุกจะเกิดขึ้น จะเรียนปริยัติก็เรียนด้วยความสุขเพราะเรามีธรรมกายซึ่งเป็นแหล่งกำเนิดแห่งความสุข จะปฏิบัติภารกิจที่หมู่คณะมอบหมายให้ก็ปฏิบัติด้วยความสุขจะทำอะไรก็แล้วแต่ จะมีความผาสุกทั้งนั้น เพราะรากฐานจิตใจของเราเป็นธรรมกาย เราจะมีความยิ้มแย้มแจ่มใสให้ซึ่งกันและกัน ให้ความรัก ความปรารถนาดีแก่กันและกัน นี่คือสิ่งที่หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์ได้ตระหนักเอาไว้ ไม่มีภาพใดในโลกจะงดงามเท่ากับภาพคนเข้าถึงพระธรรมกายแล้วรวมกันเป็นหนึ่ง มีความผาสุก มีแต่รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า ยิ่งเป็นนักบวชด้วยแล้ว ยิ่งเป็นภาพที่งดงามที่สุด งามกว่าภาพของเพชรนิลจินดาและธรรมชาติทั้งปวง ถ้าลูกทุกองค์ได้เข้าถึงพระธรรมกายกันทั้งหมด สิ่งนี้ก็จะปรากฏเกิดขึ้นในโลก ลูกทุกองค์ยังอยู่ในวัยที่สดชื่นเพราะฉะนั้นอย่าเกียจคร้านในการทำความเพียรนะจ๊ะ ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

34. พุทธศาสตร์ เครื่องเดินทางสู่สุคติภพ ในฐานะที่เราเป็นชาวพุทธ เราไม่ควรนับถือพุทธเพียงแค่เป็นอาภรณ์ประดับกายเหมือนแว่นกันแดด หรือเหมือนเสื้อเหมือนผ้า เพราะแท้จริงแล้ว พุทธศาสตร์เป็นศาสตร์ที่สำคัญยิ่งสำหรับชีวิตของเราทีเดียว เวลาเราใกล้จะละโลก นอนอยู่บนเตียงของคนป่วยนั้น ศาสตร์ทุกศาสตร์นำมาใช้ไม่ได้เลย ทุกศาสตร์ที่เรียนมาจากในมหาวิทยาลัย จะเป็นเศรษฐศาสตร์ วิทยาศาสตร์ รัฐศาสตร์ หรือศาสตร์ชนิดไหนก็ตาม จะนำมาใช้บนเตียงคนป่วยไม่ได้เลย ในเวลานั้น เราจะมีความเจ็บป่วยและความตายเป็นยานพาหนะไปสู่ชีวิตใหม่ แต่มีอยู่ศาสตร์หนึ่งที่จะช่วยเราในเวลานั้นได้ คือ พุทธศาสตร์ ซึ่งเกี่ยวพันกับชีวิตของเราตลอดมา จะโยงมาให้เราเห็นเลยว่า ในวาระสุดท้ายนั้น เราจะเอาอะไรเป็นเครื่องเดินทางไปสู่ปรโลก สู่สุคติภพ ก็มีอยู่เพียงอย่างเดียวคือคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ถ้าเกิดมาชาติหนึ่งเราไม่มีโอกาสได้เรียนรู้ ผู้ไม่รู้ก็ย่อมไปสู่เส้นทางของความไม่รู้ มักจะพลัดไปสู่อบาย เพราะไม่รู้ว่าจะปฏิบัติตัวอย่างไร จะดำเนินจิตอย่างไรให้ถูกต้อง ดังนั้นในการมาบวชนี้ เราต้องขวนขวายศึกษาคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เต็มที่ เพื่อจะได้รู้ว่า ต่อไปเราควรดำเนินชีวิตอย่างไรในเวลาที่เหลืออยู่อย่างจำกัดนี้ไม่ให้ผิดพลาด อย่างน้อยเมื่อตายก็ไปดี มีภพอันวิเศษ ไปสู่สุคติภพได้อย่างสบายๆ ๒๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๒๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๙

35. ธงชัยของชาวโลก ศูนย์กลางกาย เป็นแหล่งแห่งความบริสุทธิ์ เป็นแหล่งที่มีอานุภาพ ที่จะกลั่นกายวาจาใจของเราให้สะอาดให้บริสุทธิ์ จนกระทั่งความบริสุทธิ์ปรากฏเกิดขึ้นมาในกลางกายให้เราเห็นเป็นดวงสว่างซึ่งเป็นต้นทางไปสู่อายตนนิพพาน ถ้าหากว่า ลูกทุกองค์ฝึกฝนอบรมใจของเราไว้ในกลางให้สม่ำเสมอในอิริยาบถทั้ง ๔ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน กระแสธารแห่งบุญจะไหลผ่านตัวเราตลอดเวลา เราจะใช้เวลาแห่งชีวิตอย่างมีประโยชน์อย่างยิ่ง บางทีลูกอาจไม่ได้เฉลียวใจว่า เราเป็นหนึ่งในพระรัตนตรัย เป็นหัวใจของชาวโลก ผู้ที่ได้ศึกษาพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และมีความซาบซึ้งในพระรัตนตรัยนั้น พอเห็นหน้าเราคราใดเขาก็ยกมือไหว้ทุกครั้ง แล้วก็มีความปีติใจ มีกำลังใจที่จะสร้างความดีต่อๆ ไป เมื่อเขาคิดอย่างนั้น เราก็ต้องทำให้เป็นอย่างนั้นให้ได้ แม้ว่าเรายังไม่เป็นพระอรหันต์ก็ตาม แต่หากเรามีความตั้งใจจริงในการฝึกฝนอบรมตนให้เป็นนักบวชที่สมบูรณ์ความบริสุทธิ์ก็จะไหลพรั่งพรูออกมาจากตรงกลาง แล้วกลั่นกาย วาจา ใจ ของเราให้สะอาดบริสุทธิ์ผ่องแผ้ว จนกระทั่งเรามีความรู้สึกว่าเคารพตัวของเราเองได้ มีความชื่นชมในตัวเอง มีความปีติและภาคภูมิใจในตัวเองว่า เรามีความบริสุทธิ์ในระดับหนึ่งที่เป็นหนึ่งในรัตนะทั้งสาม และความปีติความภาคภูมิใจ ความเคารพตัวเองที่เกิดขึ้นจากภายใน ก็จะขยายไปสู่ภายนอก ไปยังระบบประสาท กล้ามเนื้อผิวพรรณวรรณะเราก็ผ่องใส บริสุทธิ์ เหมือนพระจันทร์ในคืนวันเพ็ญ ญาติโยมเห็นก็มีความปีติยินดี เพราะฉะนั้นต้องรู้ตัวเสมอว่า เราเป็นธงชัยของชาวโลก ถ้าเรามีจิตสำนึกอย่างนี้ ความคิด คำพูด การกระทำของเราก็จะบริสุทธิ์ผุดผ่อง แล้วจะมีผลต่อการปฏิบัติธรรม ทำให้เราเข้าไปถึงสิ่งที่มีอยู่ในตัวได้อย่างง่ายดาย เข้าถึงแสงสว่าง เข้าถึงดวงธรรม …

ธงชัยของชาวโลก Read More »

36. เนื้อนาบุญอายุของพระศาสนา อายุของพระพุทธศาสนาก็เหมือนอายุของมนุษย์นั่นแหละ คือถ้ายังมีการสืบทอดต่อเนื่องไป ก็เรียกว่ายังคงอยู่ อายุของพระพุทธศาสนานั้น เขาดูกันตรงที่พระรัตนตรัยยังคงอยู่หรือไม่ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ยังมีคนรู้จัก ยังมีคนเข้าถึงหรือไม่ และยังมีคนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับรัตนะทั้งสามหรือไม่ ถ้ายังมีอยู่อย่างนี้จึงจะเรียกว่าพระพุทธศาสนายังคงอยู่ แล้วถ้าลูกเณรเข้าถึงพระรัตนตรัยภายในได้ ลูกเณรจะเป็นเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งกำเนิดแห่งบุญที่ผู้แสวงบุญปรารถนา ทุกคนในโลกที่เข้าใจเรื่องบุญกุศล เรื่องภพนี้ ภพหน้าและเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรมนั้น เขาอยากจะได้บุญ อยากทำบุญกับเนื้อนาบุญ เพราะทำน้อยได้ผลมาก ทำมากก็ได้มากยิ่งขึ้นไปอย่างไม่มีประมาณ เขาอยากได้อย่างนี้ แม้แต่ตัวของเราเอง เวลาจะทำบุญเราก็อยากทำกับผู้บริสุทธิ์ ที่เป็นเนื้อนาบุญ เป็นแหล่งแห่งบุญ ทำแล้วเราก็ปลื้มใจ ชื่นใจ นึกทีไรก็มีแต่ความปีติเบิกบาน เพราะฉะนั้นถ้าลูกเณรทำตัวของเราให้บริสุทธิ์โดยการเข้าถึงและเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับผู้บริสุทธิ์ คือพระธรรมกาย ลูกเณรจะเป็นเนื้อนาบุญ เป็นบุคคลที่โลกต้องการจะเป็นผู้ที่เทวดาลงหล่อเลี้ยงรักษาตลอดเวลาเลย เพราะแม้แต่เทวดาที่เสวยสุขอยู่บนสวรรค์ยังอยากอยู่ใกล้ผู้มีบุญ ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๒๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

21. เหมือนสามเณรราหุลกำเม็ดทราย ให้ทำเหมือนสามเณรราหุลที่กำเม็ดทราย แล้วตั้งใจว่า จะต้องศึกษาพระธรรมวินัยของพระผู้มีพระภาคเจ้าให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ให้มากกว่าเม็ดทรายนี้ ลูกเณรต้องเรียนอย่างนี้นะจ๊ะ กระแสธารแห่งบุญจะได้บังเกิดขึ้นกลางกายกลางใจของลูกเณรทุกองค์ กาย วาจา ใจ ลูกเณรทุกองค์จะบริสุทธิ์ เพราะกระแสแห่งความบริสุทธิ์จะแผ่ซ่านออกมาจากการที่เราได้อ่านพระธรรมวินัยเป็นภาษาบาลี เพราะฉะนั้นให้เรียนรู้ด้วยความกระหาย อยากรู้อยากเห็น ว่าพระพุทธเจ้าตรัสรู้อะไรบ้าง ทำอย่างไรพระองค์จึงได้เป็นบุคคลที่วิเศษกว่าใครๆ ทั้งหมด เหนือมนุษย์ เทวดา พรหม อรูปพรหม เหนือกว่าใครทั้งสิ้นในภพทั้งสามถ้าเรียนอย่างนี้แล้ว ลูกเณรจะเรียนด้วยความปีติ มีความสุข มีความเบิกบาน ชุ่มชื่นใจอยู่ตลอดเวลา ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๔ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙

37. นักบวชที่สมบูรณ์ ทำใจให้หยุดให้นิ่ง ปล่อยใจของเราเข้าไปสู่ภายในให้ติดเป็นนิสัย นี่คือชีวิตของนักบวช จะเป็นพระหรือเป็นเณรก็ตาม ต้องเติมความบริสุทธิ์เอาไว้ อย่าให้สิ่งที่เป็นข้าศึกต่อความบริสุทธิ์บังเกิดขึ้น หรือก่อตัวขึ้นมาในใจเราให้มีแต่ความบริสุทธิ์ผุดผ่องเกิดขึ้น ก่อตัวขึ้นทีละเล็กทีละน้อยไปเรื่อยๆ หากเราไม่ได้ทำภาวนา ชีวิตนักบวชของเราก็ไร้ค่า แม้เป็นพระเป็นเณรก็เหมือนกับไม่ได้เป็น การภาวนานี้เป็นจุดรวมความบริสุทธิ์อย่างสำคัญทีเดียว เพราะจะทำให้ใจเราผ่องแผ้ว เข้าไปถึงพระรัตนตรัยภายในตัว ไปสู่เส้นทางสายกลางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าท่านเสด็จไปสู่อายตนนิพพาน หลวงพ่ออยากให้ลูกทุกองค์มีใจเป็นนักบวชที่สมบูรณ์ มีเป้าหมาย มีปณิธาน มีอุดมการณ์ อยู่ในใจของเราอย่าสักแต่ว่าบวชไปอย่างนั้น บวชแล้วต้องมีเป้าหมายโดยเฉพาะในใจลึกๆ จะต้องตั้งใจที่จะเข้าให้ถึงพระธรรมกายให้ได้ คิดอย่างนี้ให้ได้ทุกวัน แล้วก็หมั่นฝึกฝนอบรมใจของเราไป ให้มันหยุด ให้มันนิ่ง ฝึกทุกวัน อย่าได้เว้นเลยแม้แต่วันเดียว เมื่อใจของเรามีดวงเดียว สิ่งที่จะเข้ามาในใจของเราก็เข้ามาได้ทีละอย่าง เราก็ต้องนึกดูว่าจะนำอะไรที่คุณค่ามากที่สุดมาไว้ในใจเรา สิ่งที่เหมาะที่สุดก็คือพระรัตนตรัยให้มีอยู่ในใจเราตลอดเวลา แล้วก็ตั้งใจให้มั่นว่า เราจะบวชอุทิศชีวิต ทิ้งชีวิตไปเลย เป็นนักบวช ตายในผ้าเหลืองอย่างนี้แหละ ไม่สึกหาลาเพศ ตั้งใจอย่างนี้ให้ได้ตลอด บุญกุศลจะได้เกิดทุกวันทุกคืน ทั้งแก่ตัวเรา แก่โยมพ่อ โยมแม่ หมู่ญาติ และสาธุชนทั้งหลายที่เขาสนับสนุนเรามา ๑๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา …

นักบวชที่สมบูรณ์ Read More »

6. สอบยกชั้น ยิ่งมหัศจรรย์ที่เป็นไปได้ ทำอย่างไรเราจึงจะสอบได้ยกชั้นหลวงพ่อว่าลูกเณรทำได้นะ ถ้าตั้งใจให้ดีๆ คำว่า “เป็นไปไม่ได้” นี้ หลวงพ่อไม่ค่อยชอบ เพราะหลวงพ่อเชื่อว่า มนุษย์สามารถพัฒนาได้ แม้แต่คนโง่ที่สุดก็กลับฉลาดที่สุดได้ อย่างพระจุลบันถก แค่คาถาเดียว ๔ บาท ก็ท่องไม่ได้ ยังกลายเป็นผู้ที่ฉลาดที่สุดได้ คนเดินดินยังสามารถเหาะเหินเดินบนอากาศ ทรงอภิญญาได้ หรือเหล็กซึ่งเป็นของหนัก เขายังสามารถเอาไปทำเป็นเรือให้ลอยน้ำได้ เอาไปทำเป็นเครื่องบินลอยบนท้องฟ้าได้ ดวงจันทร์ที่ถือว่าสุดไกลทีเดียว อยู่สูงจนกระทั่งมีวันไหว้พระจันทร์ มนุษย์ก็ยังส่งจรวดไปลงดวงจันทร์ได้ เพราะฉะนั้น หลวงพ่อจึงเชื่อว่าอะไรที่ยังอยู่ในโลกมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นการสอบบาลีหรือทำอะไรก็ตาม ต้องเป็นไปได้ ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๐ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

7. ยกชั้น ๓ ป. ในขณะนี้ เรามีหัวใจร่วมกันระหว่างพ่อกับลูกว่า เราจะตั้งใจศึกษาปริยัติกันให้ยกชั้น แต่หลวงพ่อว่า การยกชั้นนั้นไม่ใช่มีเฉพาะปริยัติเท่านั้น ต้องยกชั้นในการปฏิบัติด้วย ความหมายของคำว่า “ยกชั้น” นั้น ลึกซึ้งทีเดียวทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ต้องยกชั้นให้หมด ถ้าทำกันได้อย่างนี้เราจะเป็นหัวใจของโลก เป็นธงชัยของโลก เป็นกำลังใจของหมู่คณะ ของญาติโยมและสาธุชนทั้งหลาย วันนี้ หลวงพ่อขอฝากคำว่ายกชั้น ให้ลูกทุกองค์ได้ไปพินิจพิจารณาให้ลึกซึ้งมากกว่าที่เราเข้าใจแต่เดิม ขออานุภาพแห่งบุญทั้งหมดส่งผลให้ลูกทุกองค์ยกชั้นทั้งปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ กันเป็นอัศจรรย์เลยนะจ๊ะ ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๗ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

8. สำคัญที่ความตั้งใจ หลวงพ่อว่าการสอบยกชั้นนี่ เราทำได้ ไม่ยากอะไรหรอก แต่เราต้องเปลี่ยนแปลงทัศนคติเสียใหม่ คำว่า “ไม่ได้” เลิกคิดได้เลย มีนักว่ายน้ำของโลกคนหนึ่ง ที่เป็นดาราภาพยนตร์ชื่อ เอสเธอร์ วิลเลี่ยม ตอนเด็กๆ เขาเป็นคนพิการนะจ๊ะ เป็นโปลิโอ แต่เขาตั้งใจไว้ว่า จะต้องเป็นแชมป์ว่ายน้ำแล้วก็เป็นดาราภาพยนตร์ด้วย เขาตั้งใจฝึกฝนตัวเองด้วยใจที่มุ่งมั่นว่า จะต้องเป็นให้ได้ แล้วก็ลงมือฝึกเลย ฝึกมาตลอด ขาของเขาที่เคยลีบเป็นโปลิโอ ก็กลับแข็งแรงขึ้น หายเป็นโปลิโอและแข็งแรงด้วย ในที่สุดเขาก็ได้เป็นแชมป์ว่ายน้ำ วันหนึ่งมีแมวมองมาเห็นเข้า เห็นรูปร่างหน้าตาดี ก็เลยเอามาเป็นนางเอก เป็นดาราภาพยนตร์ ที่ได้รับรางวัลตุ๊กตาทอง หลวงพ่อว่าทุกอย่างอยู่ที่เรานะจ๊ะ โลกแล้วแต่เรา เราจะเอาอย่างไร เดี๋ยวก็ได้ทั้งนั้น อยู่ในวิสัยที่เราทำได้ อย่าง คุณเฮเลน เคลเลอร์ ตาบอด หูหนวก เป็นใบ้ สามอย่างพร้อมกันโดยกำเนิดเลย แต่สิ่งเหล่านี้ก็ไม่เป็นอุปสรรค ในที่สุดเขาก็เป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียง การสอบพระบาลีก็เช่นเดียวกัน อยู่ที่ว่าเราตั้งใจอยากจะเป็นอย่างนั้นไหม ถ้าเราตั้งใจจะสอบได้ ตั้งใจจะยกชั้น หลวงพ่อว่าเราทำได้ถ้าเรามีความตั้งใจอย่างแท้จริง ไม่ใช่ความตั้งใจกำมะลอหรือแค่ชั่วคราว เราต้องกล้าหาญที่จะดูข้อบกพร่องของตัวเราว่า อยู่ที่ตรงไหน ไม่ต้องกลัวเลยถ้าเรากล้าหาญและมีความตั้งใจที่จะดู เดี๋ยวเราจะเห็นข้อบกพร่องของเรา …

สำคัญที่ความตั้งใจ Read More »

9. คิดให้ใหญ่ ให้มีอัธยาศัยมองโลกเล็กเท่ากับผลมะขามป้อมที่วางไว้บนฝ่ามือ หลวงพ่ออยากให้ลูกเณรทุกองค์มีอัธยาศัยอย่างนี้นะจ๊ะ มองโลกเล็กเท่ากับผลมะขามป้อมที่วางไว้บนฝ่ามือ คืออย่าไปดูว่ามันใหญ่ ให้ดูว่ามันเล็กนิดเดียว แล้วก็คิดต่อไปว่า จะทำให้โลกใบนี้ใสเหมือนดวงธรรมภายในของเรา คำว่า “โลกใบนี้” ก็คือชาวโลก ต้องให้สุกใสอย่างนี้ ต้องคิดใหญ่ๆ เอาไว้เลยว่า เราจะทำให้ชาวโลกทุกคนเข้าถึงธรรมกายให้ได้ การที่เราคิดอะไรใหญ่ๆ จะทำให้หัวใจเราใหญ่นะจ๊ะ ใจเราจะขยายเบ่งบานออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด และกำลังใจจะเข้มแข็ง กว้างขวาง จะมองไม่เห็นอะไรเป็นอุปสรรคในใจเราจะมีแต่คำว่า ทำอย่างไรจะบรรลุเป้าหมาย ทำอย่างไรทุกคนจะเข้าถึงธรรมกาย ใจจะคิดอย่างนี้ เมื่อเรามีความคิดว่าไม่มีสิ่งใดเป็นอุปสรรค แล้วจิตใจเราจะมีพลังอย่างมหาศาล เราจะไม่เสียเวลามาสนใจเรื่องปลีกย่อย เรื่องวิตกกังวล เรื่องเครียด หรือเรื่องกระจุกกระจิก จะมุ่งไปที่เรื่องหลักเลย คือเป้าหมายของเราที่จะให้ทุกคนในโลกเข้าถึงธรรมกาย ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๓๖

10. ศึกษาพระธรรมวินัย ๓ ป. สืบต่อพุทธศาสตร์ การที่พระพุทธศาสนาจะสืบทอดต่อมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดานั้น จะต้องประกอบไปด้วย ๓ ป. คือ ปริยัติ ปฏิบัติ และปฏิเวธ รวมทั้งเทศนาด้วย แต่หลักใหญ่ๆ นั้นคือ ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ๓ อย่างนี้เป็นหลักสำคัญให้พระพุทธศาสนาได้สืบทอดมาเป็นที่พึ่งแก่มนุษย์และเทวดาจนกระทั่งถึงเราในปัจจุบันนี้ ปริยัติ ไห้แก่การศึกษาธรรมวินัยในภาคทฤษฎี เพื่อให้เข้าใจแจ่มแจ้งถึงวิธีการปฏิบัติที่จะนำตัวเราให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะ หลุดพ้นจากทุกข์ทั้งปวง ปฏิบัติ คือการนำวิธีการที่ได้ศึกษาทางปริยัติจนกระทั่งเข้าใจแจ่มแจ้งดีแล้วมาปฏิบัติด้วยตัวของเราเอง ให้ได้เข้าถึงตามที่ได้ศึกษามานั้น ปฏิเวธ คือผลแห่งการปฏิบัติ เทศนา ก็คือการถ่ายทอดประสบการณ์ภายใน หรือธรรมปฏิบัติที่ได้เข้าถึงนั้นให้แก่ผู้มีบุญทั้งหลาย พระพุทธศาสนาจึงสืบทอดมาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

11. ความสำคัญของการศึกษาพระธรรมวินัย คนเราที่เกิดมาในโลกนี้ หากไม่รู้ว่า ชีวิตคืออะไร มาจากไหน มาทำไม และเป้าหมายของชีวิตอยู่ที่ไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการอย่างไรก็จะดำเนินชีวิตผิดพลาดล้มเหลวได้ การดำเนินชีวิตที่ผิดพลาดนั้นเป็นอันตรายอย่างยิ่ง เพราะจะทำไห้พลัดตกไปสู่อบายภูมิ คือไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เป็นเปรต อสุรกาย หรือสัตว์นรก เป็นเวลายาวนาน การมีชีวิตอยู่ในอบายภูมินั้น เป็นความทุกข์อย่างยิ่ง เพราะจะต้องทนทุกข์ทรมานอยู่ตลอดเวลา ไม่ว่างเว้นเลยแม้แต่อนุวินาทีเดียว ส่วนชีวิตของสัตว์เดรัจฉานซึ่งเรายังพอมองเห็นได้ด้วยตาเนื้อนั้น แม้จะเป็นความทุกข์ที่ผ่อนคลายลงมาแล้ว ก็ยังมีความทุกข์ทรมานอยู่ ต้องมีชีวิตอยู่ด้วยความอดอยาก เบียดเบียนกัน มีความหวาดระแวงภัยอยู่ตลอดเวลา และเมื่อได้กลับมาเป็นมนุษย์ เพราะกระแสกรรมนั้นเบาบางลง ก็จะเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตอยู่ด้วยความทุกข์ทรมาน กว่าจะมีโอกาสมาพบผู้รู้ ผู้รู้แจ้งเห็นจริงอย่างพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น ยากนักทีเดียว เพราะเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสเอาไว้ว่า การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของยาก และการที่จะได้มาพบพระพุทธเจ้า ได้ฟังธรรม ได้ปฏิบัติธรรม และเข้าถึงธรรมยิ่งยากกว่า มีเพียงพระธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ที่จะเป็นประดุจแสงสว่างส่องทางชีวิต ให้เราดำเนินวิถีชีวิตในโลกนี้อย่างถูกต้อง นำมาซึ่งประโยชน์และความสุขในปัจจุบัน จนกระทั่งละโลกไปแล้วก็มีความสุขตลอดเวลา และถ้ามีบารมีแก่กล้าก็ทำให้เข้าถึงบรมสุขคือ อายตนนิพพานได้ เพราะพระธรรมวินัยมีความสำคัญอย่างนี้ คณะสงฆ์จึงได้กำหนดให้มีการศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรม เพื่อสืบทอดพระธรรมวินัยต่อกันมา เป็นการสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา โดยมีการสอบเทียบความรู้กัน แล้วเลื่อนชั้นขึ้นไปตามลำดับ ๑๙ พฤษภาคม พ.ศ. …

ความสำคัญของการศึกษาพระธรรมวินัย Read More »

12. นักบวชคือหัวใจของชาวโลก หลวงพ่ออยากจะส่งเสริมการศึกษาค้นคว้าจนกระทั่งเจาะลึกไปถึงคำสอนดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา อย่ากลัวว่าเราจะรู้ไม่ทันโลก แต่เรากำลังจะเรียนรู้เพื่อความเป็นนักบวชที่เป็นหัวใจของชาวโลก เพราะเมื่อศึกษาจนรู้แจ้งและสามารถนำมาประพฤติปฏิบัติ เติมความบริสุทธิ์ให้กับตนเองอยู่เสมอ ก็จะได้ชื่อว่าเป็นเนื้อนาบุญของโลก เป็นศูนย์รวมศรัทธา และย่อมจะเป็นผู้ชี้แนะแนวทางอันประเสริฐให้แก่ชาวโลกได้ ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๘ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๔๑

13.การศึกษาตามพุทธประสงค์ การเรียนพระปริยัติธรรมนั้น พลวงพ่อไม่อยากให้เรียนเพียงแค่หวังให้สอบได้เท่านั้น แต่ต้องหวังว่า เราจะได้ความรู้จากพระปริยัติธรรมนั้น มาสอนตัวของเราให้เป็นพระที่สมบูรณ์ อย่างนี้จึงจะถูกต้องตรงตามพุทธประสงค์ พระธรรมวินัยนั้น เป็นตัวแทนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทีเดียว การศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมจึงต้องเรียนด้วยความเคารพ เคารพในคำสอนของพระบรมศาสดา เคารพในผู้สอน เคารพในตัวของเราเองที่จะเป็นนักเรียนที่ดี หากเราเรียนอย่างนี้จึงจะเรียกว่าบรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาพระปริยัติธรรม คือศึกษามาเพื่อปฏิบัตินำสิ่งที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมานั้นมาตรวจตราสอนตัวของเราเอง มีสิ่งใดที่เรายังบกพร่อง ก็ทำสิ่งนั้นให้สมบูรณ์ขึ้น หากทำแบบนี้ได้ การบวชในภพนี้ชาตินี้ก็สมปรารถนา เราจะเป็นพระที่สมบูรณ์ทุกวันทุกคืนทีเดียว บุญกุศลก็จะเกิดขึ้นกับตัวเราเอง แก่โยมพ่อโยมแม่ แก่หมู่ญาติทั้งที่มีชีวิตอยู่และที่ละโลกไปแล้ว แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายทั้งปวงที่ไม่มีประมาณและแก่ผู้ที่จะมาในภายหลังที่จะได้ยึดถือเป็นแบบแผนต่อไป ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐ โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่) ที่มา หนังสือ พ่อสอนลูก www.dhamma01.com/book/1 ๑๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๐

14.การศึกษาสำหรับผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ ตอนนี้ในวงการพระพุทธศาสนาในประเทศไทยของเรามีสองความคิดที่แตกต่างกันอยู่ ความคิดที่หนึ่ง เขาถือว่านักบวชอย่างลูกเณรนี้ ถือเป็นผู้ด้อยโอกาส คือไปทางโลกไม่ได้แล้วจึงมาบวช บวชเรียนแล้วก็ลาสิกขาไป แต่หลวงพ่อไม่คิดอย่างนั้น หลวงพ่อคิดว่า ผู้ที่มาเป็นนักบวชต้องเป็นผู้มีบุญ ไม่ว่าจุดกำเนิดของชีวิตจะเริ่มต้นมาจากตรงไหน ระดับไหน ตั้งแต่สมัยพุทธกาล ผู้ที่จะเข้ามาสู่ร่มเงาของพระพุทธศาสนาก็มาจากทุกระดับเลย จากจุดกำเนิดชีวิตที่หลากหลาย จากท้องนา มหาเศรษฐี จนถึงพระราชามหากษัตริย์ ก็รวมมาอยู่ในที่เดียวกัน เหมือนน้ำที่ไหลมาจากห้วย หนอง คลอง บึง พอลงไปอยู่ในทะเลก็มีรสเค็มเป็นอันเดียวกัน เพศนักบวชถือว่าเป็นสุดยอดของผู้มีบุญ และตราบใดที่เรายังอยู่ในเพศของนักบวช ครองผ้ากาสาวพัสตร์ สิ่งที่ควรจะศึกษามี ๓ อย่างคือ ไตรสิกขา ได้แก่ ศีล สมาธิ ปัญญา ไม่ใช่ศาสตร์อย่างอื่นเลย ต้องมาเรียนพระธรรมวินัย และเรียนเพื่อการพ้นโลก ถ้าไม่ได้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ เราจะไปศึกษาอะไรก็ได้ แต่ถ้าเราครองผ้ากาสาวพัสตร์ ฉันภัตตาหาร บริโภคปัจจัยสี่ที่ญาติโยมเขาเอาชีวิตเป็นเดิมพัน อาบเหงื่อต่างน้ำ กว่าจะได้ปัจจัยสี่มาถวายเราด้วยศรัทธา โดยหวังจะเอาบุญจากเรา แล้วสนับสนุนเราให้ประพฤติพรหมจรรย์อย่างนี้ ก็ต้องศึกษา ศีล สมาธิ ปัญญา เพื่อมุ่งไปสู่อายตนนิพพาน นี่คือวัตถุประสงค์ ๑๔ พฤษภาคม …

.การศึกษาสำหรับผู้ครองผ้ากาสาวพัสตร์ Read More »