กว่าที่ลูกเณรจะมานั่งตรงนี้ อยู่ในชุดนักรบกองทัพธรรมมันยากนะ ยากมาก แต่บางทีเราก็ไม่รู้ตัวของเราว่ามันยากขนาดไหน
คิดดูว่าคนทั่วโลกตั้งหลายพันล้านคน โอกาสจะเป็นอย่างนี้มีไม่กี่คน
แม้ที่อยู่ในผ้ากาสาวพัสตร์ก็เยอะ แต่โอกาสที่จะได้รู้เรื่องเป้าหมายชีวิตก็น้อย
ยิ่งเป้าหมายว่าถึงที่สุดแห่งธรรมนั้นคือจุดสูงสุด ยิ่งไม่ค่อยมี
สิ่งนี้ถ้าหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ไม่บังเกิดขึ้น เราจะไม่มีวันรู้เลย
เพราะฉะนั้นเราเกิดมาในยุคของผู้มีบุญ เพราะเราได้สั่งสมบุญมาอย่างดี จึงมาได้ยินได้ฟัง
เมื่อโอกาสนี้มาถึงแล้ว ถ้าเราปล่อยให้หลุดไป น่าเสียดาย
เพราะฉะนั้น คำว่า “ลาสิกขา” ไม่ควรมีอยู่ในใจของลูกเณร
อย่าให้เกิดขึ้นเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะเราอยู่ในภาวะอันสูงสุดแล้ว ไม่ควรจะถอยหลังไปอยู่ในภาวะที่ต่ำกว่า
เพศนี้เป็นเพศสุดท้ายของชีวิตมนุษย์ อย่าว่าแต่ชีวิตมนุษย์เลย แม้ชีวิตของสรรพสัตว์ทั้งหลายที่เวียนว่ายตายเกิดในภพทั้งสามนี้
เพศนี้ ภาวะนี้ เครื่องนุ่งห่มชุดนี้เป็นชุดสุดท้าย ก่อนที่จะถึงจุดหมายปลายทาง
ชุดนี้สำคัญที่สุด ถ้าใครยังไม่มีผ้าสีนี้ เครื่องนุ่งห่มชุดนี้ ยังต้องเดินทางอีกยาวนานทีเดียว
เพราะฉะนั้นลูกเณรต้องนึกบ่อยๆ จะได้เกิดความรู้สึกปีติ ภูมิใจในภาวะที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้
เทวดาก็หมดโอกาส พรหม อรูปพรหม ไม่ต้องพูดถึง ยิ่งสรรพสัตว์ทั้งหลาย เปรต อสุรกาย สัตว์นรก สัตว์เดรัจฉาน
ไม่ต้องพูด
ต้องเอาสัตว์ที่ไม่มีประมาณที่เวียนว่ายตายเกิดในภพทั้งสามมาดู แล้วเราถึงจะปีติ
มองดูภพภูมิต่างๆ ของสัตว์โลก สรรพสัตว์ทั้งหลาย เห็นภพทั้งสามเหมือนเราดูของในห้องอย่างนี้ เมื่อนั้นจะมีความปีติยิ่งกว่านี้อีก
แล้วตอนนั้นเราจะรู้แจ้งและซาบซึ้งว่า ภาพนี้ เครื่องนุ่งห่มชุดนี้ คือชุดที่สำคัญที่สุด ชุดสุดท้ายที่จะไปสู่ที่หมายปลายทาง
ต้องรักษาหวงแหนชุดนี้ไว้ให้ดี
ดังนั้นอย่ามีความคิดในใจที่คิดจะเปลี่ยนแปลงชุดเป็นอันขาด
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
วันที่ วันศุกร์ที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ. ๒๕๓๙
ที่มา
หนังสือ ผ้าสีสุดท้าย
อ่านในรูปแบบ EBook ที่นี่