ให้ปลื้มทุกๆ บุญ ที่เราได้ทำเอาไว้
นึกเอาไว้เรื่อยๆ นึกย้อนหลังทีหนึ่ง
ก็เหมือนกับเราเปิดวาล์วของท่อธารแห่งบุญ
ให้เปิดขึ้น ให้สว่างขึ้น
ให้ใจชุ่มอยู่ในบุญอย่างนี้
วิมานของเราก็จะใหญ่โตโอฬาร
บริวารสมบัติก็เยอะ …
สิ่งที่จะต้องทำต่อไปให้มากๆ ก็คือ “การเจริญภาวนา” พยายามทำให้ได้ทุกวัน อย่าให้ขาด แล้วก็ปรับปรุงให้ถูกวิธีการ โดยไม่มีความวิตกกังวลว่า กลัวจะไม่ได้ กลัวจะไม่เห็นในชาตินี้ ถ้าทำถูกวิธีแล้วต้องสมหวังดังใจอย่างแน่นอน เพราะฉะนั้นให้นึกเอาไว้ให้ดี
แล้วก็หมั่นพยายามตรวจตราดูว่า เรามีสิ่งที่จะต้องปรับปรุงแก้ไขอย่างไร ให้ดีเพิ่มขึ้นไปทุกวันทุกคืน เพราะเรามีเวลาเหลืออยู่ไม่มากแล้วนะ มีเวลาอย่างจำกัด เราจะต้องเก็บเอา “ดี” ให้มากที่สุดไปให้ได้ ทั้งทาน ศีล ภาวนา เป็นต้น เมื่อถึงวันสุดท้าย ยิ้มสุดท้ายของเราจะได้สง่างามจากโลกนี้ไปก็ทิ้งข้อวัตรปฏิปทาการดำเนินชีวิตของเราไว้เป็นมรดกโลก ให้ลูกหลานได้ศึกษาฝึกฝนเดินตามรอยของเราต่อไป
๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/90
ต้นฉบับ หนังสือ เล่ม 1 สิ่งที่ต้องสั่งสมคือบุญกุศล
กลับสู่
สารบัญ หนังสือคำสอนครูไม่ใหญ่