เหมือนเราหลับตาแล้วเรามืด เรายังไม่เห็นช่องทางเข้ากลาง แต่เราก็ต้องทำๆไปก่อน
ต้องถามตัวเองทุกวันว่า..ณ ช่วงเวลานี้ใจของเราอยู่ไกลตัว ใกล้ตัว หรือกลางตัว
ถามไปเรื่อยๆ มันก็จะสอนตัวเองไปเรื่อยๆ..อ๋อ..ใจต้องอยู่กลางตัว
พอใจจะหลุดไปปั๊บ..เดี๋ยวเราก็ดึงมาใหม่
สักวันก็จะเห็นช่องทาง
แล้วก็อย่าลืมสติ สบาย สม่ำเสมอ และก็หมั่นสังเกต
ต้องสบายๆ เพราะมันเป็นไปไม่ได้ที่ใครไม่มีอารมณ์สบาย
ถ้าไม่มีอารมณ์สบายก็เป็นมนุษย์ไม่ได้..ต้องไปอยู่ในโน้น…
ถ้ายังเป็นมนุษย์ก็ยังต้องมีอารมสบาย มีกันทุกคน ต้องหากันให้เจอ
พอทำสบายๆ เดี๋ยวอารมณ์สบายก็มา
มันจะเป็นกระแส..ดูดมาเลย
ถ้านึกถึงเรื่องกลุ้ม เดี๋ยวกระแสกลุ้มมาเลย
นึกถึงกระแสสบาย..มันดูดมาเลย
จะมีกระแสที่จะดึงดูดเข้าหากันได้..แล้วแต่ว่าเราจะเลือกอะไร
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)