สมาธิจะกลั่นใจของเราให้บริสุทธิ์ผ่องใสมากขึ้น
คือ ธาตุในตัวของเรา ดิน น้ำ ลม ไฟ วิญญาณ อากาศธาตุ ธาตุธรรมเห็นจำคิดรู้
เมื่อเราถูกกิเลสดึงใจเราออกจากฐานที่ตั้งไปติดกับเรื่องคนสัตว์สิ่งของ..ก็จะทำให้ใจหยาบ
ให้นึกถึงอณูธาตุที่เป็นโพลงกลวงๆมีช่องๆๆ
เหมือนเราเอาอณูหรือโมเลกุลมาต่อๆกันแต่มันไม่หนาแน่น
ตรงช่องว่างๆ พญามารจะเอากิเลสเข้าไปแทรก ที่มาพร้อมกับความทุกข์ทรมาน ความไม่รู้ และบังคับให้เราสร้างกรรม และมีวิบาก มีผลของกรรม
แต่พอเราดึงใจกลับมาสู่ที่ตั้งภายใน
ใจพอกลับมา..อณูธาตุจะค่อยๆหนาแน่น จนบริสุทธิ์ และเห็นความบริสุทธิ์เป็นดวงใสๆ
ใจประกายเพชรเกิดขึ้น ถ้าพูดถึงความแข็ง..ก็เลย 10
มันใสเพราะอณูข้างในธาตุมันจัดเรียงโมเลกุลอย่างมีระบบระเบียบ
อะตอมใจถูกจัดเรียงกันอย่างมีระเบียบ..หนาแน่น
เพราะฉะนั้นกระแสกิเลส..แทรกไม่ได้ หรือแทรกได้น้อย
ถ้าเรายิ่งใส ใสในใสไปเรื่อยๆ ด้วยหยุดในหยุด หยุดในหยุด
ธาตุที่บริสุทธิ์จะก่อเกิดเป็นกายแก้ว เขาเรียกว่าพุทธรัตนะ
ทั้งแข็งทั้งใส จนคำนวณความแข็งไม่ได้ แข็งประมาณไหน…แข็งในระดับพญามารแทรกไม่ได้
เมื่อแทรกไม่ได้ ก็จะมีแต่ความสุขล้วนๆ
จะมีความสุข ความบริสุทธิ์ ความสว่างเจิดจ้า ที่ไม่มีอะไรมาบดบังได้
ความรู้แจ้งที่เกิดจากความเห็นแจ้งเกิด วิชชาเกิด
เพราะเรารวมอะตอมใจ โมเลกุลใจให้มันหนาแน่นด้วยวิธีการหยุดใจนิ่งเฉยๆ
โลกขาดแคลนความรู้ตรงนี้ จึงต้องมี MMC
จะอยู่ที่ไหนก็ตาม ถ้าใจเราหยุดนิ่งแล้วที่ตรงนั้นก็เป็นอริยะได้ เป็นที่อันประเสริฐได้ เป็นสุขได้ในทุกหนทุกแห่ง
เราจะไม่มีความรู้สึกว่า เราอยู่ในที่จำกัด ที่คับแคบ ที่อึดอัด
แค่เราหลับตาเบาๆมันก็เหมือนกันทั่วโลก
พอหลับตาปั๊บ ไม่ว่าจะอยู่ที่กว้างหรืออยู่ที่แคบมันอยู่ในอารมณ์เดียวกัน เพราะมองไม่เห็นข้างนอก
แต่ถ้าหลับแล้ว..เข้าไปสู่ภายในได้..จะแตกต่างจากผู้ที่เข้าไปสู่ภายในไม่ได้
มันจะเป็นอิสระภาพ แม้อยู่ที่แคบก็ไปสู่โลกกว้างได้อย่างไร้ขอบเขตทีเดียว
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)