หนังสือ คำสอนยาย

การคบคน

     การเลือกคบคนนั้นต้องเลือกคน บางคนคบได้นอกรั้ว บางคนคบในบ้านได้ คนไม่ดี  ไม่ควรคบ  เพราะเราอาจติดเชื้อเอาได้      ตอนแรกเราก็เห็นว่า  ไม่ดี  แต่ต่อ ๆ  ไปเมื่อเขาพูด กรอกหูเราบ่อย ๆ เข้า  เราก็จะเห็นว่า  ดี เหมือนคนสูบเฮโรอีน  ตอนแรกก็รู้ว่า  มันไม่ดี  ไม่ยอมสูบ  แต่พอโดนชวนบ่อย ๆ เข้าก็ลองนี่แหละเขาเรียกว่า  “ติดเชื้อ”  ล่ะ คบคนไม่ดีระวังจะติดเชื้อ  คือ  ติดเอาความวิบัติมา      ความวิบัติเหมือนกับเสนียด เราไม่รู้หรอกว่า  ติดเข้าไปตั้งแต่เมื่อไร เพราะสิ่งเหล่านี้ซึมซับเข้าไปทีละน้อย กว่าจะรู้ตัวก็ถอนไม่ออก โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ดูคนให้เป็น

    เราต้องหัดดูคนให้เป็น ดูแต่เรื่องหมาจิ้งจอกกับราชสีห์  ชาติหมาจิ้งจอกมันกินขี้  เขาเอามาเลี้ยงจะให้เป็น ราชสีห์  มันก็ทำทีจะเป็นได้  แต่เวลามันเจอขี้  มันก็ลืม  มันไปกินขี้นั่นแหละ  เขาเรียกว่า  ไอ้ชาติหมาจิ้งจอก ยังไง ๆ มันก็ยังเป็นหมาจิ้งจอกอยู่วันยังค่ำ เพราะฉะนั้น เราต้องรู้ ต้องดูให้เป็นว่า ใครเป็นใคร ดูให้ละเอียดว่า  เป็นอะไรแน่ อย่างเรื่องราชสีห์กับหมาจิ้งจอกนั้นสันดานมันฟ้อง จะเป็นอะไรแน่  ต้องดูที่สันดานมัน โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เอาหมู่คณะ

     ยายเป็นคนเอาหมู่คณะ เราต้องทำตัวให้เข้ากับทุกคน ไปไหน จะวางตัวเบ่ง ข้าก็แน่ จะไม่มีหมู่คณะ เวลาเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น ก็จะไม่มีใครช่วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

วิธีแก้ทุกข์

     เวลามีทุกข์ให้สวดมนต์เยอะ ๆ นั่งภาวนาสัมมาอะระหังให้มาก ๆ ไม่มีใครช่วยเราได้เท่ากับตัวเราเอง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

สอนตัวเอง

     เราเกิดมาแล้ว  ควรจะรู้จักสอนตัวเอง ยายเองไม่เห็นต้องมีคนสอนเลย ยายก็ทำทุกสิ่งทุกอย่างได้ ทั้ง ๆ  ที่ยายไม่รู้หนังสือสักตัว ทุกสิ่งทุกอย่างคอยสังเกตเอาก็สามารถสอนตัวเองได้       อย่างกับเรื่องทำความสะอาด  ก็ไม่เห็นมีใครมาสอน  พ่อยายก็ไม่ได้สอน  แม่ก็ไม่ได้สอน  ยายสอนตัวเอง ตั้งแต่สมัยยายเป็นเด็ก  อยู่นครชัยศรีโน้น  เวลากินข้าวแล้ว  เก็บหม้อข้าวถ้วยชามล้าง  ยายจะล้างทั้งข้าง นอกทั้งข้างใน  ล้างจนเกลี้ยงทั้งหมด เวลาถูบ้าน  ยายก็ถูให้สะอาดทั้งบนบันได  และใต้บันได  พวกพี่ ๆ  เขาก็บอกว่า  ทำไมไม่ล้างเฉพาะด้านที่ใช้เท่านั้น  หรือทำไมไม่ถูเฉพาะบนบันไดเท่านั้น ยายก็บอกว่า  “ไม่รู้เหมือนกัน  ยายก็อยากถูของยายอย่างนี้  อยากถูให้มันสะอาดให้หมด” มันสอนตัวเองให้ล้างให้สะอาด  ทั้งข้างนอกทั้งข้างใน      สมัยอยู่บ้านคุณนายเลี้ยบก็เหมือนกัน  เวลาเช็ด โต๊ะเก้าอี้  ยายเช็ดทั้งข้างบนข้างล่างให้สะอาด  ไม่ให้มีฝุ่นเหลือเลย ใจยายจดจ่อรักความสะอาด  ทำทุกอย่างให้ สะอาด  เห็นอะไรสกปรกเป็นไม่ได้  เล็งไว้เชียว  ว่างเมื่อไร ก็ทำทันที อย่างกับวันหนึ่ง  ยายมองเห็นตะไคร่น้ำขึ้นที่มุม บันได  ยายเห็นแล้วเล็งเอาไว้  พอว่างปุ๊บ  ยายก็จัดการขัดเสียสะอาดเรียบไปเลย  …

สอนตัวเอง Read More »

มองตัวเอง

     ยายมองตัวเอง  มองให้ทะลุ  เข้าใจตัวเองอย่างชัดเจน  มองตั้งแต่หยาบก่อนว่า  เป็นอย่างไร มองให้เข้าใจทีเดียว  แล้วมองละเอียดเป็นขั้น ๆ ไป พอมองตัวเองจนเข้าใจแล้ว  ก็เข้าใจสิ่งอื่น  คนอื่นได้หมดทุกอย่าง นี่ทางธรรมเป็นอย่างนี้  เป็นเรื่องแปลก  แต่เป็นความจริงทีเดียว      ขอให้เราเข้าใจตัวเองอย่างแท้จริง  ก็เข้าใจสิ่งอื่น  คนอื่นได้หมดว่าเป็นอย่างไร  เพราะโลกคือตัวเรา มองไปในตัวเราก็จะเห็นทุกสิ่งทุกอย่างชัดเจน แต่ทางโลกไม่เป็นอย่างนั้น  มัวแต่มองคนอื่น  ให้เข้าใจคนอื่น  มองแล้วก็ร้อนใจ  เห็นแล้วก็ไม่เข้าใจ  อยากเข้าใจคนอื่นแต่ลืมมองตัวเอง  อย่างนี้ทำไปเท่าไรก็ไม่เข้าใจ      สำหรับยาย  มองแต่ตัวเองให้เข้าใจก่อน  ก็จะเข้าใจคนอื่นได้หมด โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เพื่อตัวเอง

     ในสมัยที่หลวงพ่อวัดปากน้ำทำวิชชาอยู่ ท่านเคยถามทุก ๆ คน  ที่ทำวิชชา  ถามว่า  รู้ไหม เราทำวิชชานี้เพื่ออะไร ? ถามเรียงตัวเลย  ให้ตอบทีละคน  บางคนก็ตอบว่า..ทำเพื่อพระศาสนา…ทำเพื่อวัด…ทำเพื่อหลวงพ่อ ตอบในทำนองนี้ทุกคน  จนถามมาถึงยาย  ยายก็ตอบหลวงพ่อว่า  ที่มาทำวิชชาอยู่นี้  ลูกทำเพื่อตัวเอง        เป็นคำตอบที่หลวงพ่อท่านพอใจที่สุด ท่านบอกว่า เออ ! ต้องอย่างนี้สิ  จึงจะใช้ได้  ที่มาทำอยู่นี่ก็เพื่อช่วยตัวของตัวเอง ใครจะไปช่วยใครได้ทำไปก็เพื่อช่วยตัวเองให้พ้นทุกข์ พ้นจากการเป็นบ่าวเป็นทาสของพญามาร โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ธรรมะเป็นที่พึ่ง 

     ยายมองไปตลอดหมด ก็เห็นชัดว่า  ในโลก  ในธาตุ  ในธรรมทั้งหมดนี้ ไม่มีใครเลยที่จะช่วยยายได้ ยกเว้นยายจะช่วยตัวเองเท่านั้น ยายจึงพยายามช่วยตัวเองมาตลอด ทุกข์ของเราใครเขาจะช่วยได้คิดหาทางช่วยตัวเองอยู่เสมอ หวังเอาตัวเองเป็นที่พึ่ง หวังพึ่งธรรมะในตัวเอง ที่เอาตัวรอดมาได้ทุกอย่าง เพราะยายมีธรรมะเป็นที่พึ่ง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

รักตัวเอง

    ให้เราสร้างความดีของเราให้มากเข้า บุญมากเท่าภูเขาเมื่อไร อะไร ๆ  ก็ปิดไม่อยู่  บังไม่อยู่ ใคร ๆ  ก็จะเห็นความดีของเรา จำคำของยายเอาไว้ให้ดีนะ เราสร้างความดี  สร้างบุญของเราไปอย่างนี้ จะได้ชื่อว่า  รักตัวเอง  ส่งเสริมตัวเอง ทำบุญมาก ๆ  เข้า  สักวันหนึ่งบุญจะเต็มแน่นอน ถึงวันนั้นเราก็สบาย มีแต่ความสุข โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

หามงคลใส่ตัว 

     เกิดเป็นคน มันต้องหามงคลใส่ตัว  ชีวิตถึงจะเจริญได้ จะต้องนึก  ต้องคิดหามงคลใส่ตัว คิดแต่เรื่องดี ๆ  ที่เป็นมงคล  ใจถึงจะเจริญได้ ถ้าใจดี คำพูดก็เป็นมงคล ทำอะไรก็จะเป็นมงคลไปด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

แก้ไขตัวเอง

    เราต้องคิดให้ดีว่า ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย ชาติสุดท้ายที่เราจะมีโอกาสแก้ไขตัวเรา ชาติสุดท้ายแล้ว จะต้องแก้ไขตัวเองให้ดีที่สุด ต้องสร้างบุญให้มาก ๆ  ให้บุญเป็นภูเขา ถ้าจะสร้างบุญให้ได้มาก ๆ ก็ต้องนั่งธรรมะมาก ๆ อธิษฐานมาก ๆ  ล้อมคอกให้ดีด้วย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

อาศัยบุญ

     ในที่สุด  ตัวเราเองเท่านั้น  ที่จะช่วยเราได้ คนอื่นเราจะหวังพึ่งไม่ได้ ต้องอาศัยบุญของเรา  และความตั้งใจของเรา ถ้าเอาใจจรดเข้าไปข้างในศูนย์กลางกาย ความรู้ก็จะกว้างขวางไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าเอาใจไว้ข้างนอกตัว ความรู้ก็ถูกบีบให้แคบลง โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

ประโยชน์ตน  และผู้อื่น

     ยายทำเพื่อตัวเอง และเพื่อคนหมู่มากด้วย เราเกิดมา  ควรทำประโยชน์สักอย่างหนึ่ง อย่างน้อยที่สุดก็ทำให้ตัวเอง ถ้าทำให้ตัวเองได้แล้ว ยังทำให้คนหมู่มากได้ ชีวิตนี้เกิดมาก็คุ้มแล้ว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

สำคัญที่ปัจจุบัน

     เด็กชายคนหนึ่ง  มากราบเรียนถามคุณยายว่า  ชาติก่อน  เขาเคยเกิดเป็นใคร  เป็นอะไรมาก่อน  คุณยายตอบว่า เรื่องชาติก่อนจะเป็นยังไง เอาไว้ก่อน สำคัญอยู่ที่ตัวคุณในปัจจุบัน จะทำอะไรให้กับตัวเอง เอาตัวเองให้รอด  โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย

เกิดคนเดียว  ตายคนเดียว

     ชีวิตเราเกิดมาคนเดียว ตายก็คนเดียว  จะมัวไปห่วงใครไม่ได้ ตัวเราเองยังเอาตัวไม่รอด เมื่อตัวเราเองยังเอาตัวเองไม่รอด ยังไม่มีที่ยึดที่เกาะแน่นอน ก็แสดงว่า  ตัวเรายังไม่แน่จริง อาจจะเสียทีพญามารเมื่อไรก็ได้ เกิดมาแล้ว  พบพระพุทธศาสนาแล้ว พบวิชชาที่สำคัญและมีประโยชน์ที่สุดแล้ว ยังไม่รีบขวนขวายเมื่อยังหนุ่มยังสาวอยู่ แล้วจะรอไปเมื่อไร เมื่อแก่แล้วก็ทำอะไรไม่ได้ เรายังไม่รู้แน่ว่า  จะตายเมื่อไร เกิดปุบปับตายไปมิตกนรกหรือ ? ไม่กลัวว่า  เกิดมาแล้วจะเป็นโมฆะหรือ ? ไม่เสียดายเวลาหรอกหรือ ? ชีวิตนี้เกิดมาสร้างบารมี บุญที่ได้เพิ่มขึ้น  ก็รักษาให้ดี  มีแต่บุญเท่านั้นที่จะ ช่วยเราได้      บุญละเอียดเป็นบุญที่สำคัญมาก เรายังทำบุญละเอียดน้อยอยู่ แล้วเราจะหวังอะไรกับชีวิต ถ้าเกิดมาครั้งนี้เพื่อให้เป็นโมฆะ แล้วจะเกิดมาทำไม ? เห็นแก่คุย  เห็นแก่เล่น เสียเวลาเปล่า ๆ  เราได้อะไรบ้าง ? ลองนึกดูก็จะรู้ว่า  เราขาดทุนหรือกำไร  ระวังเอาไว้ บุญต้องรักษาให้ดี ถ้ารักษาไม่ดี  ไม่นึกถึง  ไม่เอาใจใส่  บุญก็น้อย บุญก็ไม่หลั่งไหลมา ถ้าเรานึกไว้เรื่อย  บุญก็ส่งต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ …

เกิดคนเดียว  ตายคนเดียว Read More »