มนุษย์ประเสริฐสุด
มนุษย์เรานี่เก่งนะ ใครจะเก่งเท่ามนุษย์เป็นไม่มี เหล็กทั้งท่อนยังเอาไปลอยบนน้ำได้ เกิดเป็นมนุษย์นี่ประเสริฐสุด ใครจะเก่ง จะประเสริฐเท่ามนุษย์นี่ เป็นไม่มี โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
หนังสือ คำสอนยาย
สิ่งที่ไม่ดี ให้พยายามเลิกทำ
พวกเราจำคำพูดของยายไว้ให้ดีนะ อะไรที่มันไม่ดีน่ะ ให้พยายามเลิกทำซะ ชาตินี้เราเลิกทำได้ เราก็จะไม่มีไอ้ที่มันไม่ดี ไม่ดี พยายามเลิกทำนะ ถ้าใครไม่ทำ ชาติหน้ายายระลึกชาติได้ จะไปดูว่า นี่ ๆ ไอ้เจ้านี่นะ ยายสอนให้มันเลิกทำไม่ดี มันไม่เลิก มันถึงได้เป็นอย่างนี้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
พูดดีๆ อย่าไปด่าไปว่าเขา
คุณยายสอนให้พูดกับน้อง ๆ ที่มาช่วยงานวัดว่า พวกเราต้องรู้จักพูด พูดกับเขาดี ๆ อย่าไปด่า อย่าไปว่าเขา ค่อย ๆ พูด ค่อย ๆ ตักเตือน เขาจะฟังเรา จะเคารพและเกรงใจเรา จะมาช่วยเราตลอดไป แต่ถ้าเราพูดกับเขาไม่ดี ไปด่าไปว่าเขา เขาก็จะกลัว และไม่กล้ามาช่วยงานอีก งานเราก็เสีย เขาก็ไม่ได้บุญ เพราะฉะนั้น เราต้องพูดดี ๆ ไม่ด่า ไม่ว่าเขา ค่อย ๆ ตักเตือน เขาจะฟังเรา แล้วเขาจะคิดได้ งานเราก็สำเร็จ เขาก็ได้บุญ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ความอยาก ทำให้ทุกข์
ที่เขาเป็นทุกข์กันอยู่ทุกวันนี้ เพราะเขามีแต่ความอยาก ความอยากนี่แหละทำให้ทุกข์ อยากสวยก็ทุกข์ อยากรวยก็ทุกข์ อยากเด่นอยากดังก็ทุกข์ เพราะยายไม่มีความอยากในสิ่งเหล่านี้ จึงไม่มีทุกข์ ยายมีความสันโดษของยายติดตัวอย่างนี้มานานแล้ว สิ่งของคนอื่น ยายก็ไม่อยากได้ พอใจแต่ของของตัวเอง ความอยากในสิ่งต่าง ๆ ไม่มีในใจยายเลย มีแต่อยากสร้างความดี สร้างเรื่อย ๆ ให้เป็นบุญ ล้วน ๆ บุญที่สะอาดบริสุทธิ์ ใครจะเป็นอะไรก็ช่างเขา ขอให้ยายได้ทำแต่ความดีมาก ๆ ให้คิดแต่ที่ดี ๆ ก็พอแล้ว โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
รักษาใจไว้ดีกว่า
เหตุการณ์ต่าง ๆ มีดี มีเสีย โลกเราก็เป็นอย่างนี้มานานแล้ว บางช่วงก็ยินดี ร่าเริง บางช่วงทุกข์ เครียด กังวล สับสน โลกจะเป็นอย่างไรก็ช่างเถิด อย่าไปกังวลกับมันนักเลย รักษาใจเราไว้ดีกว่า อย่าไปคิดในสิ่งที่ไม่ดีแม้เป็นเรื่องของคนอื่น ถ้าขืนไปคิด มีแต่จะเข้าตัว เสียอะไร เสียได้ เสียไป แต่อย่าให้ ใจเสีย โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
คิดได้บ้างไหม
เมื่อยายเด็ก ๆ ยายเดินตามหลังแม่ แล้วก็นึกในใจว่า เมื่อยายแก่แล้วอย่าได้ลำบากเลย คนทุกวันนี้จะรู้จักคิดบ้างไหมนะ ที่ลำบากทุกวันนี้เพราะบาปมันท่วมหัว เห็นแล้วจะคิดได้บ้างไหมนะ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
อย่าดูถูก
เวลาเราไปเจอคนจน คนขอทาน คนชั้นกลาง คนรวย เศรษฐี เราอย่าไปดูถูกเขานะ สมัยยายอยู่นครชัยศรี มีขอทานมาขอข้าวเปลือก ยายก็ให้ข้าวเปลือก ขอข้าวสาร ยายก็ให้ข้าวสาร โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
พอดี พอดี
การจัดอาหาร หรืออะไรก็แล้วแต่ มากเกินไปก็ไม่ดี น้อยเกินไปก็ไม่ดี ต้องให้พอดี ๆ เอาพอดี ๆ ถึงจะดี โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
อย่าคิดนำ
เวลาทำอะไรพลาด อย่าคิดนำไปก่อน เพราะว่าเมื่อคิดนำไปแล้ว มารจะเข้าแทรกผังให้ เราคิดได้เป็นเรื่องเป็นราวทันที ยิ่งคิด ยิ่งมีผลเสียแก่ตัวเราเอง พยายามทำใจ ให้อยู่ที่ศูนย์กลางกายไปเรื่อย ๆ จะดีกว่า เพราะปกติ เมื่อผิดพลาด หรือมีอุปสรรคเกิดขึ้น คนเรามักคิดนำไปก่อน คิดท้อแท้ คิดหดหู่ คิดท้อถอย คิดแต่ในทางไม่ดี ถ้าคิดอย่างนี้แล้วใจจะตก มารจะแทรกผังสำเร็จ ใส่ทันที ทำให้เรื่องที่ยังไม่มีอะไร กลับกลายเป็นเรื่องร้าย ทันที ยิ่งคิดจะยิ่งเสีย ฉะนั้นเมื่อเกิดเรื่องให้เราทำใจหยุดที่ศูนย์กลาง กายอย่างเดียว แล้วจะสามารถแก้ไขได้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด
คนส่วนมากไม่รู้จักยาย ยายเป็นคนที่ไม่น้อยใจอะไรเลย ยายสอนตัวเองตลอดเวลาว่า ตัวเราเองจะโง่ หรือฉลาด ไม่รู้หนังสือ จะยากดีมีจนอะไร ก็ช่างมันเถิด ในเมื่อเราเกิดมาแล้ว คิดแต่ว่า เกิดมาแล้วมีหน้าที่จะต้องทำความดีให้มาก ๆ ภพชาติต่อไปเบื้องหน้าจะได้แต่ของดี ๆ ของไม่ดีอย่าได้รู้จักเลย คิดแต่ว่า ปัจจุบันจะทำดี เพื่ออนาคตจะได้ของดี ๆ เรื่อยไป อดีตผ่านมาแล้ว ไม่เคยเก็บมาคิดเลย คิดแต่ว่า ปัจจุบันจะต้องทำให้ดีที่สุด เหมือนอย่างเมื่อยายเป็นชาวนา ยังไม่ได้เข้าวัด ยายมีเพื่อนมากมาย แต่พอเข้าวัดแล้ว ยายก็คิดอย่างเดียวว่าจะเอาธรรมะ อย่างอื่นไม่ได้คิดเลย เพื่อนมาก ๆ ก็ไม่ได้คิดถึง พอยายอยู่ในโรงงานทำวิชชา หลวงพ่อวัดปากน้ำใช้ให้ทำวิชชา ก็คิดอย่างเดียวว่า จะทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ คือ หลวงพ่อถามอะไรมา จะต้องตอบหลวงพ่อ ให้ได้ทุกอย่าง ใจจึงต้องจรดธรรมะจี๋เลย ทำให้วิชชาของยายก้าวหน้ากว่าคนอื่นเขา พอมาอยู่บ้านธรรมประสิทธิ์ก็คิดแต่จะทำสถานที่ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ ให้เป็นที่สร้างบารมีได้เป็นอย่างดี อย่างอื่นก็ไม่ได้คิด พอมาอยู่ศูนย์พุทธจักรฯ ก็ไม่ได้คิดถึงบ้านธรรมประสิทธิ์เลย คิดแต่จะทำศูนย์พุทธจักรฯ ให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ …
จะชวนคนไปสวรรค์ ก็ต้องเชิญมาวัด
เราจะชวนเขาไปสวรรค์ เราก็ต้องชวนเขามาวัด นี่เขาชวนเราออกไปข้างนอก ให้เขาฉุดเราลงคลองนี่ เมื่อตอนสมัยยายอยู่วัดปากน้ำ ยายก็ต้องไปกินข้าวบ้านโน้นบ้านนี้ หลวงพ่อวัดปากน้ำท่านเตือนยายว่า “ลูกจันทร์ กินข้าวพ่อคนเดียว เป็นหนี้บุญคุณพ่อคนเดียวไม่พอหรือ ทำไมต้องไปกินข้าวชาวบ้าน” ตั้งแต่นั้นมา ยายเลยเลิกไปกินข้าวบ้านคนอื่น พระที่วัดก็เหมือนกัน เมื่อจะรับนิมนต์นอกวัด ยายก็บอกว่า “ท่านบวชเป็นพระแล้ว ทำไมไม่ชวนคนเข้าวัดจะ ออกนอกวัดทำไม ถ้าคนเขาศรัทธาเขาก็เอามาถวาย แต่ถ้าเราออกไปข้างนอก คนเขาจะเอามาถวายที่วัดทำไมกัน” โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
ปักรากแก้ว
เออ! ขอให้เจริญ ๆ อย่าไปไหนเลยนะ ใครเขาว่าที่ไหนดี ก็ช่างเขาเถอะ เราปักหลักรากแก้วอยู่ที่นี่แหละ ปักรากแก้วของเราอยู่ที่ศูนย์พุทธจักรฯ นี่แหละ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
วางแผนชีวิต
ต้องรู้จักวางแผนให้ดี ดูแต่ยายเองก็รู้จักวางแผนของยายได้ตลอดหมด ทำนาก็รู้จักวางแผน วางแผนจนคิดว่าทำทุกอย่างได้หมด ยายทำมาตลอดเวลา เวลาอยู่บ้าน ยายเก่งงานมาก วางแผนตั้งแต่ทางบ้านยังเป็นหนี้เขาอยู่ จนกระทั่งมีเงินมีทอง หมดหนี้หมดสินเขาได้ พอเห็นทางบ้านอยู่ได้ พอจะช่วยตัวเองได้แล้ว ก็วางแผนจะเข้าวัด คิดจะไปตามหาพ่อ อย่างที่เคยอ่าน ในหนังสือ “เดินไปสู่ความสุข” นั่น ตอนนี้คิดจะเข้าวัดแล้ว พอมาอยู่กับคุณนายเลี้ยบ ก็วางแผนของตัวเองเป็นอย่างดี ทำงานทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยหมด เป็นหูเป็นตาแทนได้ ตอนนี้ก็ไปวัดปากน้ำ ไปเจอคุณยายทองสุข สำแดงปั้น แล้วยังไม่เห็นธรรมะ ไป ๆ มา ๆ พอเห็นธรรมะ ก็เข้าวัดเลย ตอนนั้นต้องออกอุบายว่า จะขอกลับบ้าน ถึงออกมาได้ ไม่เช่นนั้นเขาไม่ให้ออกมา ต้องโกนหัวหนีออกมา ช่วยกันกับคุณยายทองสุข พอเข้าวัดได้เท่านั้น เรื่องข้างนอกทิ้งหมด เอาแต่ธรรมะอย่างเดียว ธรรมะจึงได้เชี่ยวขนาดนี้ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
รักษาระเบียบวินัย
มีความเจริญที่ไหน ก็ต้องมีความเสื่อมที่นั่น มีนักปราชญ์ บัณฑิตที่ไหน ก็มีคนเสื่อมที่นั่น เมื่อมีคนมาวัดกันมาก ให้เราช่วยกันรักษาระเบียบวินัยของวัดให้ดีนะ โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย
จากบ้าน
สมัยยายเป็นเด็กอายุ 10–12 ขวบ มีอยู่วันหนึ่งพ่อยายกินเหล้าเมา พ่อเขาเป็นคนจน นอนใต้ถุน แม่เป็นเศรษฐี นอนบนบ้านกับลูกอีก 9 คน พ่อบ่นพึมพำ แม่เลยว่าพ่อว่า ไอ้นกกระจอก มันเป็นปมด้อยของพ่อที่จน พ่อโกรธ และถามลูก ๆ ว่า ได้ยินไหมแม่เอ็งว่าพ่อ ลูกคนอื่นเงียบ แต่ยายไม่รู้เรื่อง เลยพูดออกไปว่า แม่เขาไม่ได้ว่าพ่อหรอก พ่อยายเลยแช่งว่า ให้หูหนวก 500 ชาติ ยายกลัวจริง ๆ นะ เมื่อวันที่พ่อตาย ยายออกไปดูทุ่งนา พอกลับมาเขาก็ว่า พ่อยายตายแล้ว ลูกทุกคนได้ขออโหสิกรรม แต่ยายไม่ได้ขอ ยายนึกแต่ว่า ยายต้องหูหนวกแน่ ยายคิดอย่างเดียวจะขอขมาพ่อ เรื่องอื่นยายไม่ได้คิดเลย จนเมื่อยายได้ยินเรื่องหลวงพ่อวัดปากน้ำ ยายก็ตั้งใจจัดแจงเรื่องทางบ้านเสร็จเรียบร้อย ที่นาต่าง ๆ ได้กลับคืนมาเมื่อบ้านร่มเย็น ยายก็ออกจากบ้าน โอวาท คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ที่มา หนังสือคำสอนยาย