ธรรมะเพื่อประชาชน

อานิสงส์ก้มกราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ (พระมุตตาเถรี)        พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราทรงบำเพ็ญบารมีมายาวนาน กว่าที่บารมีของท่านจะเต็มเปี่ยมบริบูรณ์ จนได้ตรัสรู้เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ในแต่ละภพแต่ละชาติที่ผ่านมา พระพระพุทธองค์อาศัยความมุ่งมั่นในการสร้างบารมี มีจิตใจเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งที่จะทำความดีอย่างยิ่งยวด ไม่มีข้อแม้ข้ออ้างหรือเงื่อนไขใดๆ ทั้งสิ้น การใช้ชีวิตของพวกเรา ก็ควรจะดูแบบอย่างของพระบรมครูของพวกเรา แล้วตั้งใจดำเนินตามรอยบาทพระบรมศาสดา มีวาระแห่งภาษิตที่ตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย เถรีคาถา ความว่า      “ดูก่อนนางมุตตา เธอจงเปลื้องจิตจากกิเลสเครื่องประกอบทั้งหลาย เหมือนพระจันทร์ถูกราหูจับแล้ว พ้นจากเครื่องเศร้าหมองฉะนั้น เธอมีจิตหลุดพ้นแล้ว จงเป็นผู้ไม่มีหนี้บริโภคก้อนข้าวเถิด”      พระคาถานี้ เป็นพระดำรัสที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสสอนภิกษุณีรูปหนึ่งให้เป็นผู้ดำรงตนอยู่ในความไม่ประมาท โดยหมั่นทำใจให้บริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ตลอดเวลา เพื่อเป็นการเปลื้องตนออกจากทุกข์ ซึ่งความไม่ประมาทเป็นสิ่งที่สำคัญ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า ความไม่ประมาทเป็นยอดแห่งธรรมทั้งหลาย ธรรมทั้งหลายนั้นจะประชุมรวมลงที่ความไม่ประมาท เหมือนรอยเท้าของสัตว์ทั้งหลายที่ประชุมรวมลงในรอยเท้าช้าง     ผู้มีบุญมาก จะมีชีวิตที่ดีกว่าผู้ที่มีบุญน้อย เพราะดวงบุญในตัวจะคอยตักเตือนผู้นั้นให้ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท หรือแม้บางครั้งบางเวลาอาจจะเผลอไผล หากมีกัลยาณมิตรมาชี้แนะตักเตือน แม้เพียงครั้งเดียวก็เพียงพอสำหรับผู้มีบุญ ท่านเหล่านั้นจะมีดวงปัญญาสามารถดำรงตนอยู่อย่างมีคุณค่า ไม่ปล่อยให้วันเวลาสูญไปเปล่า เหมือนเรื่องราวที่พระบรมศาสดาได้กล่าวตักเตือน พระเถรีรูปนี้      หากเรามองเพียงปัจจุบันก็อาจจะสงสัยว่า สตรีธรรมดาผู้หนึ่ง ภายหลังที่ได้รับฟังพระโอวาทของพระบรมศาสดาแล้ว เธอก็ได้ตั้งใจปฏิบัติตามคำสอนอย่างเคร่งครัด จนมีผลแห่งการปฏิบัติธรรมที่ดีเยี่ยม หลวงพ่อขอนำประวัติการสร้างบารมีของพระมุตตาเถรีผู้มีบุญ …

อานิสงส์ก้มกราบด้วยเบญจางคประดิษฐ์ Read More »

อานิสงส์ของผู้มีศีลและอาจาระ (แม่หญิงภัททา)        เป้าหมายอันสูงสุดของมนุษยชาติในการเกิดมาแต่ละภพแต่ละชาติก็เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง พระบรมโพธิสัตว์ทุกๆ พระองค์และเหล่าพระอริยเจ้าทั้งหลาย ทุกๆ ชาติที่เกิดมาในโลกมนุษย์นี้ ก็ล้วนแต่ตั้งใจสร้างบารมีกันอย่างเต็มที่และเต็มกำลัง ไม่เคยละเลยการฝึกฝนอบรมตนเองเลย ตลอดชีวิตของท่านได้สร้างความดีทุกรูปแบบ ทั้งทำทาน รักษาศีลและเจริญภาวนาอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง หมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้ใสสะอาด บริสุทธิ์อยู่เป็นประจำไม่ได้ขาด โดยเฉพาะการทำใจหยุดใจนิ่งนี้ นับเป็นกรณียกิจที่ท่านได้สั่งสมมานับภพนับชาติไม่ถ้วน จนเป็นอุปนิสัยในภพชาติสุดท้าย ส่งผลให้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิตคือหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ มีวาระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน ภัททิตถิกาวิมาน ความว่า “อฏฺฐํคิกํ อปริมิตํ สุขาวหํ อุโปสถํ สตฺตมุปาวสึ อหํ กตาวสา กตกุสลา ตโต จุตา สยมฺปภา อนุวิจรามิ นนฺทนํ      เราได้เข้ารักษาอุโบสถอันประกอบด้วยองค์ ๘ ประการ นำมาซึ่งความสุขอันกำหนดไม่ได้เลยเนืองนิตย์ และได้สร้างกุศลธรรมไว้อย่างบริบูรณ์ ครั้นจุติจากโลกมนุษย์แล้ว ได้บังเกิดเป็นเทพธิดาผู้มีรัศมีในกายของตัวเอง เที่ยวรื่นรมย์อยู่รอบๆ สวนนันทวัน”      ผลแห่งการกระทำที่เป็นบุญกุศลล้วนๆ นี้ จะมีผลเป็นความสุขและสำเร็จเสมอ ส่งผลให้ผู้กระทำนั้นได้เข้าถึงสุขที่เกินกว่าสุขใดๆ บนพื้นพิภพนี้ …

อานิสงส์ของผู้มีศีลและอาจาระ Read More »

อานิสงส์เลือกทำทานถูกเนื้อนาบุญ (อังกุรเทพบุตร อินทกเทพบุตร)        การเจริญสมาธิภาวนา เป็นบ่อเกิดแห่งความสุข เป็นทางมาของสติปัญญา ที่จะทำให้เรามีความเฉลียวฉลาด ตลอดจนปฏิภาณไหวพริบแกล้วกล้า สามารถศึกษาเล่าเรียน และประกอบกิจการงานทุกด้านได้อย่างเชียวชาญ บังเกิดผลสำเร็จเป็นอัศจรรย์ และเมื่อเราเจริญภาวนาจนกระทั่งใจหยุดนิ่งดิ่งลงศูนย์กลางกาย อันเป็นแหล่งแห่งความสะอาดบริสุทธิ์ ใจของเราจะผ่องใส เป็นเหตุแห่งความสุขและความสำเร็จทั้งมวล และยังช่วยให้เราสามารถรอดพ้นจากภัยทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นภัยในอบายหรือภัยในสังสารวัฏ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า      “บุคคลให้ทานในเขตใดแล้วมีผลมาก พึงเลือกให้ทานในเขตนั้น  การเลือกให้ พระสุคตทรงสรรเสริญ ทานที่บุคคลให้แล้วในทักขิไณยบุคคลทั้งหลายย่อมมีผลมาก เหมือนพืชที่หว่านลงในนาดีฉะนั้น”      ทาน หมายถึงการให้ การสงเคราะห์ช่วยเหลือแบ่งปัน เป็นเรื่องดีงาม เพราะการให้เป็นคุณธรรมที่เกื้อกูลระหว่างชีวิตต่อชีวิต เป็นพื้นฐานความดีของมนุษยชาติ เป็นการสร้างความดีที่ง่ายที่สุด แต่ส่งผลดีให้แก่ชีวิตเรามากมายมหาศาล      พระพุทธองค์ทรงสรรเสริญการเลือกให้ คือก่อนจะให้ ควรเลือกของที่จะให้ว่า สมควรหรือไม่ โดยเลือกให้แต่ของที่ดี ของที่ประณีต ของนั้นต้องได้มาด้วยความสุจริต ถ้าให้ของดียิ่งกว่าที่ตนใช้ เวลาบุญส่งผลก็จะได้ของที่ดีเลิศ หรืออย่างน้อยควรให้ของในระดับเดียวกับที่ตนใช้อยู่ และต้องดูด้วยว่าจะให้กับใคร ทานนั้นจึงจะมีผลมาก ถ้าให้กับผู้เป็นเนื้อนาบุญ ผลบุญก็จะเกิดขึ้นอย่างมหาศาล เหมือนชาวนาผู้ฉลาดในการทำนา …

อานิสงส์เลือกทำทานถูกเนื้อนาบุญ Read More »

อานิสงส์ทำจิตเลื่อมใสในพระญาณ (พระญาณสัญญิกเถระ) บุญ คือสิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จทุกอย่าง จะคอยอำนวยความสุข  และความสำเร็จให้บังเกิดขึ้นตลอดเวลา และจะสมหวังในทุกๆ เรื่องที่เราปรารถนา เราจะเป็นผู้ที่สมบูรณ์บริบูรณ์ด้วยรูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ คุณสมบัติ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข และมรรคผลนิพพานได้ ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่เราได้สั่งสมเอาไว้อย่างดีแล้ว ดังนั้นการสั่งสมบุญจึงเป็นกรณียกิจที่เราทั้งหลายต้องหมั่นกระทำกันตลอดเวลาทุกวัน ทุกเวลา ทุกสถานที่ และทุกโอกาส ให้ทุกหนทุกแห่งเป็นทางมาแห่งบุญ ให้เราได้สร้างบารมีได้ตามใจปรารถนา ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราให้เปลี่ยนเป็นบุญให้หมด แล้วเราจะมีความสุขสมหวังตลอดไป มีธรรมภาษิตที่ท้าวสักกะจอมเทพตรัสไว้ใน วิมานวัตถุ ความว่า                            “ติฏฺฐนฺเต นิพฺพุเต จาปิ    สเม จิตฺเต สมํ ผลํ                           เจโตปสาทเหตุมฺหิ        สตฺตา คจฺฉนฺติ สุคตึ      เมื่อพระตถาคตยังทรงพระชนม์อยู่ก็ดี ปรินิพพานแล้วก็ดี เมื่อมีจิตเลื่อมใสเสมอกัน ผลบุญก็เสมอกัน สัตว์ทั้งหลายย่อมไปสู่สุคติ เพราะเหตุแห่งจิตเลื่อมใส”      การยังใจให้เลื่อมใสในพระผู้มีพระภาคเจ้า เท่ากับว่าเราได้นำใจของเราเข้าไปผูกไว้กับสิ่งประเสริฐสุด ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด จะทำให้ใจของเราผ่องใสอยู่เป็นนิจ …

อานิสงส์ทำจิตเลื่อมใสในพระญาณ Read More »

อานิสงส์ทำจิตเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า (หญิงจัณฑาลถวายนมัสการพระบรมศาสดาด้วยจิตเลื่อมใสเพียงครั้งเดียว ได้ไปเกิดบนดาวดึงส์)        หนทางสายกลางเป็นทางเอกสายเดียวที่จะนำพาทุกๆ ชีวิตไปสู่อายตนนิพพาน เป็นทางที่พระอริยเจ้าทั้งหลายท่านดำเนินจิตเข้าไปสู่ภายในจนได้บรรลุเป็นพระอริยบุคคล การที่เราจะเข้ากลางของกลางภายในได้อย่างไม่มีอะไรข้องขัด ใจของเราจะต้องเกลี้ยงเกลาโดยไม่ติดอะไร มองโลกด้วยภาวะแห่งจิตที่เป็นกลางๆ ไม่ติดใจอะไร เหมือนดอกบัว ถึงแม้ว่าเกิดจากโคลนตม แต่ก็ชูช่อขึ้นเหนือนํ้าไม่ติดในเปือกตมฉันใด เราเกิดมาในโลกนี้ก็ให้เป็นเหมือนดอกบัวฉันนั้นเหมือนกัน ให้น้อมนำจิตของเรากลับเข้ามาสู่เส้นทางสายกลาง เดินตามพระอริยเจ้าทั้งหลาย จนกว่าจะบรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิตกันทุกคน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน มหาสีหนาทสูตร ว่า “มนุสฺเส จาหํ สารีปุตฺต ปชานามิ มนุสฺสโลกคามิญฺจ มคฺคํ มนุสฺสโลกคามินิญฺจ ปฏิปทํ ยถา ปฏิปนฺโน จ กายสฺส เภทา ปรมฺมรณา มนุสฺเสสุ อุปปชฺชติ ตญฺจ ปชานามิ      เราย่อมรู้ชัดซึ่งเหล่ามนุษย์ ทางอันยังสัตว์ให้ถึงมนุษยโลกและปฏิปทาอันจะยังสัตว์ให้ถึงเทวโลก อนึ่ง สัตว์ปฏิบัติอย่างไร เบื้องหน้าแต่ตายเพราะกายแตก ย่อมอุบัติในหมู่มนุษย์ เราย่อมรู้ชัดข้อปฏิบัตินั้น”      ความสงสัยของมนุษย์ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในใจเสมอว่า “มนุษย์เราตายไปแล้วจะได้ไปเกิดเป็นเทวดานั้นมีจริงไหม และสวรรค์วิมานที่คนโบราณท่านมักชอบพรรณนาให้วิจิตรพิสดารต่างๆ นั้นหลับหูหลับตาว่าเอาเองหรือเปล่า” ความสงสัยเหล่านี้ หากเราเชื่อในตถาคตโพธิสัทธา …

อานิสงส์ทำจิตเลื่อมใสในพระพุทธเจ้า Read More »

อานิสงส์ขายเส้นผมทำบุญ (หญิงยากไร้ขายเส้นผมทำบุญ ได้เป็นอัครมเหสี)        สิ่งที่เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของเราคือ บุญกุศลที่เราได้ทำไว้อย่างดีแล้ว ซึ่งจะเป็นเครื่องสนับสนุนให้เราได้บรรลุวัตถุประสงค์ของชีวิต เราจะเข้าถึงความเป็นเศรษฐีมหาเศรษฐีได้ก็เพราะบุญ  จะเข้าถึงความเป็นพระราชามหากษัตริย์ เป็นพระเจ้าจักรพรรดิได้ก็เพราะบุญ จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้า พระปัจเจกพุทธเจ้า หรือเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ก็เพราะบุญ  ดังนั้นบุญจึงเป็นสิ่งสำคัญ ที่จะทำให้เราได้บรรลุเป้าหมายอันสูงสุดของชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน อัปปมาทสูตร ว่า      “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราไม่เล็งเห็นธรรมอื่นแม้สักอย่างหนึ่ง ที่เป็นไปเพื่อประโยชน์ใหญ่ เหมือนการประกอบกุศลธรรมอยู่เนืองนิตย์เลย”      การสร้างบุญกุศล ทำได้ด้วยการบำเพ็ญกุศลกรรมบถ ๑๐ ประการ แต่ถ้าโดยย่อก็มีเพียงแค่ ๓ เรียกว่าบุญกิริยาวัตถุ ๓ มีการให้ทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา พระบรมโพธิสัตว์แต่ละท่าน เมื่อปรารถนาพุทธภูมิ ตั้งใจมั่นว่าจะเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านก็จะพิจารณาดูว่า มีบารมีอะไรบ้าง ที่จะเป็นเหตุให้ได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ท่านก็เล็งเห็นว่า ทานบารมีเป็นบารมีแรกที่จะต้องทำก่อนบารมีอื่นๆ      การให้เป็นบันไดก้าวแรกที่สำคัญ ที่จะนำไปสู่การตรัสรู้ธรรม ฉะนั้นพระโพธิสัตว์ ท่านก็จะเริ่มต้นด้วยการดำรงตนเป็นผู้ให้มาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นการให้ทานบารมีธรรมดา กระทั่งเป็นอุปบารมีและปรมัตถบารมี ให้ได้แม้กระทั่งชีวิต เมื่อบารมี ๓๐ ทัศเต็มเปี่ยม …

อานิสงส์ขายเส้นผมทำบุญ Read More »

อานิสงส์การอุปัฏฐาก (การบรรลุอรหันต์ของพระอานนท์ )        ใจที่ฝึกดีแล้วย่อมทำอะไรๆ ได้เหนือความคาดหมายของปุถุชน ใจที่ฝึกดีแล้วย่อมนำความสุขและความสำเร็จมาให้ การฝึกใจด้วยการทำสมาธิเป็นบุญละเอียดอ่อน เป็นการแก้ไขสิ่งที่ไม่ดีให้ดีขึ้น สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ สิ่งที่ไม่สำเร็จให้สำเร็จ สิ่งที่ยากให้ง่าย สิ่งที่เหลือวิสัยให้อยู่ในวิสัย เมื่อจิตใจตั้งมั่น หยุด นิ่ง เฉย ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงในตัวของเราในทางที่ดีขึ้น จากอ่อนแอเป็นเข้มแข็ง จากสิ้นหวังเป็นสมหวัง จากสับสนเป็นสงบ จากว้าเหว่เป็นอบอุ่น จากห่อเหี่ยวเป็นเบิกบาน จากทุกข์เป็นสุขอย่างไม่มีขอบเขต และเปลี่ยนแปลงชีวิตของปุถุชนให้เป็นพระอริยเจ้าได้ เวลาที่ให้กับการนั่งสมาธินั้นไม่มีสูญเปล่า เพราะเป็นเวลาที่มีคุณค่า และมีประโยชน์เกินกว่าที่จะคาดคิด ชีวิตจะมีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป แม้สมบัติโลกทั้งหมดก็เทียบค่าไม่ได้กับเวลาที่ใจหยุดนิ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ใน อังคุตตรนิกาย ฉักกนิบาต ว่า      “ผู้ใดมีศรัทธาตั้งมั่น มีความรักตน มีศรัทธาไม่หวั่นไหว มีความเลื่อมใสยิ่ง ย่อมบำรุงพระตถาคตหรือพระสาวก การบำรุงนี้ ย่อมเยี่ยมกว่าการบำรุงทั้งหลาย ย่อมเป็นไปเพื่อความบริสุทธิ์แห่งสัตว์ทั้งปวง เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน”      ศรัทธาคือความเชื่อในพระรัตนตรัย ถือว่าเป็นทรัพย์อันประเสริฐประการแรก เมื่อเรามีศรัทธาแล้วชื่อว่าเป็นผู้ไม่ยากจนในการเดินทางข้ามวัฏสงสารอันยาวไกลนี้ ความทุกข์ยากจะน้อยลงและหนทางก็จะสั้นเข้า พระบรมศาสดาของเราจึงได้ตรัสไว้ว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย …

อานิสงส์การอุปัฏฐาก Read More »

อานิสงส์ถวายทานด้วยตัวเอง (นางทาสีผู้ได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน) ทุกคนที่เกิดมาบนโลกนี้ จำเป็นต้องศึกษาและเรียนรู้เรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับชีวิต ทั้งที่ยังมีลมหายใจอยู่และเมื่อหมดลมไปแล้ว ที่สำคัญคือ ชีวิตหลังความตายยาวนานกว่าตอนมีชีวิตอยู่อย่างคาดไม่ถึง ฉะนั้นการศึกษาในทางพระพุทธศาสนาจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่เราจะต้องเรียนรู้เพื่อความปลอดภัยในชีวิต ตราบใดที่มีการฝึกฝนอบรมจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ เพื่อให้เข้าถึงแหล่งแห่งความสุขและความรู้ที่สมบูรณ์ ตราบนั้นเราจะสามารถพ้นทุกข์ ทั้งทุกข์ในปัจจุบันและทุกข์หลังความตาย ตลอดไปจนกระทั่งถึงที่สุดแห่งกองทุกข์ มีวาระพระบาลีที่ปรากฏอยู่ใน ทาสีวิมาน ความว่า “เตสํ สหพฺยกามานํ กตฺตพฺพํ กุสลํ พหุ ํ กตปุญฺญา หิ โมทนฺติ สคฺเค โภคสมงฺคิโน สำหรับผู้ปรารถนาอยู่ร่วมกับทวยเทพทั้งหลาย ควรที่จะบำเพ็ญกุศลไว้ให้มาก เพราะว่าผู้ที่ทำบุญไว้ดีแล้ว ย่อมเพียบพร้อมด้วยโภคสมบัติบันเทิงอยู่ในสุคติสวรรค์” ผลแห่งการกระทำทุกอย่างในโลกนี้ มีผลโดยตรงต่อผู้ที่กระทำเสมอ หากทำดีก็ย่อมได้ผลดี ทำชั่วได้ผลแห่งความชั่ว ต้องประสบแต่ความเดือดร้อนในปัจจุบันและทุกข์ทรมานอย่างยิ่งในอนาคต สำหรับนักสร้างบารมีผู้มีหัวใจที่เต็มเปี่ยมด้วยคุณงามความดี จะได้รับผลตรงกันข้าม เพราะความดีงามจะส่งผลให้ได้รับแต่ความสุขและความเจริญในชีวิต ทั้งในชาตินี้ก็จะมีมหาสมบัติบังเกิดขึ้นให้ได้สร้างบารมีอย่างสะดวกสบาย และเมื่อละจากโลกนี้ไปแล้วจะเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาทั้งหลาย เป็นผู้เพียบพร้อมด้วยทิพยสมบัติมากมาย อานิสงส์แห่งบุญ ย่อมส่งผลให้กับทุกคนโดยไม่เลือกที่รักผลักที่ชัง ไม่ใช่ผลแห่งบุญจะส่งผลให้เฉพาะพระราชามหากษัตริย์ หรือมหาเศรษฐีเท่านั้น ผู้ใดที่สร้างบุญ ผลบุญก็ย่อมจะบังเกิดแก่ผู้นั้น ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร อยู่ในสถานะเช่นไร ผลแห่งบุญก็จะติดตามตัวผู้นั้นไปเหมือนเงาตามตัวฉะนั้น ดังเรื่องที่นำมาเล่าเป็นตัวอย่างให้ฟังในครั้งนี้ เป็นชีวิตจริงที่เกิดขึ้นในสมัยพุทธกาล * ครั้งนั้นพระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่พระเชตวันมหาวิหาร …

อานิสงส์ของการนิมนต์พระมาฉันที่บ้าน Read More »

อานิสงส์ให้อาหารปลา (เทวดาช่วยอารักขาทรัพย์ให้ เพราะได้ส่วนบุญจากพ่อค้า)        ในการดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกคน ล้วนมีเป้าหมายที่แตกต่างกันออกไป พ่อค้าทำการค้าประกอบธุรกิจ ย่อมหวังผลกำไรเป็นเครื่องตอบแทน เพื่อยังความสุขให้เกิดขึ้นกับตนเองและครอบครัว นักรบทำสงคราม เพื่อแสดงความยิ่งใหญ่ หรือเพียงเพื่อปกป้องมาตุภูมิของตนให้อยู่รอดปลอดภัยจากศัตรู  แต่สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเปลือกนอกที่ฉาบฉวยด้วยลาภ ยศ สรรเสริญ สุข อันทำให้บุคคลทั้งหลาย ลุ่มหลงมัวเมา และประมาทในชีวิต  แต่สำหรับนักปฏิบัติธรรมแล้ว การเพียรทำสมาธิให้ใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะใจที่หยุดนิ่งจะมีพลังในการทำความดี เป็นทางมาแห่งความสุข และความสำเร็จทั้งหลาย  ตั้งแต่เบื้องต้น จนกระทั่งถึงพระนิพพาน การทำใจหยุดนิ่งจึงเป็นเป้าหมายที่แท้จริง ที่มีค่าและประเสริฐสุดสำหรับมนุษย์ทุกๆ คน มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ทักขิณาวิภังคสูตร ว่า      “บุคคลให้ทานในสัตว์เดียรัจฉาน พึงหวังผลทักษิณาได้ร้อยเท่า ให้ทานในปุถุชนผู้ทุศีล พึงหวังผลทักษิณาได้พันเท่า ให้ทานในปุถุชนผู้มีศีล พึงหวังผลทักษิณาได้แสนเท่า  ให้ทานในบุคคลภายนอกผู้ปราศจากความกำหนัดในกามพึงหวังผลทักษิณาได้แสนโกฏิเท่า  ให้ทานในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำโสดาปัตติผลให้แจ้ง พึงหวังผลทักษิณาจนนับไม่ได้จนประมาณไม่ได้ จะป่วยกล่าวไปไยในพระโสดาบัน  ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำสกทาคามิผลให้แจ้ง ในพระสกทาคามี ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำอนาคามิผลให้แจ้ง ในพระอนาคามี ในท่านผู้ปฏิบัติเพื่อทำอรหัตผลให้แจ้ง  ในสาวกของตถาคตผู้เป็นพระอรหันต์  ในพระปัจเจกสัมพุทธ และในตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า”      อานิสงส์ของการให้ทานจะส่งผลมากหรือน้อย …

อานิสงส์ให้อาหารปลา Read More »

อานิสงส์ก่อเจดีย์ทรายถวายเป็นพุทธบูชา สิ่งที่จะเป็นที่พึ่งที่ระลึกของมนุษย์นั้น จะต้องหลุดพ้นจากไตรลักษณ์ คือ หลุดพ้นจากความเป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เข้าถึงสิ่งที่เป็นบรมสุข คงที่ ไม่มีการเปลี่ยนแปลง พ้นจากกิเลสอาสวะ พญามารครอบงำไม่ได้ เวลาที่เรามีทุกข์ก็สามารถพึ่งท่านได้ และยังสามารถช่วยให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้จริง สามารถบำบัดทุกข์บำรุงสุขได้ทุกเมื่อ นั้นคือสรณะที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว รู้แจ้งเห็นแจ้งแทงตลอด พระองค์ค้นพบว่าสรณะที่แท้จริงนั้นคือ พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ สังฆรัตนะ ที่มีอยู่ในกลางกายของมนุษย์ทุกคน เว้นจาก ๓ สิ่งนี้แล้วไม่ใช่ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ทุสีลยสูตร ว่า ” ยสฺส สทฺธา ตถาคเต อจลา สุปติฏฺฐตา สีลญฺจ ยสฺส กลฺยาณํ อริยกนฺตํ ปสํสิตํ สงฺเฆ ปสาโท ยสฺสตฺถิ อุชุภูตญฺจ ทสฺสนํ อทลิทฺโทติ ตํ อาหุ อโมฆํ ตสฺส ชีวิตํ ผูัใดมีศรัทธาตั้งมั่น …

อานิสงส์ก่อเจดีย์ทรายถวายเป็นพุทธบูชา Read More »

อานิสงส์สร้างเจดีย์เป็นพุทธบูชา (พระเอกุทานิยเถระ)        บุญ แปลว่า เครื่องชำระใจให้สะอาด ให้บริสุทธิ์ผ่องใส ปราศจากความโลภ ความโกรธ ความหลง เมื่อใจเราปราศจากความโลภ ความโกรธ ความหลงแล้ว ความบริสุทธิ์ของใจก็จะรวมตัวเกิดขึ้น เป็นดวงใสบริสุทธิ์ประดุจเพชรลูกที่เจียระไนแล้ว เป็นดวงกลมสุกใสสว่าง เกิดขึ้นที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗  ความใสความสว่างที่ปรากฏเกิดขึ้น ตรงนี้แหละเรียกว่าบุญ  และผลที่จะตามมาคือความสุขที่เราจะได้รับ เป็นความสุขที่ไม่มีขอบเขต สุขเที่ยงแท้ถาวร ไม่มีความสุขอื่นยิ่งไปกว่า สุขที่เกิดจากใจหยุดนิ่งที่ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ ๗  ซึ่งเป็นแหล่งแห่งบุญกุศล เมื่อหยุดนิ่งอยู่ที่ตรงนี้ถูกส่วนก็จะเข้าถึงความสุขที่แท้จริงภายใน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน ขุททกนิกาย ธรรมบท ว่า                          “มาวมญฺเญถ ปุญฺญสฺส    น มตฺตํ อาคมิสฺสติ                           อุทพินฺทุนิปาเตน          อุทกุมฺโภปิ ปูรติ                           ปูรติ ธีโร ปุญฺญสฺส        โถกํ โถกํปิ อาจินํ      ไม่ควรดูหมิ่นบุญว่ามีประมาณน้อย …

อานิสงส์สร้างเจดีย์เป็นพุทธบูชา Read More »

อานิสงส์สร้างพระคันธกุฎี        เราทั้งหลายได้ชื่อว่าเป็นผู้มีบุญลาภอันประเสริฐ ที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ พบพระพุทธศาสนา เป็นสัมมาทิฏฐิ เชื่อเรื่องกรรมและผลของกรรม ตั้งใจมั่นในการทำความดี เมื่อเรายังไม่สิ้นอาสวกิเลส เส้นทางชีวิตของเราก็อาจแบ่งได้เป็น ๒ ทาง คือทางหนึ่งไปสู่สุคติ ซึ่งเป็นผลของการทำความดี อีกทางหนึ่งไปสู่ทุคติ ซึ่งเป็นผลของบาป บุคคลผู้เป็นบัญฑิตนักปราชญ์ ฉลาดในการใช้ชีวิต ย่อมเลือกเอาเส้นทางที่จะนำไปสู่สุคติ เพราะเป็นทางแห่งความสุขและปลอดภัย เราจึงควรสั่งสมบุญทั้งการทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา เมื่อมีโอกาสก็ทำให้เต็มที่ เก็บเกี่ยวบุญบารมีของเราเอาไว้มากๆ จะได้เป็นเสบียงในการเดินทางไกลในสังสารวัฏ มุ่งสู่เป้าหมายอันสูงสุดคือที่สุดแห่งธรรม มีวาระพระบาลีที่ปรากฏใน ทุทททชาดก ว่า                          “ทุทฺททํ ททมานานํ       ทุกฺกรํ กมฺมกุพฺพตํ                           อสนฺโต นานุกุพฺพนฺติ     สตํ ธมฺโม ทุรนฺวโย ฯ                           ตสฺมา สตญฺจ อสตญฺจ   นานา โหติ อิโต คติ                           …

อานิสงส์สร้างพระคันธกุฎี Read More »

อานิสงส์บูชาเจดีย์ด้วยดอกบัว ๘ กำ (กลิ่นตัวของเจ้าสาว)        บุญ เป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิต เป็นสิ่งสำคัญที่สนับสนุนให้เราบรรลุวัตถุประสงค์ของการเกิดมาเป็นมนุษย์ โดยเฉพาะหากมีเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ ที่จะนำตนและสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากกิเลสอาสวะด้วยแล้ว จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องสั่งสมบุญกันชนิดบุญครอบฟ้า สมบัติครอบจักรวาล และยิ่งถ้าเราหมั่นชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์อยู่เสมอ ก็จะเป็นเหตุให้เราได้เข้าถึงความเต็มเปี่ยมของชีวิตภายในภพชาตินี้ คือเข้าถึงพระธรรมกายได้อย่างรวดเร็ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน นิธิกัณฑสูตร ว่า “มา ภิกฺขเว ปุญฺญานิ ภายิตฺถ สุขสฺเสตํ อธิวจนํ      ดูก่อนท่านผู้เห็นภัยในวัฏสงสารทั้งหลาย พวกเธอทั้งหลาย อย่ากลัวบุญเลย คำว่าบุญนี้ เป็นชื่อของความสุข”      ปัจจุบันหากมีการเอ่ยถึงเรื่องการทำบุญกุศล คนส่วนใหญ่มักไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องสั่งสมบุญด้วย บุญเป็นอย่างไร ช่วยเราในยามยากได้จริงหรือ เพราะปัจจุบันเราได้รับการปลูกฝังให้สั่งสมเงิน สะสมทรัพย์สมบัติเอาไว้มากๆ แก่ตัวลงจะได้ไม่ต้องลำบาก จึงให้ความสำคัญกับการสั่งสมบุญน้อยกว่าการสะสมทรัพย์ เพราะเราอยู่ในยุคสมัยของโลกาภิวัฒน์ที่มนุษย์วิ่งตามกระแสวัตถุนิยม เมื่อใจไปยึดติดอยู่กับวัตถุสิ่งของนอกตัวมากเข้า จึงมองไม่เห็นความสำคัญของจิตใจ ไม่เข้าใจถึงการเวียนว่ายตายเกิดในสังสารวัฏว่า  ตราบใดที่ยังไม่หมดกิเลส ก็ต้องเวียนตายเวียนเกิดเช่นนี้อยู่รํ่าไป      การสะสมทรัพย์เป็นเพียงปัจจัยเกื้อหนุนให้เรามีความสุขในภพชาตินี้  แต่การสั่งสมบุญจะเป็นปัจจัยเกื้อหนุนให้เรามีความสุขไปทุกภพทุกชาติ ยิ่งถ้าหากทำบุญถูกเนื้อนาบุญ บุญนั้นก็เป็นมหัคคตกุศล …

อานิสงส์บูชาเจดีย์ด้วยดอกบัว ๘ กำ Read More »

อานิสงส์สร้างหอฉัน (อายาคทายกเถระ)        การประพฤติปฏิบัติธรรม ด้วยการหมั่นทำใจหยุดอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เป็นหน้าที่ที่สำคัญยิ่งของมวลมนุษย์ชาติ เพราะวัตถุประสงค์ของการเกิดมาในแต่ละภพแต่ละชาติ คือการทำตนให้บริสุทธิ์ด้วยการหยุดในหยุดลงตรงกลางของพระธรรมกายภายในตัว จนกระทั่งเข้าไปถึงที่สุดของกลางโดยไม่ถอนถอย เป็นหน้าที่หลักและเป็นเป้าหมายสูงสุดของชีวิต แต่กว่าจะเข้าถึงความบริสุทธิ์นี้ได้ ต้องอาศัยบุญบารมีที่เต็มเปี่ยมบริบูรณ์ อีกทั้งกับความเพียรอันกลั่นกล้า ไม่ท้อถอยในการประพฤติปฏิบัติธรรม จึงจะบรรลุเป้าหมายอันสูงสุดนี้ได้ มีวาระแห่งภาษิตใน อายาคทายกเถราปทาน ว่า      “เมื่อพระโลกนาถพระนามว่าสิขี ผู้ประเสริฐของพวกคนผู้กล่าวยกย่อง ดับขันธปรินิพพานแล้ว เราร่าเริง มีจิตโสมนัส ได้ไหว้พระสถูปอันอุดม ในกาลนั้น เราได้ให้คนไปบอกกับนายช่างไม้ ให้ทรัพย์แล้ว จ้างให้ทำศาลาโรงฉัน      ด้วยบุญนั้นเราอยู่ในเทวโลกตลอด ๘ กัป โดยในกัปที่เหลือเราท่องเที่ยวไปในสุคติภูมิ ความบริบูรณ์ในโภคทรัพย์สมบัติย่อมเกิดกับเรา ยาพิษย่อมไม่กลํ้ากรายในกายเรา และศาสตราไม่กระทบกายเรา เราไม่เคยตายในน้ำ นี้เป็นผลแห่งการสร้างศาลาโรงฉัน”      คำกล่าวนี้ เป็นการกล่าวด้วยความปีติใจของพระอรหันต์รูปหนึ่ง ได้ย้อนอดีตไปในภพชาติที่แล้วๆ มา พบว่าตนเองได้สร้างบุญในเขตแห่งเนื้อนาบุญ คือในศาสนาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง ทำให้มีมหานิสงส์ที่เกินควรเกินคาด เป็นเครื่องยืนยันว่า ผลแห่งการทำบุญนี้เกินควรเกินคาดไม่มีประมาณ ท่านจึงกล่าวข้อความข้างต้นขึ้นท่ามกลางมหาชนด้วยมหาปีติ      ชีวประวัติการสร้างบารมีของท่านน่าสนใจทีเดียว ครั้งนี้หลวงพ่อขอนำประวัติการสร้างบารมีของท่านมาเล่า …

อานิสงส์สร้างหอฉัน Read More »

อานิสงส์สร้างศาลาต้อนรับพระ (ลขุมาเทพนารี)        สถานการณ์ในเมืองไทยหรือไม่ว่าที่ไหนๆ ในโลก ต่างกำลังประสบปัญหาที่คล้ายๆ กัน คือปัญหาค่าครองชีพที่สูงขึ้น หรือภาวะเศรษฐกิจที่เจริญเติบโตได้ไม่เต็มที่ รวมทั้งปัญหาการว่างงาน หรือแม้มีงานทำแต่ประสบความสำเร็จ หลายชีวิตต้องเผชิญกับอุปสรรคและปัญหาที่หนักหน่วงจนแทบจะยอมแพ้ ส่วนบุคคลที่ประสบความสำเร็จในชีวิตนั้น หากเราได้ศึกษาโดยละเอียดจะพบว่า บุคคลนั้นจะเป็นผู้ที่มองโลกในแง่ดี มีความคิดสร้างสรรค์ อารมณ์ดี มีความสุขเสมอในการทำภารกิจหน้าที่การงาน และบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ ทั้งสร้างบุญกุศลในพระพุทธศาสนา คือมีบุญทั้งในอดีตและปัจจุบันช่วยเกื้อหนุน ผลักดันให้ประสบความสุขและความสำเร็จ ฉะนั้นเราต้องหมั่นสั่งสมบุญไว้มากๆ เพื่อจะได้สำเร็จสมปรารถนาในชีวิตกัน ทุกคน มีวาระแห่งพระคาถาที่มาใน ปาราสริยคาถา ว่า      “บุคคลพึงเว้นกิจอันไร้ประโยชน์ พึงเป็นผู้ไม่ประมาท มีปัญญาสอดส่องในสิ่งที่ควรและไม่ควรทำ แล้วยึดเอาแต่สิ่งที่ควร ประกอบด้วยประโยชน์ มีความยินดีในธรรมที่พึงประพฤติ เพราะความยินดีในธรรมเป็นความยินดีอันสูงสุด“      สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ มีทั้งสิ่งที่เป็นประโยชน์และไม่เป็นประโยชน์ มีทั้งสาระและไม่มีสาระ มีทั้งที่ควรทำและไม่ควรทำ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเลือกทำสิ่งใดตามกำลังสติปัญญาของตน ส่วนผู้ที่มีปัญญาบริสุทธิ์ ไม่ประมาทในชีวิต จะเลือกทำแต่สิ่งที่ดีมีประโยชน์เท่านั้น สิ่งไม่ดี ไร้สาระ จะไม่ยอมทำเด็ดขาด จะรีบรุดทำแต่ความดี ทำใจให้ใสบริสุทธิ์ มีความยินดีในธรรมตลอดเวลา      ความยินดีในธรรม …

อานิสงส์สร้างศาลาต้อนรับพระ Read More »