มองโลกตามความเป็นจริง
ให้เรานึกถึงความเป็นจริง
ของสรรพสัตว์และสรรพสิ่งทั้งหลาย
ที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และเสื่อมสลายหายไปในที่สุด
ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ ต้นไม้ ภูเขา
อาคารบ้านเรือน รวมถึงโลกใบนี้
ล้วนต้องไปสู่จุดจบทั้งสิ้น
บรรพบุรุษของเรา ก็ต้องละจากโลกนี้ไป
แม้พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
ทุกพระองค์ ทรงสมบูรณ์ด้วยวิชชา และจรณะ
ยังต้องดับขันธปรินิพพาน
ตัวเราเองก็เหมือนกัน สักวันต้องจากโลกนี้ไป
สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า นับภพนับชาติไม่ถ้วน
เมื่อรู้อย่างนี้แล้ว เราก็ต้องคลายความผูกพันในทุกสิ่ง
แล้วใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ในปัจจุบัน
ให้ถูกวัตถุประสงค์ของการมาเกิดเป็นมนุษย์
อย่าประมาทในการดำเนินชีวิต อย่ามัวเพลิดเพลิน
ให้มองโลกตามความเป็นจริง สิ่งใดที่มีอยู่
จะเป็นชีวิต ทรัพย์สิน เงินทอง พวกพ้องบริวาร
ความคิด สติปัญญา ตำแหน่งหน้าที่การงาน
ล้วนมีไว้เพื่อสร้างบุญ สร้างบารมี
ให้เรานึกคิดอย่างนี้ทุกวัน
หากเราคิดช้า มัจจุราชอาจคร่าเราไปก่อนได้
แล้วสิ่งที่เราเคยมี ก็จะเหมือนไม่มี
หมดโอกาสสร้างความดีกันทีเดียว
3 มิถุนายน 2550
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา หนังสือ ในที่สุดคุณก็ชนะ น.33