ทำพิธีกงเต็กได้บุญจริงหรือ
แม่ของผมเป็นคนจีน ในช่วงวันตรุษวันสารทของชาวจีน ท่านจะเชือดไก่ไหว้เจ้าเป็นประจำ เมื่อผมเข้าวัด ได้ศึกษาธรรมะ ก็บอกให้แม่เลิกฆ่าไก่ แต่แม่ก็ยังไม่เลิก ท่านบอกว่า“ซื้อเขามาน่ะ มันกินไม่อร่อย” เพิ่งจะมาเลิกทำเมื่อตอนอายุย่างเข้าสู่วัยชราแล้ว
แม่ยึดมั่นในประเพณีจีนมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องการทำพิธีกงเต็ก ถึงกับสั่งไว้ว่าเมื่อท่านตายแล้วต้องทำพิธีกงเต็กให้ด้วยเมื่อท่านละโลก ผมก็ได้พยายามอธิบายกับญาติพี่น้องว่า การทำกงเต็ก ทำไปก็ไม่ได้อะไร คนที่ตายแล้วเขาต้องการบุญอย่างเดียวซึ่งบางคนก็ให้เหตุผลว่า แม่สั่งไว้ต้องทำตามคำสั่ง ผมก็ให้เหตุผลว่า แม่สั่งอย่างนั้น เพราะความไม่รู้ ตอนนี้ตายแล้ว แม่รู้แล้วว่า ชีวิตหลังความตายต้องการบุญอย่างเดียว การที่เราทำให้ดีกว่าที่สั่ง แม่น่าจะรู้สึกขอบคุณลูกมากกว่าผูกโกรธที่ขัดคำสั่ง แต่ผมเพียงเสียงเดียวไม่อาจห้ามญาติพี่น้องได้ ในงานศพของคุณแม่จึงมีพิธีกงเต็กขึ้น ผมอยากทราบว่าคุณแม่รู้สึกอย่างไรเมื่อเห็นลูกๆ จัดพิธีกงเต็กให้ท่าน และท่านได้รับบุญจากการทำพิธีกงเต็กไหมครับ
คุณครูไม่ใหญ่ :
ก่อนตายแม้คุณแม่จะเจ็บป่วยทรมานขนาดไหน ก็พยายามนึกถึงบุญตามที่ลูกๆได้บอกท่าน ทำให้ท่านนึกถึงบุญได้ แต่สลับกับระลึกถึงการฆ่าเป็ดไก่ เพราะบางช่วงท่านทรมาน ท่านก็นึกว่า ทำไมเราป่วยทรมานนักนะเราคงไปฆ่าสัตว์ตรงโน้นตรงนี้มั้ง ก็ระลึกสลับกัน ทำให้ภาพเหล่านั้นมาฉายให้เห็นเป็นระยะ คือ เดี๋ยวก็ภาพบุญเดี๋ยวก็ภาพบาป ใจของท่านจึงไม่ถึงกับหมองแต่ก็ไม่ใสมากได้ไปเกิดเป็นครุฑ ในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกาทันที ไปแบบหลับแล้วตื่นอยู่กลางวิมานทองคือ เกิดแบบโอปปาติกะ ในหมู่ครุฑชั้นดีมีขนสีทอง มีเครื่องประดับแบบเทพธิดา ไม่ได้เปลือยกาย ส่วนล่างก็เป็นนก
ตอนนี้ท่านกำลังเรียนรู้ชีวิตใหม่ที่ตนเองไปเกิด ไม่ได้สนใจว่า ลูกจะทำพิธีกงเต็กไปให้ และท่านก็ไม่ได้รู้เห็นด้วย แม้ในขณะนี้ก็ไม่ได้สนใจเรื่องกงเต็ก ส่วนกงเต็กที่ทำไปก็ไม่ได้เกิดบุญ ได้แค่ความสบายใจที่ได้ทำตามแม่สั่ง และทำตามประเพณีที่สืบทอดกันมา
ประเพณีการทำกงเต็กเป็นประเพณีของนักคิด คิดว่าถ้าตายไปแล้ว เราอยากจะให้มีอะไรเราก็ทำ อยากให้มีรถก็ทำกระดาษเป็นรถอยากให้มีบ้านก็ทำกระดาษเป็นบ้าน อยากให้มีคนรับใช้ก็ทำกระดาษเป็นคนรับใช้ อยากให้อะไรเราก็ทำๆ ไป เผาแล้วก็จะได้สิ่งนั้น ถ้าเป็นเรื่องจริงอย่างนั้นก็ดีสิ เรื่องอะไรเราจะทำอันเล็ก ๆ ทำทีก็เท่าสภาธรรมกายเลย เผาให้มันเต็มที่ มันเป็นเรื่องของนักคิดที่ตั้งทฤษฎีนี้ขึ้นมา แล้วก็นักขาย คือจะได้ขายอุปกรณ์ในการทำ กับนักพิธีกรรมจะได้ทำพิธี ซึ่งเป็นทางมาแห่งรายได้ทางหนึ่ง ที่จะทำให้ชีวิตมีความสะดวกสบายขึ้น นี่เป็นอย่างนี้ แล้วจะไปเป็นบุญได้อย่างไร
ถ้าจะเป็นบุญ ต้องทำให้ถูกหลักวิชชาเอามาทำบุญกับเนื้อนาบุญ ถวายกับพระหรือสงเคราะห์โลก ให้กับคนยากคนจนขัดสนอย่างนี้จึงจะได้บุญ
๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
พระธรรมเทศนา โดย หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา https://www.dhamma01.com/book/11
ต้นฉบับ หนังสือ ที่นี่มีคำตอบ ๑
กลับสู่
สารบัญ หนังสือที่นี่มีคำตอบ