เมื่อตั้งใจหยุดแล้ว จงลุย
มิใช่หยุดนั่งคุย นะเจ้า
อย่างนี้จึ่งจักฉลุย ตามพ่อ
นี่แหละเดินตามเท้า ทับก้าวพุทธองค์
ตะวันธรรม
(เมื่อเราได้สวดมนต์บูชาพระรัตนตรัยกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
ต่อจากนี้ไปตั้งใจเจริญสมาธิภาวนากันนะ……..)
ฝึกขยาย-ย่อ
…ส่วนใครเข้าถึงดวงธรรมภายในแล้ว คือ เห็นชัดใสแจ่ม
ตลอดเวลาเลย เราก็ทำใจหยุดนิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ แตะใจไป
เบาๆ สบายๆ ที่กลางดวงที่เราครอบครองได้แล้ว เมื่อใจหยุด
นิ่ง ใจของเรากับดวงใสๆ เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล้ว
ถ้าใครทำได้แล้ว ก็นึกดวงนั้นให้ขยายใหญ่ขึ้นไปเรื่อยๆ
อย่างสบายๆ ถ้าเราหยุดนิ่งได้สนิท ความรู้สึกของเราก็จะ
ขยายตามดวงที่ขยายไปด้วย แต่ถ้าหยุดไม่สนิท มันจะขยาย
ได้แต่ดวง คือเห็นเป็นภาพดวงใสขยาย
เราทำได้แค่ไหนก็เอาแค่นั้นไปก่อน เพราะเราเป็นผู้ฝึกหัด
ใหม่ ยังเป็นนักเรียนอนุบาล เราก็ฝึกเท่าที่เราทำได้ไปก่อนนะ
นึกขยายแล้วก็ย่อให้เล็กนิดหนึ่ง ขยายแล้วก็ย่อ ถ้าเรายังไม่
เป็นหนึ่งเดียวกันกับดวงใสๆ ก็ดูผ่านๆ ไปก่อน แตะเบาๆ
ดูภาพนั้นให้คุ้นเคย ฝึกให้คล่องแคล่วเลย
ใหม่ๆ ก็จะค่อยๆ คล่องขึ้นฝึกบ่อยๆ ก็คล่องแคล่ว
คือเป็นไปตามความปรารถนาของใจเราที่อยากจะนึกให้ดวง
ขยายย่อ เราทำอย่างนี้ซ้ำๆ จนชำนาญ ใจเรากับดวงเป็นหนึ่ง
เดียวกันแล้ว ถ้าดวงขยายความรู้สึกของเราก็จะขยายตามไป
ด้วย ถ้าย่อก็ย่อตาม ก็ฝึกทำอย่างนี้ซ้ำๆ
ส่วนใครที่คุ้นเคยกับองค์พระ หยุดนิ่งในระดับเห็นองค์พระ
ชัดใสแจ่มกระจ่างสว่างอยู่กลางกายล่ะก็ นึกถึงองค์พระ
นึกขยายแล้วก็ย่อในทำนองเดียวกัน ถ้าเราทำได้แล้วนะ
ถ้าใจเรานิ่งได้สนิท ขยายถึงไหนเราก็เป็นถึงนั่น ย่อถึงไหน
เราก็เป็นถึงนั่น แล้วก็เห็นรายละเอียดชัด แม้องค์เล็กเท่ากับ
ปลายเข็ม จะเห็นเส้นผม เส้นพระศก เห็นทุกส่วนชัดเจนเหมือน
องค์โตๆ ไม่แตกต่างกัน จะใหญ่ จะย่อ ใหญ่เล็กแค่ไหนก็ตาม
ก็จะเห็นชัดทีเดียว ฝึกอย่างนี้ให้คล่องในทุกอิริยาบถจนคุ้นเคย
เราก็มีงานภายในเอาไว้สำหรับฝึกหัด ซึ่งเป็นงานที่แท้จริง
ที่จะทำให้เราเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว ให้เราดับทุกข์ได้ มีสุข
ในปัจจุบัน เราก็จะได้ศึกษาเรียนรู้เรื่องราวความเป็นจริงของ
ชีวิตต่อไปได้
ฝึกหยุด ฝึกนิ่ง อย่างสบายๆ นั่งฝึก ยืน
ฝึก เดินฝึก นอนฝึก อยู่ที่ไหนก็ฝึกได้ ให้ใจคุ้น
เคยชินกับสิ่งเหล่านี้ ใจจะได้ไม่แวบไปไหน จะ
มีความสุขอยู่ภายใน ใจจะใสบริสุทธิ์ ความใส
ความบริสุทธิ์นี้ให้ความบันเทิงกับใจ จะมีความ
สุข สดชื่น มีชีวิตชีวาอยู่ภายใน แม้อยู่ตามลำพัง
ก็มีความสุขได้ นี่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่เราฝึกทำความ
คุ้นเคยกับภาพภายใน ดวงใส องค์พระใส พอ
คล่องแล้ว เดี๋ยวการเห็นกายในกาย หรืออะไร
ต่างๆ มันก็ไม่ยากแล้วล่ะ มันจะง่ายเพิ่มขึ้นไป
เรื่อยๆ เราก็ฝึกอย่างนี้
แต่ผู้ที่มาใหม่ก็ต้องฝึกหยุดใจให้ได้เสียก่อน นั่นคือการตรึก
นึกถึงดวงใส ใจหยุดอยู่ในกลางดวงใสๆ พร้อมกับประคองใจ
ด้วยบริกรรมภาวนา สัมมา อะระหัง อย่างนี้นะ ถ้าหยุดได้แล้ว
ฝึกขยายย่อ พอเราควบคุมตรงนี้ได้แล้วก็ฝึกขั้นต่อไป
…เราฝึกหยุดนิ่งไปเรื่อยๆ ให้ใจใสๆ นี่เป็นงานหลักของชีวิต
นอกนั้นเป็นงานเสริม เหมือนอาหารหลักกับอาหารเสริมอย่าง
นั้นแหละ เราก็ต้องศึกษาเรียนรู้ทำความเข้าใจให้ดี ดังนั้นถ้าใคร
ฝึกได้ในระดับที่หยุดนิ่ง เห็นดวงใสชัดแจ่มแล้ว ก็ลองขยายย่อดู
สิว่าเราสามารถควบคุมได้ไหม เหมือนเราเป็นสารถีฝึกหัดขับรถ
แล้วสามารถขับรถให้ไปตามใจปรารถนาของเราได้ไหม เดินหน้า
ถอยหลัง หยุดนิ่ง เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา เป็นต้น ต้องควบคุมได้
ถ้าเราควบคุมดวงใส องค์พระใสได้จริง ก็จะต้องเป็นอย่าง
ที่เราลองนึกดู ขยายย่อ ถ้าเราทำได้จริง ก็แปลว่าเราได้ครอบ
ครองแล้ว ดวงใส องค์พระใสๆ ก็ได้ชื่อว่า เรากำความสำเร็จไว้
ล้านเปอร์เซ็นต์ในการที่จะเข้าถึงพระรัตนตรัยในตัว แม้ตรงนี้จะ
เป็นกุศลนิมิตที่เราสามารถทำปฏิภาคนิมิต หรืออุคคหนิมิตอะไร
ต่างๆ เหล่านี้ได้ดังนั้นฝึกไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ อย่างที่
ได้แนะนำไว้นะ
วันอาทิตย์ที่ ๑๕ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๕๑
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
ที่มา หนังสือง่ายแต่ลึก ๒ บทที่ ๒๒ www.dhamma01.com
น้อมกราบอนุโมทนาบุญกับโอวาท
คำสอนและธรรมทานทรงคุณค่า
จากหลวงพ่อธัมมชโย#คุณครูไม่ใหญ่
ด้วยครับ สาธุ สาธุ สาธุครับ