เราจะได้พร้อมใจกันประกาศคุณพระเดชพระคุณหลวงปู่ การบังเกิดขึ้นแต่ละครั้งของท่านมันยาก
พญามารกันนักกันหนา เราทำเพื่อบูชาธรรม “พระผู้ปราบมาร” เป้าเราอยู่ตรงนี้… เรากำลังกอบกู้พระพุทธศาสนา มันเป็นภาระกิจสำคัญไม่งั้นเราจะเกิดมาทำไม มันเป็นทางมาแห่งบารมีของเรา แค่นี้คิดไม่ออก ก็ไม่รู้จะว่าอย่างไร แล้ว…
เรากำลังอยู่ในยุคสถาปนาเส้นทางพระผู้ปราบมาร เราจะทำให้เส้นทางนี้เกิดขึ้นอย่างยั่งยืน
เราเป็นปฐม เป็นผู้เริ่มต้น ก็ต้องเหนื่อยกันหน่อย เพื่อให้รุ่นหลังๆดู เป็นต้นบุญ ต้นแบบ… จะได้ทำได้ถูกหลักวิชชาเส้นทางนี้จะได้ยิ่งยืน…
เราตายแล้ว ก็จะได้บารมี เพราะเราเป็นหนึ่งในผู้ “สถาปนา”
ถ้าเราไม่เหนื่อยกันอย่างนี้ จะไปเอาบารมีมาจากที่ไหน เราก็เหมือนชาวโลกที่ไม่รู้เรื่องราว
เขาไม่ทำอย่างนี้ ก็ไม่ได้บารมี มันก็เหนื่อยกันทั้งนั้น ทำชั่วก็เหนื่อย ทำดีก็เหนื่อย
เราทำดี ดีกว่า เพราะมันได้บารมี…
ไปเที่ยว ไปสนุกสนานเพลิดเพลิน มันเหนื่อยแต่ไม่ได้บารมี
ในเมื่อเรามีเวลาจำกัด ความตายไม่มีนิมิตหมาย เราจะมีโอกาศสถาปนาเส้นทางพระผู้ปราบมาร ได้กี่วัน กี่เดือน กี่ปี ก็ยังไม่รู้เลย ในเมื่อมีโอกาสดีๆอย่างนี้ ทำไม…? ไม่รีบทำซะ หลวงพ่ออยากรู้ว่าทำไม…? เอาไปคิดกันซะ
เราควรภาคภูมิใจว่าเราลงมาเกิด เพื่อการนี้
ดังนั้นช่วงที่เราแข็งแรง มันต้องรีบชิงช่วง…
เพราะถ้าอายุมากขึ้น มันก็หมดแรง ไม่ใช่ว่าเราไม่สู้ แต่มันไม่มีแรง
หลวงพ่ออยากจะนั่งหลับตา แต่มันบีบบังคับไม่ให้หลวงพ่อหลับตา
เราต้องพิจารณาด้วยดวงปัญญาของเราว่า ทำที่ท่าน…ก็ได้ที่เรา เราต้องเป็นต้นบุญ ต้นแบบให้ชาวโลก เราต้องช่วยกันมาเอาบุญ
สิริวรรณี ภูประเสริฐ บันทึก 6/1/2558 เวลา 16.00
โอวาท หลวงพ่อธัมมชโย (คุณครูไม่ใหญ่)
วันที่ 6/1/2558 เวลา 16.00
ที่มา